29 april: Heilige Catharina van Siena

H. Catharina van Siena

Veel Italianen noemen deze Catharina de grootste vrouw van alle christenen. Ze heeft ook heel belangrijke dingen gedaan. Daar is ze al als jong meisje op voorbereid.

Catharina houdt heel veel van Jezus. Ze houdt zoveel van Hem, dat ze van niemand anders meer wil houden. Haar ouders vinden dat helemaal niet goed. Ze merken wel, dat Catharina graag naar het klooster wil. Daar moeten ze niets van horen. Ze weten niet, dat Catharina al als meisje van zeven jaar aan Jezus heeft beloofd, dat ze voor altijd van Hem zal zijn. Vader probeert Catharina over te halen tot een huwelijk. Maar dat lukt hem niet. Tenslotte mag Catharina intreden bij de dominicanessen. Ze leeft heel heilig. Daardoor gaan sommige mensen haar bespotten. Er zijn echter ook mensen die haar heel eerbiedig nakijken. Ze gaan vaak bij haar om raad vragen. Steeds meer mensen gaan eerbied krijgen voor Catharina. Ze noemen haar heel eerbiedig ‘mamma’.

Op een dag krijgt ze een ingeving, dat ze niet in het klooster mag blijven. Ze moet de mensen gaan helpen. Overal waar arme mensen zijn, daar helpt Catharina. Zelfs wanneer de gevaarlijke pest uitbreekt en veel mensen aan deze lelijke ziekte sterven, schrikt Catharina niet terug. Overal helpt ze, en als hulp niet meer baat, dan helpt ze de mensen om goed te sterven.

Catharina zou nog om iets heel anders beroemd worden. De paus woont op dat moment niet in Rome. Hij leeft in Frankrijk, in de stad Avignon. Dat duurt al heel lang, Catharina heeft de paus vaak geschreven, dat hij naar Rome terug moet komen. En ze schrijft nog meer. “Heilige vader, u moet de stinkende bloemen uit de Kerk weghalen.” Ze bedoelt daar slechte priesters en bisschoppen mee. Daar moet je toch durf voor hebben. Maar Jezus helpt Catharina. De heilige vrouw gaat ook zelf naar de paus toe. En het wonder gebeurt: de paus komt terug naar Rome. Maar de veranderingen in de Kerk kan deze paus niet meer uitvoeren. Hij sterft. Onder de volgende paus wordt de Kerk helemaal verdeeld. Dat noemen we een schisma. Je kunt zeggen: een scheuring. Catharina heeft er heel veel aan gedaan, om aan deze scheuring van de Kerk een einde te rnaken. Ze heeft er ook veel voor geleden. Ze schreef veel brieven, die zo mooi zijn, dat ze nu nog gelezen worden. Veel dichters konden niet zo mooi schrijven als Catharina.

Terwijl de heilige zo met heel voorname mensen omgaat, en ze ook flink de waarheid durft te zeggen, vergeet ze de gewone mensen niet. Laten we kijken naar één voorbeeld. Een jongeman is ter dood veroordeeld. Hij heeft slechte dingen over de regering gezegd. De jongen is heel bang. Hij schreeuwt de hele tijd in de gevangenis. Hij wil niets meer van de Kerk weten. Catharina krijgt dit te horen. Ze gaat naar de man toe. Wat ze allemaal tegen hem heeft gezegd, dat weet niemand, maar de man vraagt, of ze bij hem wil blijven. Hij wil ook een priester ontvangen en biechten.

Op de dag van het doodvonnis staat Catharina op de plaats klaar, waar de man moet sterven. Wanneer hij naar buiten komt, gaat ze met hem mee. De man is alle angst kwijt. Catharina spreekt zacht met hem, en blijft zijn hoofd vasthouden, totdat de beul zijn werk heeft gedaan.

Op een dag roept de paus haar weer naar Rome. Ze gaat, maar ze heeft zoveel voor andere mensen gedaan, en ze heeft zo streng voor zichzelf geleefd, dat ze niet meer kan. Ze sterft als jonge vrouw van nog geen veertig jaar.

We vieren het feest van Catharina van Siëna op 29 april.

God, Vader van alle mensen, wij zijn misschien niet zo dapper als de heilige Catharina. Toch willen we ook veel van U houden. Help ons, zoals U ook Catharina hebt geholpen. Dan hoeven we nooit bang te zijn, want U bent onze Vader. Amen.