Openingswoord

Soms is ons leven zo ingewikkeld, dat wij hele simpele waarheden over het hoofd zien. Dat overkwam ook Naäman. Naämans dienstmeisje zag, dat hij de profeet Elisa maar om genezing hoefde te vragen en God zou hem genezen. Toen Naäman tenslotte bij Elisa was, vond hij het belachelijk, dat de profeet zei, dat hij zich zevenmaal in de Jordaan moest gaan wassen. Naäman verwachtte een ingewikkeld genezingsritueel, een indrukwekkend gebed. Zich alleen maar in de Jordaan onderdompelen leek hem te simpel voor woorden. Maar zijn dienaren smeekten hem te doen wat van hem gevraagd werd. Als Elisa hem om iets bijzonders had gevraagd, dan zou hij dat toch ook met plezier gedaan hebben? Toen Naäman gehoorzaamde werd zijn huid onmiddellijk genezen.

Hoe vaak verkeren wij niet in een vergelijkbare situatie? Voor ons bestwil vraagt God iets heel eenvoudigs van ons, maar wij maken er op de een of andere manier iets moeilijks van. Er zijn zo veel dingen, die ons nerveus maken, zoals bijvoorbeeld de uiterste datum van een groot project of de ziekte waardoor een familielid of goede vriend is overvallen. God begrijpt, dat deze dingen ons bezighouden. Maar Hij wil, dat wij met het vertrouwen van een kind tot Hem komen en zeggen: “Vader, help me alstublieft!”

God vindt het heerlijk als wij op zo’n eenvoudige manier bidden. Waarom? Omdat in een simpel gebed ons vertrouwen in Hem tot uitdrukking komt. Jezus verbood zijn leerlingen het gebed ingewikkeld te maken (Matteüs 6, 7-8). Hij leerde hun heel eenvoudig te bidden en gaf hun als voorbeeld het gebed dat wij het ‘Onzevader’ noemen. Hoe zouden wij het wezen van het gebed beter kunnen benaderen dan met deze woorden van lof, vertrouwen, berouw en smeekgebed?

Laten wij vandaag worden als kinderen. Laten wij met het argeloze vertrouwen van een kind de Heer verwelkomen in elk onderdeel van ons leven. In eenvoud wordt onze trots overwonnen. In eenvoud worden wij genezen. En in eenvoud wordt God verheerlijkt.