Preek op 25-08-2019, 21e Zondag door het jaar C, diaken Eelke Ligthart
Openingswoord
Dierbare mede gelovigen, Hartelijk welkom bij de viering van de eucharistie op de 21e zondag door het jaar.
Vandaag horen we Jezus spreken over de laatsten die eersten, en eersten die laatsten zullen zijn. Vertrouwde gelovigen, die altijd aanwezig zijn, worden niet herkend en moeten buiten blijven, ze huilen van verdriet en knarsetanden van woede, omdat vreemdelingen aanliggen als eregasten. Vreemdelingen op de eerste plaatsen in ons land!
Wat wil Lucas vandaag van ons? Is dit nog wel een blijde boodschap? Dat hangt af van onze positie, hoe wij in het leven staan.
Voor vreemdelingen, uit welke streek dan ook, is dit zeker een blijde boodschap. Velen van hen zullen aanzitten in het koninkrijk Gods, zo staat er. Voor de bekenden, die hebben gegeten en gedronken met de Heer, maar die onrecht in stand houden zijn dit harde woorden van afwijzing.
Waar staan wij, gaat dit echt over ons? Een goede viering toegewenst.
Preek
Jezus trekt op naar Jeruzalem, de stad waar hij zal sterven en verrijzen, zo opent hij de weg naar Gods hemelrijk, zo is hij een redder van mensen. Die overtuiging straalt hij uit. Daarom vraagt iemand hem: “Heer zijn het er weinig die gered worden?” Wat een vraag! In die vraag klinkt mee: Ik kom als gelovige toch wel in de hemel? En ook zou je kunnen horen: Als het er maar weinig zijn die gered worden, heeft het dan nog wel zin om gelovig te leven.
Jezus geeft een tweeledig antwoord: Aan degenen die denken dat ze door hun gelovige levenswijze uitverkoren zijn om de nauwe poort binnen te mogen, zegt hij dat ze moeten strijden. Toewijding en inzet zijn nodi. Velen zullen niet gered worden, staat er.
Vervolgens zegt jezus het nog radicaler. Als eenmaal de huisvader is opgestaan (is verrezen) en dus binnen is in Gods Rijk, dan zullen jullie buiten staan en aankloppen. Dan kunnen jullie alleen nog praten door het kleine luikje in de deur en roepen dat jullie met hem hebben gegeten en gedronken. Maar de huisvader zal zeggen: “Ik heb jullie niet gezien toen ik honger en dorst had, en ook al degenen die een dak boven hun hoofd zochten en die voortgejaagd worden van land naar land, van AZC naar AZC, ook zij hebben julle niet gezien. Jullie hielpen niet, dus blijf maar buiten. Het komt overeen met de profetie van Jesaja die zegt dat de volkeren Gods luister zullen zien en God zullen dienen. Jezus zegtdat de vreemdelingen uit allen volken zullen aanliggen aan de tafel met Abraham in Gods Rijk van vrede.
Ik vroeg mij af of wij daar ook bij mogen zijn. Of horen we bij hen die buiten staan en die door het deurluikje kijken en knarsetanden van woede? Wat moeten we dan doen om gered te worden. Wat moeten we meer doen dan trouw naar de kerk gaan, onze belasting en onze kerkbalans te betalen?
Jezus, de huisvader, laat ons alleen binnen als we recht doen aan onze naaste. Dat is de kern! Als mensen, gelovig en ongelovig, recht doen aan hun naasten, krijgen zij de eerste plaatsen.
Heeft het dan nog wel nut om naar de kerk te gaan en godsdienstig te leven. Ja natuurlijk, want om goed te weten, hoe we recht kunnen doen aan onze naasten, mogen we samen lezen in de Bijbel. We lezen er verhalen over recht doen en over breken en delen.
We kunnen als geloofsgemeenschap elkaar daarbij helpen. Vandaag zegt het evangelie ons te leren van de vreemdelingen in ons midden, hoe zij recht proberen te doen aan hun naasten, en dat doen ze, anders zouden ze niet binnen zitten in Gods Rijk.
Ons land telt veel mensen die uit den vreemde komen. Er zijn er die hier wonen en die hier met ons bidden. Sommigen kwamen om aan armoe en geweld in eigen land te ontkomen. Ze hebben het meestal niet gemakkelijk, vluchtelingen en asielzoekers worden behandeld als verdachten, ze moeten vaak zelf bewijzen dat ze niet door eigen schuld moesten vluchten.
Twijfel hieraan of berichten dat hun land weer veilig is, zijn al reden voor uitwijzing. Sommigen duiken dan onder in de illegaliteit, zonder recht op medische zorg of een uitkering. Ook wij staan vaak machteloos.
Kunnen wij met hen leren wat het betekent om elkaar recht te doen? Er zijn mensen onder ons, die vluchtelingen, asielzoekers hebben leren kennen, ze hebben opgezocht in het AZC of hier in de kerk hebben ontmoet en die door die ontmoeting een positieve ervaring rijker zijn geworden.
Ze hebben ontdekt hoe mensen in zware omstandigheden hun waardigheid behouden en hoe gastvrij ze zijn en toch delen vanuit hun armoede. Bovendien zien ze heel scherp wat recht en onrecht is.
Door als vriend en vreemde samen te zoeken naar wegen waarop we tot recht kunnen komen, zullen we de weg vinden door de nauwe deur, waarover in het evangelie wordt gesproken, naar de tafel van Gods Rijk van vrede hier op aarde. Amen.