Overweging op 21/22-06-2019, Sacramentsdag, jaar C, in de tehuizen

Overweging op 21/22-06-2019, Sacramentsdag, jaar C, in de tehuizen, Jannie Ligthart

Openingswoord

Dierbare medegelovigen. Welkom in de Woord en Communieviering in het weekend waarin we Sacramentsdag vieren. Sacramentsdag  – Hoogfeest van het heilig lichaam en bloed van Christus, ook wel het Hoogfeest van het Allerheiligst Sacrament genoemd,  valt op de tweede donderdag na Pinksteren, maar wordt  gevierd op de zondag erna.

We vieren dat Jezus Christus Zichzelf, onder de gedaante van brood en wijn aan ons gelovigen wil geven als voedsel en voortdurend onder ons wil blijven door middel van zijn waarachtige tegenwoordigheid  in de geconsacreerde offergaven. We mogen niet vergeten dat we deze aanwezigheid te danken hebben aan de ultieme liefdesdaad van zelfgave door Jezus De eerbied die de Katholieke Kerk voor de geconsacreerde heilige Hostie heeft, wordt op deze feestdag tot uitdrukking gebracht.

De keren dat we te weinig eerbied en respect voor de H. Communie hebben gehad, willen we aan God en elkaar belijden door samen de schuldbelijdenis te bidden.

Overweging

Lieve medegelovigen. We kennen allemaal het gevoel, ergens naar te verlangen. We verlangen voortdurend naar allerlei totaal verschillende dingen. Op onze leeftijd worden die verlangens wel wat minder, maar de basisverlangens blijven bijvoorbeeld: We verlangen naar gezelligheid, naar liefdevolle aandacht, naar bezoek van de kinderen en kleinkinderen, naar een goede uitslag van een onderzoek, naar mooi weer, en vult U zelf maar in. We kunnen verdrietig zijn omdat die verlangens niet uitkomen.

Ook Jezus kent verlangens. Dat lazen we in de eerste brief van de heilige apostel Paulus en in het H. Evangelie. Van Paulus horen we woorden van Jezus die we goed kennen, want we horen ze in elke Eucharistieviering. In deze woorden spreekt Jezus zijn verlangen uit.

In het brood dat Zijn lichaam is en in de wijn die Zijn bloed is in het Nieuwe Verbond, is Zijn verlangen dat we dit blijven doen tot Zijn gedachtenis. In wezen is het Jezus verlangen dat Hij steeds in ons leven aanwezig wil zijn.

In het evangelie willen de apostelen de duizenden mensen die naar Jezus zijn komen luisteren wegsturen om voedsel en onderdak te zoeken, maar Jezus zegt: “Geef jullie hun maar te eten. Geef van wat je hebt, ik zal ervoor zorgen dat het toereikend is.” Ze lieten het weinige wat er was, de vijf broden en twee vissen, door Jezus zegenen. Nadat iedereen verzadigd was bleek dat er meer dan voldoende was.

En zo zal Jezus ook met onze onmogelijkheden en machteloosheid doen. Als we al ons doen en laten onder Zijn zegen zetten, zullen we verbaasd zijn over wat we kunnen volbrengen. Zijn zegen zal ons overvloedig helpen.

“Doe dit tot mijn gedachtenis’, horen we de priester bij de consecratie zeggen. Het is goed dat we ons ook dit verlangen van Jezus herinneren, zeker op Sacramentsdag, het hoogfeest van de heilige Eucharistie. Jezus verlangt ernaar op deze speciale manier bij ons te komen. Hoe zit het met ons verlangen.

Wat betekent  het ontvangen van de heilige Hostie in deze Woord en Communieviering voor onszelf. Is het voor mij, voor u  inderdaad een ontmoeting met Jezus Christus, die zegt: “Blijf dit doen om Mij te gedenken, Ik heb uit Liefde mijn leven voor jullie gegeven, en wil Mijzelf steeds weer aan jullie wil geven, opdat jullie kunnen naleven zoals Ik het heb voorgedaan.“

Lieve mensen, in onze relatie met Jezus, moeten we ons steeds afvragen, wat doen we met de woorden en daden van Jezus?

Waar staan we in het vervullen van Zijn verlangens? We komen naar de viering, we bidden en zingen mee, maar het mag daar niet blij blijven.

De heilige Eucharistie, en het daardoor kunnen en mogen ontvangen van het heilig Brood, is het hart  van ons christen zijn. Dat is het  beleven en gedenken van Jezus zoals Hij zichzelf aan ons gegeven heeft. Hem gedenken is, dat we niet alleen voor onszelf leven.

Dat we leven met aandacht voor onze medemens, vanuit aandacht en tijd voor God.

Laten we doen wat God, wat Jezus van ons verlangt. “Geef jullie hun maar te eten”, zegt Jezus, en dat is, breek en deel je leven met de ander, sluit niemand buiten, zoals Jezus ons heeft voorgeleefd. Er zal overvloedig genoeg zijn om Gods Rijk op aarde waar te maken. Amen.