Preek op 06-10-2019, 27e zondag door het jaar C, pastoor Frank Domen

Openingswoord

Broeders en zusters, allemaal van harte welkom.

We beginnen met een ernstige vraag: wat is het ergste, dat een mens kan overkomen?

Mensen zullen daar een verschillend antwoord op geven. De een vindt dit erg – je baan kwijtraken, dat is ook erg – een ander zal zeggen, dat ziek worden het ergste is of ruzie binnen de familie. Ook dat is allebei héél erg.

Ouders, die ooit een kind hebben verloren, zullen zeggen: dát is het aller- allerergste wat jou als vader en als moeder kan overkomen. Je krijgt misschien weer een andere baan, je gezondheid komt misschien weer terug; de relatie met familieleden kan zich herstellen, maar dat kind komt in deze wereld nooit meer terug. We hadden het graag zien opgroeien, een plekje in de maatschappij zien krijgen, zien trouwen en kinderen krijgen, maar nee, dat zal niet gebeuren.

In een van mijn parochies ontmoette ik ooit een moeder, die een kindje had verloren. Zij gaf God de schuld en was na jaren nog steeds boos op Hem. In een andere parochie ontmoette ik een moeder met vier kinderen. Op een dag moest ik een eerste kind begraven, gestorven aan een longziekte. Anderhalf of twee jaar later moest ik een tweede kind begraven n.a.v. dezelfde longziekte. Natuurlijk had zij intens veel verdriet, maar zij bleef geloven.

Laten we nooit oordelen over andere mensen, zelfs niet als ze boos zijn op God. Laten we al helemaal niet over God oordelen. Laten we wel bidden om de genade van geloof, hoop en liefde.

Een bijzonder woord van welkom voor de leden van de charismatische gebedsgroep. Zij willen vandaag, samen met ons, hun 45-jarig bestaan vieren. Zo vele jaren geleden opperde pater Jaap Borst – uiteraard onder ingeving van de heilige Geest – het idee om een gebedsgroep op te richten.

Mooi, hoe moet dat dan? Gewoon beginnen en de heilige Geest zal jullie leiden. En natuurlijk zou pater Borst vanuit India – inmiddels alweer enkele jaren in de hemel – hen geestelijk ondersteunen.

Iedere week komen zij in de parochie samen om te bidden en te zingen, om te luisteren naar God en naar elkaar. En dat dus al 45 jaar lang. Dat moet uiteindelijk dus wel een hemels initiatief zijn geweest.

Als medeparochianen willen wij jullie van harte feliciteren met dit mooie jubileum. En we willen jullie danken voor het gebed, dat jullie ongetwijfeld ook voor ons en de parochie hebben gedaan.

Openingsgebed

Laat ons bidden. Heer en Meester, al wat goed is komt van U, en Gij zet ons tot het goede aan. Wie zijn wij, dat wij het wagen U van elke ongerechtigheid de schuld te geven? Ban de kleinmoedigheid uit ons leven en laat het geloof tot volle wasdom komen. Toon hoe Gij in alle omstandigheden met ons zijt. Door onze Heer Jezus Christus, uw Zoon … Amen.

Crèche

Kinderwoorddienst

Preek

Soms hebben we erg veel haast en als we dan bijvoorbeeld ook nog op de trein of de bus moeten wachten, dan duren de minuten erg lang. Soms vinden mensen het wachten bij een verkeerslicht al te lang duren. Wachten op bijvoorbeeld de geboorte van een kind, ja, daar kijken we met spanning naar uit. Kinderen kijken vol verwachting uit naar een vakantie.

Vandaag is de eerste lezing uit de profeet Habakuk. Hij moet met smart hebben uitgekeken naar een betere toekomst voor Jeruzalem, ja, voor heel Israël.

Het Babylonische leger had Egypte verslagen. En de joden wisten, dat zij de volgende op de lijst waren. Er hing oorlog in de lucht. Daar kwam nog bij de morele en religieuze staat van de stad. Zwakke koningen bleven verbonden sluiten en breken met heidense naties, de aanbidding van valse goden nam toe en de rijken en de machtigen bleven de armen en de zwakken uitbuiten. Vandaar dat Habakuk uitriep: “Hoelang moet ik nog roepen, Heer, terwijl Gij maar niet luistert? Hoelang moet ik de hemel nog geweld aandoen, terwijl Gij maar geen uitkomst brengt?”

Wij weten waarschijnlijk allemaal wel hoe dat voelt. Meerdere van onze kinderen gaan al jaren lang niet meer naar de kerk. Wij hebben er al zo lang voor gebeden en er lijkt maar niets te veranderen. Een familielid belt maar niet terug. We hebben toch al een paar keer de voice-mail ingesproken. In de wereld zien we, dat het geweld tegen zwakke mensen toeneemt. Ook tegen ongeboren kinderen. Wanneer zal God er een einde aan maken!? Soms doet het heel erg pijn om lang op een oplossing te moeten wachten!

Als wij dit zo voelen, weten wij dan, dat God tegen ons hetzelfde zegt als tegen de profeet Habakuk. God zei tegen hem: “Dit visioen – al wacht het de vastgestelde tijd nog af – hunkert niettemin naar zijn vervulling: het vertelt geen leugen. Al blijft het ook uit, geef het wachten niet op, want komen doet het beslist en het komt niet te laat.”

