Preek op 01-09-2019, 22e zondag door het jaar C, pastoor Frank Domen

Crèche

Openingswoord

Broeders en zusters, van harte welkom weer bij deze heilige Eucharistieviering waarin het Hart van Gods Zoon klopt voor ieder van ons en voor ons allen samen.

We zien geregeld op het nieuws mensen, die buitengewoon rijk zijn, of beroemde wetenschappers of politici: het zijn VIP’s. Of we zien BN-ers, bekende Nederlanders.

Al in de eerste lezing van het Oude Testament zegt een profeet: “Mijn kind, als ge rijk zijt, blijf dan bescheiden en gij zult meer geliefd worden dan iemand die geschenken uitdeelt” (Sir. 3,17).

Bescheidenheid is jezelf klein opstellen, maar het maakt mensen juist groot, innerlijk groot, en geliefd. Iedereen voelt zich bij bescheiden mensen thuis.

Als iemand zich klein heeft gemaakt, dan is het wel de Zoon van God. Vanuit de hoge hemel daalde Hij in een heel eenvoudige gedaante neer tot bij ons. Niemand is te groot of te klein, niemand is te goed of te slecht, iedereen is bij Hem welkom.

Misschien hebben wij onszelf weleens groter gemaakt dan goed was voor onszelf en voor anderen. Vragen wij vergeving. Kloppen wij ons op de borst. Dan zal God ons vergeven en genezen.

Openingsgebed

Laat ons bidden. Heer God, al wat klein is en nietig, wordt door U verheven. Ofschoon wij arm en hulpbehoevend zijn, hebt gij ons tot uw tafel samengebracht. Wij vragen U: blijf de gastheer in ons midden. Schenk aan allen die Gij hebt genodigd, uw genade en uw vreugde. Door onze Heer Jezus Christus, uw Zoon … Amen.

KinderWoordDienst

Preek

Het lijkt wel of Jezus Christus vandaag een lesje in etiquette geeft: wie moet je wel uitnodigen bij je feesten en wie niet? Hij adviseert mensen over welke stoel ze het beste aan tafel kunnen uitkiezen. Hij geeft hen zelfs de tip hoe ze de vernedering kunnen voorkomen van dat ze door de gastheer naar een minder belangrijk plaats aan tafel worden verwezen.

Maar het gaat uiteraard veel verder dan het onderwijzen van goede manieren. Hij daagt zijn luisteraars – en ook ons – uit om verder te kijken dan het veilige kringetje, dat wij om ons heen hebben opgebouwd. Jezus spreekt in het evangelie over het uitnodigen van vrienden, broers en zussen en rijke buren. Dat zijn vast gezellige bijeenkomsten, lekker veilig, je weet wat je aan elkaar hebt, geen gedoe. Maar het nadeel is, dat dit soort bijeenkomsten een gesloten kring kunnen vormen. Er is geen ruimte voor mensen, die anders zijn dan wij: arme mensen en hen door wie wij ons weleens ongemakkelijk kunnen voelen.

Er is niets mis met gezinsmaaltijden of buurtbijeenkomsten. Jezus is blij als wij samenkomen om te genieten van elkaars gezelschap, om wat bij te praten en waar nodig elkaar te steunen. Hij heeft zelfs beloofd, dat waar twee of drie mensen in zijn Naam samen zijn, Hij in hun midden zal zijn (Mat. 18,20). Er ontstaat pas een probleem als dit soort contacten de enige zijn, die we hebben. Jezus Christus wil niet, dat mensen zich opsluiten in de kring waarin de mensen van het evangelie van vandaag zitten. Dat past niet bij zijn heilsplan, niet bij zijn Koninkrijk in ons midden, en zeker niet bij het Koninkrijk der Hemelen.

Jezus Christus verwacht echt niet, dat wij onze deuren openen voor alle mensen, maar Hij wil wel, dat wij openstaan voor één of meerdere ‘arme’ mensen om ons heen. Het kan een familie uit de buurt zijn, mensen die bijvoorbeeld geplaagd worden door werkeloosheid; of iemand die met pensioen is en alleen woont en wiens familie zelden of nooit op bezoek komt. Het hoeft niet eens per se om een maaltijd te gaan. Wat Jezus Christus verwacht is dat wij tijd en aandacht geven aan mensen in nood … zónder dat wij er iets voor terug hoeven te krijgen.

Dat is wat Hij voor ons doet. Dat is wat Hij van ons verwacht. Hij wil, dat wij meebouwen aan zijn Koninkrijk, iedere dag weer. Een nieuwe dag met nieuwe kansen om een nieuwe tijd te laten aanbreken.

Ik vond een mooi verhaal over positieve aandacht, die wij voor anderen kunnen hebben en hoe dat die mensen vooruit kan helpen.

“Schrijf de naam van alle klasgenoten op een papier”, vroeg de juf. “Ernaast schrijf je het beste wat je over hen kunt vertellen.” In het weekend nam de lerares voor iedere leerling een blad en schreef daar alle positieve opmerkingen van de anderen op. Maandag kregen alle leerlingen hun lijst. “Is dat echt zo?” kon je horen fluisteren. “Ik wist niet, dat ik dat voor anderen betekende!” Of: “Ik wist niet dat anderen mij zo leuk vinden.”

Jaren later stierf Mark, een van haar leerlingen, in een ongeval. De juf werd uitgenodigd voor de begrafenis. Een voor een bewezen de mensen hem de laatste eer. Ook zijn juf ging naar zijn graf en bad voor hem. Na de begrafenis spraken de ouders van Mark haar aan. “Dit vonden we tussen de spullen van Mark.” De vader toonde een blad dat vaak open- en weer dichtgevouwen was. De juf herkende het. Op het blad stonden alle positieve dingen over de leerlingen van de klas, die zij erop geschreven had. “Wij willen u hiervoor erg bedanken”, zei zijn moeder. “Mark heeft dit heel erg gewaardeerd.”

