Paus Gregorius de Grote
Waarom zou men deze paus zo noemen? Omdat hij zo lang was? Natuurlijk niet. Men bedoelt daarmee, dat hij een heel belangrijke paus is geweest. Deze paus is geboren op een van de heuvels van Rome. Zijn ouders stammen uit rijke Romeinse families. Natuurlijk gaat hij als jongeman dan ook studeren. Daarná gaat hij in overheidsdienst. Hij brengt het zelfs zover, dat hij stadsprefect van Rome wordt. Het is dan het jaar 572. Wanneer zijn vader sterft, verkoopt de toekomstige paus alles wat hij heeft en geeft het aan de arme mensen van Rome. Van het mooie grote huis van zijn ouders maakt hij een klooster. Daar gaat hij samen met andere monniken een streng kloosterleven leiden. Ook op het eiland Sicilië, waar hij huizen heeft, laat hij die huizen in kloosters veranderen.
Van 579 tot 585 wordt hij door de paus naar Constantinopel gestuurd. Daar leert hij om goed met mensen te onderhandelen.
Wanneer hij naar Rome terugkomt, wordt hij tot paus gekozen. Dat wil hij helemaal niet graag. Hij probeert zelfs te vluchten. Maar dan legt hij zich neer bij de wil van God. Hij wordt paus Gregorius …
Nu hij paus is geworden gaat hij als een echte bestuurder de bezittingen van de Kerk opnieuw regelen en vooral eerst zorgen voor de armen. De paus zoekt ook contact met andere volkeren, zoals de Franken en de Westgoten.
Engeland mag deze paus wel heel dankbaar zijn. Want door deze paus is de heilige Augustinus van Canterbury naar dit land gestuurd om er het geloof te verkondigen.
Er is nog iets wat we aan deze paus danken. Hij wilde namelijk graag, dat overal in de kerken op een goede manier de liturgie werd gevierd. Daarom heeft hij ervoor gezorgd,. dat de priesters teksten kregen die ze overal konden bidden. En ook heeft hij veel aandacht gehad voor de muziek in de kerk. De gezangen die er nu in veel kerken nog worden gezongen, heten naar deze paus. We noemen die gezangen: gregoriaans.
Je zou denken, dat is het nu wel zo’n beetje. Veel meer kan die paus ook niet meer gedaan hebben. Dan vergis je je. Want hij heeft ook nog een paar heel mooie en beroemde boeken geschreven.
Er wordt over deze paus een mooi verhaal verteld. In de tijd dat hij paus was, kwam er in Rome een vreselijke ziekte. Dat was de pest. Veel mensen gingen daaraan dood. Ook de vorige paus was aan de pest gestorven.
Daarom ging paus Gregorius zelf voorop in een grote processie om aan God te vragen, deze vreselijke ziekte te laten ophouden.
De processie komt aan de Tiber. Dat is de rivier die door Rome stroomt. Bij die rivier gebeurt iets heel bijzonders. Vlak bij de Sint Pieter lag daar het grote grafmonument van keizer Hadrianus. Boven deze grafplaats daalt aartsengel Michaël neer. Hij steekt zijn bebloede zwaard in de schede. Alle mensen die dat zien, begrijpen, dat God de gebeden van de mensen heeft verhoord. De pest zou niet langer de mensen van Rome ziek maken en laten sterven. Daarom staat er op dit gebouw nog steeds een groot beeld van de aartsengel Michaël. Het gebouw heet daarom ook ‘de engelenburcht’ .
De heilige Gregorius is op 12 maart van het jaar 604 gestorven. Hij is begraven in de Sint Pieter in Rome.
We vieren het feest op 3 september.
Hij wordt vaak afgebeeld met een boek en een veren pen, en een duif op de schouders. De heilige Gregorius is de patroon van de geleerden, maar ook van de zangers en van de studenten.
Grote God, U hebt er altijd voor gezorgd, dat de Kerk bestuurd werd door de paus en de bisschoppen. Wij vragen U, help onze paus en onze bisschoppen, dat ze wijs de Kerk mogen leiden. Dat vragen wij U samen met de heilige Gregorius. Amen.