25 februari: Heilige Walburga

Walburga wordt rond het jaar 710 in Engeland geboren. Haar vader is koning Richard. De koning wil dat zijn dochter een goede opvoeding krijgt en dat ze veel van God gaat houden. Daarom stuurt hij haar al als kind naar een klooster. Walburga wordt zuster. Sommige mensen menen dat ze in Engeland ook nog een poosje abdis is geweest. Je weet wel, dat zo de oversten van sommige kloosters heten. Toch is de heilige Walburga in Engeland lang niet zo beroemd als in Duitsland, België en Nederland. Dat is zo gekomen.

Je kent al de heilige Bonifatius. Die is naar Nederland en Duitsland getrokken om de mensen over God en Jezus te vertellen. Natuurlijk heeft Bonifatius daar helpers bij gehad. Twee van die helpers zijn broers van Walburga. Ze heten Willibald en Wunibald. Moeilijke namen, hè. Deze broers stichten op verschillende plaatsen kloosters waar de missionarissen kunnen uitrusten van het werk. In deze kloosters stichten ze ook scholen, zodat de kinderen er een christelijke opvoeding krijgen.

Wanneer de mensen steeds meer in God gaan geloven en er ook voor vrouwen veel werk is, roept Bonifatius ook zusters naar Europa. Je zult het wel al begrepen hebben. Walburga komt met nog een paar zusters om Bonifatius te helpen. Eerst wordt Walburga abdis van een klooster bij Tauber-Bischofsheim. Ze is nu vlak bij haar broer Wunibald. Een poosje later trekt Wunibald naar Heidenheim, waar hij een dubbelklooster sticht. In het ene deel wonen dus mannen en in het andere vrouwen. Wunibald wordt abt van het mannenklooster en Walburga wordt abdis van het vrouwenklooster. De andere broer van Walburga is intussen bisschop van Eichstätt geworden. Dat ligt niet ver van Heidenheim. Zo leven de zus en broers een poos dicht bij elkaar. Wanneer in 761 Wunibald sterft, neemt Walburga ook de leiding op zich van het mannenklooster. Ze heeft dat zo goed gedaan, dat veel mensen hun kinderen in haar klooster laten opvoeden. God heeft Walburga ook geholpen, want al tijdens haar leven heeft ze verschillende wonderen gedaan. Geen wonder dat de mensen haar als een heilige vereren.

Op 25 februari van het jaar 779 sterft Walburga. De mensen zijn erg bedroefd, dat kun je je wel voorstellen.

In 871 laat de bisschop van Eichstätt haar lichaam overbrengen naar zijn stad, waar ze nu nog vereerd wordt. Uit haar graf komt nu nog een doorzichtige vloeistof. Ze noemen dat ,Walpurgisolie’. Veel mensen zijn door deze olie genezen, vooral zieke kinderen.

Over Walburga worden veel mooie verhalen verteld. Ik zal er hier één laten volgen. In de buurt van Heidenheim woont een voorname familie in een slot. Op een dag wordt hun dochtertje erg ziek. De ouders zijn wanhopig. Elke dag wordt de ziekte erger. Niemand kan hen helpen. Niemand? Op een nacht beginnen de honden als een gek te blaffen. Er staat iemand aan de poort. De slotheer gaat snel met zijn dienaren kijken. Daar staat een vrouw aan de poort. Ze is helemaal niet bang voor de honden. Ze zegt: “Wees maar niet bang dat je honden Walburga, de dienares van onze Heer Jezus Christus, iets kunnen doen. Ik sta onder Zijn bescherming.” En inderdaad, de honden worden rustig en gaan voor haar opzij. Eerbiedig brengt de vader nu Walburga naar zijn zieke dochter. Omdat het al nacht is wil hij een logeerkamer voor de abdis laten klaarmaken. Ze kan immers niet nog eens in het donker die weg terugwandelen. Walburga wil echter alleen maar een veldbed op de kamer van het zieke meisje. Ze vraagt aan de ouders: “Heb vertrouwen in God en laat me nu met jullie dochtertje alleen.” Wanneer ze alleen is, valt ze op de knieën en bidt heel vurig voor de genezing van het kind. De volgende morgen is het meisje helemaal gezond. Walburga maakt de deur van de slaapkamer open en geeft het meisje aan haar ouders. Je kunt je voorstellen, hoe gelukkig deze ouders zijn. Wanneer ze aan Walburga dure geschenken willen geven, weigert ze dat. Ze spoort de mensen aan, God van harte te bedanken.

Walburga is patrones van de boeren, de huisdieren. Ze wordt aangeroepen voor een goede oogst, tegen hondenbeten en hondsdolheid.

We vieren het feest van de heilige Walburga op 25 februari.

God, U hebt de heilige Walburga geleerd, veel van U en van de mensen te houden. Laat ons ook veel van U houden en goed zijn voor andere mensen.
Amen.