Hierna verzamelden alle voormalige leerlingen zich rond de juf. “Mijn lijst ligt in de bovenste lade van mijn bureau”, lachte Charlie. “De lijst van Joost steekt in ons trouwalbum”, zei de vrouw van Joost. “Mijn lijst heb ik in mijn dagboek geplakt”, zei Marylin. De juf was erg ontroerd. Er kwamen tranen in haar ogen.

Broeders en zusters, nu Rome Medjugorje officieel als bedevaartsplaats heeft erkend, wil ik graag weer een stapje extra zetten door af en toe een boodschap van Moeder Maria aan een van de zieners voor te lezen en er iets over te zeggen. Het is per slot van rekening door haar verschijningen én haar woorden tot de mensen, dat Medjugorje is ontstaan en zo gegroeid is.

Op 2 augustus jongstleden sprak Moeder Maria tot Mirjana, één van de zes zieners, de volgende woorden:

“Lieve kinderen, groot is de liefde van mijn Zoon. Als je de omvang van zijn liefde zou leren kennen, zou je Hem aanbidden en danken zonder ophouden. Hij is altijd levend bij jullie in de Eucharistie, omdat de Eucharistie Zijn Hart is. De Eucharistie is het hart van het geloof. Hij heeft jullie nooit verlaten. Zelfs toen jullie probeerden om van Hem weg te gaan, liet Hij jullie niet in de steek. Daarom is mijn moederlijk hart vol vreugde wanneer ik zie hoe jullie – vol liefde – naar Hem terugkeren, wanneer ik zie, dat jullie naar Hem toe komen via verzoening, liefde en hoop. Mijn moederlijk hart weet, dat iemand die de weg van het geloof begint te gaan, als een bloemknop is. Met gebed en vasten worden die knoppen vruchten, mijn bloemen, apostelen van mijn liefde; jullie worden lichtbrengers en verlichten allen om jullie heen met liefde en wijsheid. Mijn kinderen, als moeder smeek ik jullie: bid, denk na en aanschouw. Al het mooie, pijnlijke en vreugdevolle dat jullie overkomt, al die dingen leiden tot geestelijke groei, opdat mijn Zoon in jullie mag groeien. Mijn kinderen, geef jezelf over aan Hem, geloof in Hem, vertrouw op zijn liefde, laat je leiden door Hem. Laat de Eucharistie de plaats zijn waar je ziel gevoed wordt, waarna je liefde en waarheid kunt verspreiden, als getuige van mijn Zoon. Ik dank jullie.”

Lieve medegelovigen, Maria zegt, dat als we ons zouden realiseren hoe groot de liefde van Jezus voor ons is, we meer tijd zouden doorbrengen in aanbidding en dankzegging; en dat we dieper zouden beseffen, juist in moeilijke omstandigheden, dat God ons nooit in de steek laat. Soms hoeft er maar een kleinigheid te gebeuren – dit of dat valt tegen – en we zijn helemaal van slag af en dan moeten mensen in onze omgeving het ontgelden. Maar als we voortaan bedenken, dat – ondanks of juist dankzij die tegenslag – God nog steeds oneindig veel van ons houdt, dan heeft die tegenslag in ons leven eigenlijk nauwelijks iets veranderd. Oké, we hebben tegenwind. Nou, dan trappen we op onze fiets toch een beetje harder, komen doen we er toch wel.

Wanneer Maria zegt, dat God ons nooit verlaat, doelt zij op de heilige Eucharistie, het kloppende Hart van Jezus Christus, het kloppende Hart van de Kerk. Ons eigen hart zal in de loop van ons leven versmolten worden met het goddelijke Hart van Jezus Christus.

Wie het moeilijk heeft, moet niet minder naar de kerk gaan, maar trouw blijven gaan of zelfs vaker gaan. Als je denkt te bezwijken onder je lasten, is je fundament misschien te zwak.

Maria weet, dat ons pijnlijke zaken overkomen, zij spreekt erover, en nodigt ons uit juist dan ons vertrouwen op haar Zoon te stellen. Hij kan en wil ons door de stormen van het leven heen leiden. Hij kan ons helpen juist door die moeilijkheden geestelijk te groeien.

Alle begrip voor wie de schouders een keer laat hangen – dat overkomt mij ook weleens – maar gaan wij dan tot Hem. Met Hem en in het samenzijn met elkaar kunnen wij altijd vooruit. Amen.

Voorbede

Voor alle christenen, die hier en nu leven;
dat zij bescheidenheid, nederigheid en wijsheid
belangrijker achten dan kostbare geschenken.
Laat ons zingend bidden.

Voor de hele wereld, vooral voor alle machthebbers;
om ontzag en eerbied voor de levende God,
en voor de woorden van Jezus,
de Middelaar van het nieuwe en altijddurende verbond.
Laat ons zingend bidden.

Voor iedereen die zichzelf belangrijk vindt,
om het inzicht dat onze Heer anders kijkt naar mensen,
en dat armen, gebrekkigen, kreupelen en blinden,
een bijzonder plaatsje hebben in zijn goddelijk hart.
Laat ons zingend bidden.

Om zegen voor alle schoolgaande kinderen, tieners
en jongeren, voor studenten en leerkrachten;
om een goed studiejaar, om een goed contact met elkaar,
maar ook met God en de Kerk.
Laat ons zingend bidden.