Preek op 25-10-2017, Mariaviering van de KBO, diaken Eelke Ligthart
Dierbare medegelovigen. Hartelijk welkom bij de viering van de eucharistie ter ere van Maria, O.L.V. van Beauraing, moeder met het gouden hart.
In Beauraing komt Maria naar ons mensen, in Fatima, in Medjugorje komt Maria naar de wereld, met haar boodschap. In Lourdes heeft Bernadette heeft 18 keer een ervaring, een ontmoeting met Maria. Vandaag, bij de Mariaviering in oktober, zijn we hier gekomen om de aanwezigheid van Maria hopelijk te ervaren, om stil te worden bij onze moeder, een moeder met een gouden hart, onze zorgen bij haar neer te leggen, maar ook onze dankbaarheid.
In het Evangelie horen we over de ontmoeting tussen twee vrouwen, allebei zwanger, draagsters van de toekomst, Maria en Elisabeth. Een bijzondere toekomst want Maria wordt door Elisabeth “Gezegende “genoemd, “Gezegende onder de vrouwen”. Als antwoord bezingt Maria haar vreugde om God die aan haar Zijn wonderen verricht , het Magnificat.
Het kind dat Maria ter wereld zal brengen, Jezus, zal voor eens en voorgoed zichtbaar maken wat God met de mensen en de wereld voorheeft.
Het is een bekent verhaal uit de bijbel en velen hebben dan de neiging te denken: O dat ken ik al, en de gedachten dreigen af te dwalen. Het is een bijbelverhaal dat hoort hier op deze plaats, een verhaal dat je raakt want het is ook ons verhaal.
Maar als we even dieper nadenken, wat moet het voor die beide vrowen echt hebben betekend? Hoe zouden ze zich in eerste instantie hebben gevoeld.
Maria die een engel op bezoek kreeg met de mededeling dat de H. Geest over haar zou komen en de verlosser van de wereld uit haar voort zou komen.
Dat moet een schrik zijn geweest. Ook voor haar verloofde Jozef, die in een droom die mededeling kreeg. Je zou denken dat dat een toestand van verwarring moet zijn geweest.
Maria was geschrokken van het woord van de engel en stelde veel vragen hoe dat allemaal zou gebeuren. Jozef stond op het punt om van Maria te scheiden toen hij hoorde dat Maria in verwachting was . Zowel Maria als Jozef riskeerden hun reputatie als die schande uit zou komen.
Toch hebben ze beide ja gezegd tegen God en nog wel onafhankelijk van elkaar. Ze zullen best wel verward en bang zijn geweest, maar stelden toch hun vertrouwen op God.
In dat vertrouwen ontmoeten Maria en Elisabeth elkaar, een mooi tafereeltje, immers beide in blijde verwachting. Velen van u zullen zich nog kunnen herinneren hoe blij ze waren bij hun eerste zwangerschap. Vrouwen zowel als mannen. Maria en Elisabeth verschilden niet zoveel van andere moeders. Ze hebben ook de spanning beleefd, als het kindje maar gezond is. Hoe sommige zwangerschappen ook verlopen er wordt veelal met blijbschap over verteld.
Dat Maria en in feite ook Elisabeth hun vreugde uitzingen in het Magnificat, is dan ook niet zo verwonderlijk. Elisabeth had jarenlang uitgekeken naar de komst van een kind en ze had zich misschien al verdrietig neergelegd bij het feit dat ze kinderloos zou blijven. Als ze dan toch nog in verwachting is, dankt ze blij God.
Maria, een gewoon joods meisje. Ze bekende geen man zo staat er in de bijbel. Ze moest echter vluchten toen ze zwanger was. Het was een schande voor haar omgeving en ze kon zich drie maanden niet in haar dorp vertonen. Ze ging naar haar nicht Elisabeth en kon met de kennis die ze van de engel had gekregen verheugen in haar zwangerschap. Haar loflied op God is niet zo verwonderlijk, haar kind was speciaal, het was de zoon van God had de engel Gabriel gezegd.
Blijheid die later ook vele zorgen met zich meebracht.
De vlucht naar Egypte voor Herodes. Op hoeveel plaatsen in de wereld gebeurt dat niet nog steeds? Bijna dagelijks zien we het op de televisie. Jezus die achterblijft in de tempels, ongeruste ouders die die een kind missen. Kinderen die andere wegen gaan dan ouders ooit hebben bedacht. Jezus die tegen zijn moeder zegt dat ze hem niet moet lastig vallen als de wijn op is bij de bruiloft in Kana.
Het is niets apparts, niets bijzonders, die conflicten. Het is wel pijnlijk, want hoeveel ouders maken dat niet mee met hun kind. Toch is Maria een moeder die tot het bittere eind blijft. Zij laat haar kind niet in de steek, wat er ook gebeurt, zelfs veroordeling en kruis worden haar niet bespaard.
Het leven loopt vaak anders dan we bedenken, ook voor Maria.
“God met ons”is de uitdrukking van het leven op aarde. Dat is precies wat we hebben gehoord in het evangelie. God die dat “met ons” aanbiedt, Maria die er op ingaat, het zonder mitsen en maren toestaat, en Elisabeth die dat herkent. Dat is precies wat we in de Schrift lezen, dat Maria haar leven lang in al die menselijk herkenbare omstandigheden van ons, dat “ja” heeft volgehouden. Zij is blijven geloven dat tot vervulling zal komen wat haar vanwege de Heer is gezegd. “God met ons”, “God met haar” wordt uiteindelijk “zij met God”. Een moeder met een gouden hart.Vandaag zijn we hier gekomen om bij Maria te bidden, dat we met God de weg ten einde toe mogen gaan. Laat het ons gegeven zijn de weg van Maria te volgen ten einde toe. Amen.