Vroeger in de Oude Katechismus leerden de mensen over de drie goddelijke deugden. Weten we welke dat zijn? Geloof, hoop en liefde. Het is ook een goddelijke deugd om te blijven hopen, dat iets goedkomt. Laten we nooit de moed verliezen. Wat echt héél belangrijk is, belangrijk voor de eeuwigheid, zal God ons of anderen altijd geven.

Ik wil hier geen klimaatdiscussie beginnen, maar het feit ligt, dat ons milieu sinds de industriële revolutie voor mens en dier in snel tempo ongezonder is geworden. Maar die milieu-activisten blijven maar hopen, ze blijven werken en ze boeken ook resultaat. Sommige mensen zijn daar blij mee, anderen niet. Dat laten we nu even in het midden. Het gaat mij om hun geloof, hun inzet. En dat ze dat doen vanuit de hoop, dat het ooit goedkomt.

Paulus schrijft in zijn brief aan Timóteüs, dat ook wij in onszelf het vuur van Gods genade moeten aanwakkeren. Wij hebben geen geest van vreesachtigheid gekregen, maar een geest van kracht, liefde en bezonnenheid. En dan roept hij ons op om ons deel in het lijden voor het evangelie te dragen.

Dat lijden zou kunnen zijn, dat wij moeten wachten, ons best moeten doen zonder al te gauw resultaten te zien. Of het nu gaat om geloof of politiek, om sport, studie of klimaat, iedereen moet van tijd tot tijd wachten, teleurstellingen incasseren, blijven hopen op betere tijden. Iedereen moet zelf het goede proberen te doen en rustig doorgaan.

En God vindt dat eigenlijk heel gewoon, broeders en zusters, kijken we maar naar het evangelie, naar ons eigen leven. Van iemand, die in dienst staat van een ander, verwachten wij, dat hij doet wat er gevraagd wordt. Daar wordt hij voor betaald. Wel, wij zijn kinderen van God, zonen en dochters van de hemelse Vader. Hij rekent erop, dat wij op Hem vertrouwen, dat wij beseffen, dat Hij het beste met ons voorheeft. Hij heeft ons zijn eigen en enige Zoon gegeven. Zou Hij ons al het andere dan weigeren!?

Tot slot een verhaal over geloof, hoop en liefde. Een machtige koning werd ernstig ziek. De beste doktoren van het land konden hem niet genezen.

“God, als U mij geneest, zal ik in U geloven,” riep de koning. “Beste koning,” zei God, “eerst moet jij geloven, pas dan kan Ik jou genezen.”

De koning dacht diep na. Ik heb het, ik zal een grote tempel voor God bouwen, zo kan Hij zien hoeveel ik in Hem geloof. Hij liet een tempel bouwen nog groter dan zijn paleis.

Op een dag ging de koning naar de tempel. “Mag ik een aalmoes?” vroeg een bedelaar. “Ga weg, ik heb mijn geld nu voor wat anders nodig.”

Toen de tempel klaar was, zei de koning: “God, deze tempel is het bewijs van mijn geloof. Genees me nu.” “Geloof zit niet in stenen,” zei God, “hoe mooi ze ook gestapeld zijn.” “Maar wat is dan ‘geloven’?”, vroeg de koning zich af.

En hij beval zijn dienaren alle boeken te kopen, die over God gingen. Hij begon ze allemaal te lezen. ’s Middags smeekte een bedelaar onder zijn raam om wat brood. “Ga weg,” riep de koning. “Ik ben bezig!”

Maanden later was de koning klaar met zijn studie. “God, ik heb alle boeken over Jou gelezen.” “Maar mijn beste koning, geloven heeft niet alleen met verstand te maken,” antwoordde God, “Ik kan je nog steeds niet genezen.”

De koning was een gebroken man. “Wat is er aan de hand?” vroeg een bedelaar. “Ik wil weten wat geloven is.” “Maar koning, geloof zit in je hart. Je moet gewoon houden van de mensen en van God.”

’s Avonds voelde de koning zijn einde naderen. Hij wilde nog één keer naar zijn tuin gaan. Daar liep een bedelaar. De koning klopte hem op de schouder en gaf hem tien goudstukken. Op slag was de koning genezen.

Laten wij allereerst werken aan het geestelijke klimaat, aan meer geloof, hoop en liefde. Ik denk, dat de rest – respect voor natuur en milieu – in een geest van bezonnenheid dan vanzelf komt. Amen.

Voorbede

Voor alle gelovige en biddende mensen,
die denken dat hun gebed niet gehoord of verhoord wordt;
dat zij het wachten en de hoop en moed niet opgeven,
want God is getrouw en zorgt voor de mensen die Hem liefhebben.
Laat ons zingend bidden.

Om een geest van kracht, liefde en bezonnenheid,
voor alle Europese politieke leiders;
zodat de gezonde christelijke beginselen
weer uitgangspunt worden voor hun denken en handelen.
Laat ons zingend bidden.

Voor alle mensen die zich zorgen maken
over de veiligheid, de zorg, het onderwijs en het klimaat;
dat zij hun zorgen óók bij de Heer brengen,
die vandaag wijst op het belang en de kracht van het geloven in Hem.
Laat ons zingend bidden.

Dit weekend bidden we heel bijzonder uit dankbaarheid
en om zegen voor onze Gebedsgroep,
die onze kerk en onze gemeenschap al 45 jaar
zo trouw heeft gedragen door gebed en inzet.
Laat ons zingend bidden.