Overweging in de tehuizen op 3/4-01-2020, hoogfeest van Openbaring des Heren, jaar A, door Jannie Ligthart

Overweging in de tehuizen op 3/4-01-2020, hoogfeest van Openbaring des Heren, jaar A, door Jannie Ligthart

Openingswoord

Beste medegelovigen. Welkom in deze Woord- en Communieviering. We vieren dit weekend de “Openbaring van de Heer”.

Vandaag vieren we kerstmis nog eens over. Ook vandaag vieren we dat God, in het kind van Bethlehem, in onze wereld, in ons leven is gekomen. Het is Jezus de God- mens, die ons hoop en vrede geven wil. De bezoekers bij de kribbe zijn vandaag niet de herders uit het veld maar wijzen uit het oosten. Zij hebben een ster aan de hemel, een verlangen in hun hart gevolgd. Bij de kribbe werd hun verlangen tot werkelijkheid. Daar konden ze ervaren dat het Jezus, de zoon van God is, die daar in armoede ligt. Jezus die het licht in de wereld brengt. In onze viering gaat het ook om licht aan de hemel, om een stralende ster. Het is de opdracht aan ons allemaal: om licht te zijn, om een ster te zijn voor elkaar.

De keren dat we zwak en niet standvastig waren, en we de wijsheid van het Woord van God niet om konden zetten in daden, willen we dit aan God en elkaar erkennen en belijden, om de H. Communie waardig te kunnen ontvangen

Overweging

Dierbare medegelovigen, vandaag gaat het over mensen die in de stand van de sterren lezen dat er iets bijzonders aan de hand moet zijn. Drie koningen, geleid door een ster, zijn op weg gegaan naar het Kerstkind. De drie koningen , Melchior, Caspar en Balthazar, laten alles achter om een stem in hun hart te volgen.

Het is een schitterend verhaal, waarin mensen met een eenvoudig geloof en een gebrekkige wetenschap álles achter zich laten om zich in het onbekende te storten. Op kamelen, ploeterend door de eindeloze woestijn, verbeelding van de beproevingen die de mens in zijn leven meemaakt.

Ze gaan over de bergen van Juda, verbeelding van de moeilijkheden waar je als een berg tegen op kunt zien. Pas aan de andere kant van de bergen, als ze de moeilijkheden overwonnen hebben, bevindt zich het groene gras en staat er een kribbe met daarin een wonderlijk Kind, die “Vredevorst” genoemd wordt.

Zo heeft God zich, door Jezus, aan hen, en aan de hele wereld, ons dus geopenbaard. Daarom wordt het” Driekoningenfeest”, officieel “de Openbaring des Heren” genoemd.

In het kleine Kerstkind heeft God zich laten zien, heeft Hij zich geopenbaard. Het is niet een openbaring aan een klein groep ingewijden, maar Jezus is bestemd voor iedereen. In het Oude Testament heeft God daar al voortdurend over gesproken bij monde van de profeten: Mozes, Elia, Jesaja en Jona. Maar nu laat God zich aan de wereld zien in een Zijn eigen Zoon, de God-met-ons, Immanuel.

Tegenover de moed van de wijzen om eigen veiligheid de rug toe te keren, het onbekende tegemoet – zoals eertijds aartsvader Abraham op weg is gegaan – steekt mijn moed en vertrouwen zwak af. Dan ga ik nadenken over hoeveel ik kan loslaten om de stem van Jezus te volgen en zijn Weg te gaan.

Het is niet gemakkelijk maar omdat voor mij, Jezus de Weg, de Waarheid en het Leven is, blijf ik proberen te leven zoals Jezus ons heeft geleerd.

Helaas is het ons mensen eigen, dat we vaak voor eigen veiligheid, eigen rust kiezen, ook als die ten koste gaat van aandacht voor de ander. En ook, dat we vaak voor de gemakkelijke weg kiezen, en laten we de oneffen wegen in de woestijn en het smalle pad langs het ravijn, het liefst links liggen, ook al weten we dat dat niet Gods bedoeling met ons is. Maar als we voor de veilige weg kiezen moeten we niet verbaasd zijn dat we Gods leiding in ons leven niet kunnen ervaren, zoals de wijzen dat wel konden.

Aangekomen bij Jezus brachten ze Hem hun hulde , en boden ze Hem geschenken aan. Daarna wilden ze naar Herodes vertrekken, om hem te vertellen waar hij het Kind kon vinden. Maar omdat hun innerlijk afgestemd was op God, werd hen van Godswege door een engel gezegd, niet naar Herodes te gaan. Herodes met zijn slechte bedoelingen paste niet in Gods heilsplan.

Door te luisteren naar Gods woord, kunnen ook wij afgestemd blijven op wat God met ons, met de wereld voorheeft. Door deze innerlijke ster te volgen, kunnen we ervaren dat God met ons meegaat. We weten, dat als we dit innerlijke kompas voorrang blijven geven boven wat de wereld, de mensen om ons heen zeggen, we aan het eind van onze levensweg, God in al Zijn glorie mogen ontmoeten.
Ook al heeft deze weg, het christen zijn, zijn moeilijke momenten, toch is het de Weg waarover het in ons leven gaat.

Dan zullen we op het eind van onze levensweg, net als de wijzen, voor Hem op onze knieën vallen en Hem hulde brengen. Wij zijn dan aangekomen waar God ons wil hebben. Bij Hem.

