Overweging op 21/21-04-2018, 4e zondag van Pasen, in de tehuizen, Jannie Ligthart
openingswoord
Beste medegelovigen. Welkom in deze Woord en Communieviering op al weer de 4e zondag van Pasen. Het is dit weekend Roepingenzondag.
In het Evangelie van Johannes, lezen we vandaag het verhaal van de “Goede Herder”.
Jezus zegt; ”Ik ben de goede Herder”.
Het “ik–ben”, betekent ook, Ik ben er voor jullie, en Ik ben alles wat jullie nodig hebben. We lezen in de evangeliën onder andere: Ik ben het brood des levens. Ik ben de ware Wijnstok. Ik ben de verrijzenis en het leven. Ik ben de goede Herder.
Herder zijn is Jezus leven, Zijn roeping. Hij is Herder namens God, door God aangesteld. Door de wil van de Vader te doen, is Jezus onze Herder, degene die wij vol vertrouwen willen volgen, bij wie wij willen horen.
We bidden in deze viering, dat ons vertrouwen, door de Woorden die God in de H. Schrift tot ons spreekt, standvastig mag zijn.
De keren dat we zwak en niet standvastig waren, en we de wijsheid van het Woord van God niet om konden zetten in onze daden, willen we aan God en elkaar erkennen en belijden, om de H. Communie waardig te kunnen ontvangen. We bidden samen de Schuldbelijdenis.
overweging
Lieve medegelovigen, een herder, een weideveld met schapen, een lekker zonnetje. Dit beeld roept bij ons idyllische associaties op. Het “herder zijn” lijkt zo lieflijk en eigenlijk een beetje wereldvreemd en halfzacht.
Maar in de tijd van Jezus was het herdersleven allesbehalve iets idyllisch. Het was een hard bestaan. De herder David, de latere koning David, vocht tegen leeuwen en beren. Zo was ook Abraham een herder, evenals Izaäk, Jakob en Mozes.
Waarom zou Jezus ons deze vergelijking voorhouden. Jezus die zegt: “Ik ben de goede Herder”. Hij de Herder, en wij zijn volgelingen en leerlingen, noemt Hij zijn schapen.
Schapen zijn weerloze dieren. Zij kunnen zichzelf niet beschermen, hebben geen vervaarlijke tanden of klauwen, zijn niet snel, zien slecht en hebben geen hol. Zij kunnen niet bestaan zonder de bescherming van de mens. Als Jezus zich dan onze Herder noemt, vergelijkt Hij ons met deze weerloze, hulpbehoevende dieren. Ok wij kunnen niet bestaan zonder zijn leiding en bescherming.
Wij, christenen, belijden dat Jezus onze Heer, onze Herder is.
Maar voel ik mij, voelen wij ons weerloos en hulpbehoevend? Voel ik me, voelen wij ons veilig bij Hem?
Voelen we ons zo op Hem aangewezen als een schaap op zijn herder?
Vier weken terug hebben we Pasen gevierd. En in de dagen ervoor hebben we herdacht dat Jezus, onze Herder, zijn leven heeft gegeven, voor ons, zijn schapen. Deze ultieme liefdesdaad, het zich voor ons laten vernederen, zich laten geselen en de uiteindelijke kruisdood, geeft aan hoeveel Jezus van ons houdt.
Het is weliswaar geen zeldzaamheid dat mensen op een of andere manier hun leven moeten geven. In onze wereld van moord en doodslag is dat zelfs schering en inslag. Dat Jezus zoiets is overkomen, maakt Hem nog niet tot de goede herder.
Nee, het unieke van goede herder Jezus is, dat Hij zag aankomen dat het Hem zijn leven zou gaan kosten, en dat Hij doorging. En dat niet alleen. Hij had het kunnen verhinderen. Hij had zijn vijanden kunnen vernietigen, maar deed het niet.
Die vrijwilligheid kon bij niemand groter zijn dan bij Jezus: “ Jezus gaf zijn leven in gehoorzaamheid aan de wil van de Vader”.
Omdat Jezus wist dat Hij zijn leven moest geven om onze zonden uit te wissen, en om ons een toekomst te geven, in een leven na de dood bij God, liet Hij ons niet verweest achter.
In de 3 jaar van zijn openbare leven had hij zijn leerlingen geleerd op Hem te blijven vertrouwen, ook al zou Hij niet meer fysiek bij hen zijn.
Geïnspireerd door Zijn geest, zijn de leerlingen van Hem blijven getuigen, tot op de dag van vandaag.
Tot Hemelvaartsdag vieren we de Paastijd, vieren we dat de Heer waarlijk is verrezen. Alleluja. We vieren het, we juichen het uit, we zijn blij en dankbaar dat door Jezus dood en verrijzenis, er voor ons een toekomst is na ons leven op aarde.
Onze herder Jezus is niet dood, Hij leeft, Hij leeft met ons mee, is ieder van ons nabij.
In die nabijheid voel ik me, als christen, als leerling van herder Jezus, in mijn menselijke onmacht en weerloosheid, veilig en beschermd.
Bidden we in deze viering dat wij Zijn nabijheid in ons leven mogen ervaren, opdat we ons meer en meer durven toevertrouwen aan zijn bescherming en erbarming. Amen.