Preek op 26-12-2018, Tweede Kerstdag, H. Stefanus, pastoor Frank Domen

Openingswoord van de kinderen

Openingswoord van de pastoor

Stefanus was een diaken. Hij hielp heel veel in en buiten de kerk. En hij deed z’n werk heel goed. Met liefde, wijsheid en trouw ook. En hij sprak ook altijd de waarheid. “Hoe is het mogelijk?”, zou je denken, maar daar was niet iedereen blij mee. Vandaar dat deze mensen Stefanus gedood hebben.

Jezus ging van de hemel naar de aarde. Waarom? Om de mensen te helpen op aarde goed te leven en om later in de hemel te kunnen komen. Dat is bij Stefanus heel goed gelukt. Hij is een grote heilige. Hij zit nu hoog in de hemel. Hij is daar als het ware opnieuw geboren, is een tweede leven begonnen. Zijn eerste leven op aarde duurde maar kort. Maar aan zijn tweede leven in de hemel komt nooit een einde. Wij vieren vandaag dus de geboorte van Jezus op aarde én wij vieren de geboorte van Stefanus in de hemel.

Vragen wij Stefanus ons te helpen om ook een goed leven te leiden. Daar wordt de aarde mooier van. En later mogen ook wij dan naar de hemel.

Openingsgebed

Laat ons bidden. Heer, laat ons het voorbeeld navolgen van hem, die wij vandaag gedenken: dat ook wij onze vijanden leren beminnen. Want wij vieren de sterfdag van de heilige Stefanus, die zelfs voor zijn vervolgers wist te bidden. Door onze Heer Jezus Christus, uw Zoon …

Preek

Gisteren vierden we Kerstmis. Vandaag de marteldood van de heilige Stefanus. Gisteren hoorden wij engelen zingen over eer aan God en vrede op aarde aan alle mensen van goede wil. Vandaag horen wij het geschreeuw van woedende mensen. We lijken een soort geestelijke whiplash op te lopen. We zien een vreedzame geboorte en dan een gewelddadige dood. We begroeten Israëls pasgeboren Koning en dan zien we veel van Israëls religieuze leiders, die zich tegen Stefanus keren – ambassadeur van de Koning van de vrede – en hem doden. Misschien dat wij ons daarover verbazen? Maakt Jezus’ geboorte dan geen verschil? Brengt zijn komst in onze wereld dan geen verbetering?

We kunnen daarop antwoorden met een heel duidelijk “ja”, maar een “nee” klinkt ook een beetje door.

“Nee”, omdat een tragische gebeurtenis zich herhaalt. Enige tijd vóór deze moord stond Jezus Christus als een misdadiger geboeid daar waar Stefanus nu staat: voor de joodse overheid. Jezus én Stefanus worden allebei van Godslastering beschuldigd. En zoals zo veel profeten van het Oude Testament worden zij allebei gedood door hun eigen volk.

Maar het “ja” geldt nog veel sterker: de komst van Jezus betekent voor ons een heel grote verbetering. Wat er in het leven van de heilige diaken Stefanus is gebeurd, laat zien, dat Jezus Christus zijn zending volbracht op de eerste plaats om ons met God te verzoenen, dat wil zeggen: om de vriendschap tussen God en de mensen te herstellen, dat is gebeurd, de hemel is weer open; en op de tweede plaats kwam Jezus om ons te vervullen van de heilige Geest.

Het leven van Stefanus eindigde heel plotseling en op een wrede wijze. Maar uit zijn leven en sterven blijkt, dat het werk van Jezus Christus zijn vruchten afwerpt. Stefanus was vervuld van de heilige Geest, en hij was een man met een groot geloof (Hand. 6,5; 7,55). Net als Jezus Christus deed hij grote wonderen (Hand. 6,8). Hij begreep heel goed wat het heilsplan van God was: bidden en werken, lijden en sterven … én verrijzen. En op moedige wijze vertelde hij de mensen daarover én … bracht het ook zelf in praktijk. Toen die woedende menigte hem meesleurde, begreep hij wat de mensen hem gingen aandoen – hem dood stenigen – maar hij keek omhoog en zag Jezus staan aan de rechterhand van God. En terwijl de stenen op hem neerkletterden, bad hij om vergeving voor zijn moordenaars, zoals Jezus Christus dat aan het Kruis ook had gedaan: “Heer, reken hun deze zonde niet aan” (Hand. 7,60).

Wat zou het goed zijn, voor onszelf én voor mensen om ons heen, als wij in onszelf diezelfde kracht hebben om te vergeven. Wij zouden zelf meer vrede hebben in ons hart. Wij zouden door te vergeven weer gemakkelijker met mensen door één deur kunnen gaan. Wij zouden misschien ook andere mensen weer bij elkaar kunnen brengen.

Misschien dat wij nooit als Stefanus echte wonderen zullen doen – maar je weet maar nooit – maar het wonder van die liefde kunnen wij allemaal doen. Dat mogen wij natuurlijk het hele jaar door aan God vragen, maar de Kersttijd is een tijd van bijzondere hemelse geschenken: vrede, vreugde, liefde, wijsheid, kracht. Laten wij ze vragen. Laten wij ze in ons leven gebruiken door in bepaalde situaties ons af te vragen: hoe zou Jezus nu liefhebben, welke wijsheid zou Hij nu volgen, zou Hij hier vrede mee hebben?

Lieve mensen, wij wensen elkaar op deze feestdag van de heilige Stefanus de vrede van Christus toe. Mogen ook wij altijd en overal vrede mee hebben. De mooie en de nare dingen van het leven gebeuren toch zoals ze gebeuren. Laten wij met de hulp van Gods heilige Geest in alle situaties er het beste van maken. Amen.