Preek op 15-06-2017, donderdag in de 10e week door het jaar, diaken Eelke Ligthart

Preek op 15-06-2017, donderdag in de 10e week door het jaar, diaken Eelke Ligthart

“Als uw gerechtigheid die van de Schriftgeleerden en Farizeeën niet ver overtreft, zult gij zeker niet binnengaan in het Rijk der hemelen”. Jezus heeft, net als wij tussen de mensen geleefd. Mensen van goede wil, Hij heeft de gevolgen van dit samenleven ondergaan en ondervonden. Meestal zijn dat goede gevolgen, maar niet altijd.

Soms kunnen medemensen je in de tang nemen, en wij hen, om elkaar een voet dwars te zetten, want immers mijn mening, mijn wet….enz.

Maar Jezus ontmoet, net als wij, ook lieve en aardige mensen, mensen naar Gods welbehagen. Maar ook mensen die daarin soms wel mislukken.

En toch, als mensen gelukkig willen zijn, willen ze dat helemaal zijn. Als mensen willen leven, dan willen ze helemaal leven en niet maar voor een stukje. Diep in ons hart willen we niet zijn als, water en vuur tegelijk, dood en leven, zondigen en niet zondigen, liefhebben en niet liefhebben.

Maar als we zo eens bij onszelf nagaan, gebeurt dat toch maar al te vaak, dat we liefhebben en ook weer niet, water en vuur zijn, dood in gedrag en dan weer aardig en springlevend.

Eigenlijk zouden we daar van af moeten, van dat wel en dan ook weer niet, van dat willen mee-eten uit alle ruiven. Kunnen we komen tot een totale en duidelijk keuze? Waar zit onze fout? Wij mensen willen wel God en zijn liefde, maar tegelijkertijd leggen we nauwe grenzen rond zijn geboden. Tussen nog net goed en volkomen fout of kwaad, ligt voor ons een uitgestrekt niemandsland. Jezus zegt dat dit niet kan.

“Gij zult niet doden, Maar ik zeg u: wie tot zijn broeder zegt raka (zoveel als domkop) . Inderdaad, moord kan niet, daar is een grens mee bereikt. Elkaar verwijten kan, denken wij, nog wel best. Daar tussen in ligt een heel terrein dat neutraal is. Maar volgens Jezus is het dat niet. Integendeel. Het is een mijnenveld, daar moet je niet inkomen. We leggen een meetlat naast onze liefde, een minimum maat. Als we daar niet beneden komen is er altijd sprake van liefde. Maar, volgens Jezus, gaat het met de liefde niet zo. De liefde van Jezus stelt zich niet tevreden met een mand waarvan de bodem nog maar net bedekt is, of een mand die slechts half is gevuld. De liefde van God verwacht een volle mand. Iemand die liefheeft, moet zich niet voortdurend afvragen, wat kan ik zelf nog meepikken aan graantje s, zonder dat God of de ander kan reclameren. We mogen niet het een en het ander kiezen, nu eens goed, dan weer kwaad, want ze sluiten elkaar uit.

Laten we niet leven onder de maat, maar proberen boven onze eigen maat uit te stijgen. De liefde vraagt het onderste uit de kan, want Gods liefde wil dat ons altijd geven. Amen.

Subscribe
Abonneren op

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

0 Reacties
Inline Feedbacks
View all comments