Preekje op 18-05-2020, maandag na de 6e zondag van Pasen
In de eerste lezing van vandaag horen wij hoe de apostel Paulus naar Europa reist. Hij ontmoet daar een zakenvrouw, die Lydia heet. En wat begonnen was als een normale dag aan de rivier verandert in een levensveranderende spirituele ontmoeting voor Lydia en haar familie.
Zij was van huis uit eigenlijk een heiden, maar aanbad toch al de God van de joden. En God wilde blijkbaar van deze openheid gebruikmaken om haar ook zijn Zoon, Jezus Christus, te laten leren kennen. Lucas vertelt ons, dat God het hart van Lydia opende voor de prediking van Paulus en zo werd zij de eerste Europese bekeerling tot het christendom. Vanaf dit moment zou haar leven worden gekenmerkt door een liefdevolle relatie met Jezus Christus.
Dat is wat echte bekering is: God raakt ons hart en maakt ons bewust van zijn liefde, van onze zondigheid en onze behoefte aan genade. Zo’n bewustzijn brengt ons ertoe ons tot God te keren, zodat Hij in ons een leerproces kan beginnen en ons in staat stelt zijn goedheid te omarmen en de zogenaamde glamour van het kwaad af te wijzen.
Het verhaal over Lydia in de Handelingen van de Apostelen is maar kort, maar in het leven van alledag ging het verhaal zeker door. Wij horen niet alleen, dat zij de doop aanvaardde, maar zij nam Paulus en zijn metgezellen ook op in haar huis.
Een dergelijke daad van gastvrijheid toont aan dat echte bekering ons brengt tot zichtbare tekenen en werken van boetedoening. Het toont ook aan, dat bekering niet een eenmalige gebeurtenis is, maar een levenslang proces. Het gaat erom dat wij voortdurend voor God openstaan en goede vruchten voortbrengen, terwijl wij leren om steeds vaker en beter naar zijn heilige Geest te luisteren.
Terwijl God ons blijft helpen ons hart voor Hem te openen, worden wij beetje bij beetje van gedaante veranderd. De belangrijkste veranderingen, die wij ervaren, zijn niet het gevolg van grote, spectaculaire gebeurtenissen, maar van gewone voorvallen in het dagelijkse leven. Wij laten de sporen van ons oude leven, van ons oude mens-zijn, bijvoorbeeld egoïsme of luiheid, langzaam aan achter ons, en die maken plaats voor bijvoorbeeld dienstbaarheid. Verspilde tijd wordt voortaan een kans voor gebed. En de tevredenheid van God wordt veel belangrijker dan alle menselijke lof. Laten wij dus de deuren van ons hart wijd openen voor Jezus Christus, zodat wij ook vandaag weer een beetje kunnen worden omgevormd naar zijn prachtige beeld.