Graag wil ik U allen een Zalig Nieuwjaar toewensen. Waarin U, op weg met God, Hem mag ervaren. Amen.

Openingswoord

Beste medegelovigen. Welkom in deze Woord- en Communieviering. We vieren dit weekend de “Openbaring van de Heer”.

Vandaag vieren we kerstmis nog eens over. Ook vandaag vieren we dat God, in het kind van Bethlehem, in onze wereld, in ons leven is gekomen. Het is Jezus de God- mens, die ons hoop en vrede geven wil. De bezoekers bij de kribbe zijn vandaag niet de herders uit het veld maar wijzen uit het oosten. Zij hebben een ster aan de hemel, een verlangen in hun hart gevolgd. Bij de kribbe werd hun verlangen tot werkelijkheid. Daar konden ze ervaren dat het Jezus, de zoon van God is, die daar in armoede ligt. Jezus die het licht in de wereld brengt. In onze viering gaat het ook om licht aan de hemel, om een stralende ster. Het is de opdracht aan ons allemaal: om licht te zijn, om een ster te zijn voor elkaar.

De keren dat we zwak en niet standvastig waren, en we de wijsheid van het Woord van God niet om konden zetten in daden, willen we dit aan God en elkaar erkennen en belijden, om de H. Communie waardig te kunnen ontvangen

Overweging

Dierbare medegelovigen, vandaag gaat het over mensen die in de stand van de sterren lezen dat er iets bijzonders aan de hand moet zijn. Drie koningen, geleid door een ster, zijn op weg gegaan naar het Kerstkind. De drie koningen , Melchior, Caspar en Balthazar, laten alles achter om een stem in hun hart te volgen.

Het is een schitterend verhaal, waarin mensen met een eenvoudig geloof en een gebrekkige wetenschap álles achter zich laten om zich in het onbekende te storten. Op kamelen, ploeterend door de eindeloze woestijn, verbeelding van de beproevingen die de mens in zijn leven meemaakt.

Ze gaan over de bergen van Juda, verbeelding van de moeilijkheden waar je als een berg tegen op kunt zien. Pas aan de andere kant van de bergen, als ze de moeilijkheden overwonnen hebben, bevindt zich het groene gras en staat er een kribbe met daarin een wonderlijk Kind, die “Vredevorst” genoemd wordt.

Zo heeft God zich, door Jezus, aan hen, en aan de hele wereld, ons dus geopenbaard. Daarom wordt het” Driekoningenfeest”, officieel “de Openbaring des Heren” genoemd.

In het kleine Kerstkind heeft God zich laten zien, heeft Hij zich geopenbaard. Het is niet een openbaring aan een klein groep ingewijden, maar Jezus is bestemd voor iedereen. In het Oude Testament heeft God daar al voortdurend over gesproken bij monde van de profeten: Mozes, Elia, Jesaja en Jona. Maar nu laat God zich aan de wereld zien in een Zijn eigen Zoon, de God-met-ons, Immanuel.

Tegenover de moed van de wijzen om eigen veiligheid de rug toe te keren, het onbekende tegemoet – zoals eertijds aartsvader Abraham op weg is gegaan – steekt mijn moed en vertrouwen zwak af. Dan ga ik nadenken over hoeveel ik kan loslaten om de stem van Jezus te volgen en zijn Weg te gaan.

Het is niet gemakkelijk maar omdat voor mij, Jezus de Weg, de Waarheid en het Leven is, blijf ik proberen te leven zoals Jezus ons heeft geleerd.

Helaas is het ons mensen eigen, dat we vaak voor eigen veiligheid, eigen rust kiezen, ook als die ten koste gaat van aandacht voor de ander. En ook, dat we vaak voor de gemakkelijke weg kiezen, en laten we de oneffen wegen in de woestijn en het smalle pad langs het ravijn, het liefst links liggen, ook al weten we dat dat niet Gods bedoeling met ons is. Maar als we voor de veilige weg kiezen moeten we niet verbaasd zijn dat we Gods leiding in ons leven niet kunnen ervaren, zoals de wijzen dat wel konden.

Aangekomen bij Jezus brachten ze Hem hun hulde , en boden ze Hem geschenken aan. Daarna wilden ze naar Herodes vertrekken, om hem te vertellen waar hij het Kind kon vinden. Maar omdat hun innerlijk afgestemd was op God, werd hen van Godswege door een engel gezegd, niet naar Herodes te gaan. Herodes met zijn slechte bedoelingen paste niet in Gods heilsplan.

Door te luisteren naar Gods woord, kunnen ook wij afgestemd blijven op wat God met ons, met de wereld voorheeft. Door deze innerlijke ster te volgen, kunnen we ervaren dat God met ons meegaat. We weten, dat als we dit innerlijke kompas voorrang blijven geven boven wat de wereld, de mensen om ons heen zeggen, we aan het eind van onze levensweg, God in al Zijn glorie mogen ontmoeten.
Ook al heeft deze weg, het christen zijn, zijn moeilijke momenten, toch is het de Weg waarover het in ons leven gaat.

Dan zullen we op het eind van onze levensweg, net als de wijzen, voor Hem op onze knieën vallen en Hem hulde brengen. Wij zijn dan aangekomen waar God ons wil hebben. Bij Hem.

Graag wil ik U allen een Zalig Nieuwjaar toewensen. Waarin U, op weg met God, Hem mag ervaren. Amen.