Lidwina van Schiedam
We gaan nu naar een stadje in Nederland, maar dan een hele tijd terug. Dat stadje heet Schiedam. We zijn in het jaar 1380. Dat is dus al een hele tijd geleden. Het stadje ziet er ook heel anders uit dan nu. Er staan geen flatgebouwen en ook geen grote huizen. Het hele stadje bestaat uit een paar honderd houten huisjes. In een van die huisjes wordt Lidwina geboren. Ze is een heel mooi meisje. Ze vindt het fijn, dat ze acht broers heeft. Maar ze zou ook wel graag een zusje hebben gehad. Wanneer Lidwina vijftien jaar oud is, gaat ze met een stel vriendinnen schaatsen. Roef, roef, daar gaan ze over het ijs. Opeens, een barst, daar gaat een van de meisjes onderuit. Van schrik grijpt ze zich vast aan wat ze maar pakken kan. Dat is de arm van Lidwina. Nu kan Lidwina zich ook niet meer houden. Met een smak komt ze op het ijs terecht. Oh, wat doet dat pijn. Ze kan niet opstaan. Later blijkt, dat ze een rib heeft gebroken. Nu begint voor Lidwina een heel moeilijke tijd. Ze komt op het laatst haar bed niet meer uit. Ze moet vaak overgeven; ze kan niet meer eten; en slapen lukt ook al niet meer. Je kunt je voorstellen, hoe erg het met Lidwina gesteld is geweest. Ze krijgt ook nog een paar wonden, die haar heel erg pijn doen. Het is bijna niet meer uit te houden. Dan gaan haar spieren ook nog zwakker worden. Nu kan Lidwina alleen nog maar op haar rug liggen. Ze kan ook alleen nog maar haar linkerarm bewegen. Aan het ene oog wordt ze helemaal blind en met het andere ziet ze bijna niets meer.
Hoe heeft Lidwina dat vol kunnen houden? In het begin vindt ze het heel erg moeilijk. Maar dan gaat haar biechtvader haar helpen. Hij vertelt haar over Jezus. Hij vertelt ook over het lijden van Jezus. Jezus heeft heel veel moeten lijden voor de zonden van de mensen. Hij is er zelfs voor aan het kruis geslagen. Zo moest Jezus een heel gemene dood sterven. Lidwina heeft veel nagedacht over de woorden van de priester. Ze wil nu op Jezus gaan lijken. Meerdere keren per dag denkt ze aan het lijden van Jezus.
Nu moet ik je even wat vertellen, anders begrijp je de rest niet zo goed. In de tijd dat Lidwina leeft, gingen de mensen niet zo vaak te communie als wij nu. Soms gingen ze maar één of twee keer per jaar. Lidwina deed dat dus ook. Eerst ging ze alleen maar met Pasen te communie. Maar nu ze zoveel aan het lijden van Jezus dacht, wilde ze Hem ook vaker ontvangen. De priester brengt haar nu twee keer per maand de communie. Nog een poosje later brengt de priester haar twee dagen achter elkaar de communie, en dan een dag niet. Dat komt, omdat Lidwina om de drie dagen heel erge koorts krijgt. Dan kan ze niet te communie gaan. Maar als het maar even kan, dan wil ze Jezus ontvangen. De laatste twaalf jaar van haar leven heeft de heilige Lidwina alleen maar van de heilige Hostie geleefd.
Natuurlijk horen de mensen over deze heilige vrouw praten. Ze weten, met hoeveel geduld ze haar lijden draagt. Ze horen ook, dat Lidwina alleen maar van de heilige Hostie leeft. Daarom komen de mensen naar haar toe. Ze willen graag, dat Lidwina voor hen bidt. Natuurlijk doet Lidwina dat. Ze heeft de hele dag niets te doen. Ze kan ook niets doen. Dus heeft ze heel veel tijd om te bidden. En omdat ze zoveel op Jezus lijkt, luistert Jezus natuurlijk graag naar Lidwina. Zo kan Lidwina veel goed voor de mensen doen. De mensen zijn daar dankbaar voor. Dus geven ze haar vaak geld. Denk je dat Lidwina daar mooie dingen voor koopt? Of lekkere dingen? Nee, eten kan ze niet, dus ze hoeft ook geen lekkere dingen. En om mooie dingen geeft ze ook niets. Het enige wat ze echt mooi vindt, is Jezus. Nee, ze heeft dat geld echt niet nodig. Weet je wat ze daarmee doet? Er zijn heel wat arme mensen. Die kunnen dat geld goed gebruiken. Zo kan Lidwina dubbel goed doen. Ze kan bidden voor de mensen, en ze kan aan de arme mensen vaak geld geven, zodat ze dingen kunnen kopen, die ze erg nodig hebben.
Op 14 april van het jaar 1433 mag Lidwina voor eeuwig naar God toe. De paus heeft over haar gezegd, dat ze net als Lazarus en Job een voorbeeld is voor alle zieke mensen.
We vieren het feest van Lidwina op 14 juni.
God, Vader, er zijn veel mensen die pijn hebben, of die ziek zijn. Soms wordt het wel erg moeilijk voor hen. Geef hun, net als Lidwina, de kracht om hun lijden te dragen. En als het kan, laat hen dan weer beter worden. Amen.