Preek op 12-10-2017, donderdag in de 27e week door het jaar 1, diaken Eelke Ligthart
Dierbare medegelovigen, er zijn veel mensen die houden van een speurtocht door stad of dorp. Per auto, fiets of te voet. Met een lijst in de hand allerlei aanwijzingen volgen om een bepaald doel, of plaats zien te bereiken. Aanwijzingen, die je goed moest lezen om niet de verkeerde weg in te slaan.
Het was spannend en er lagen verrassingen op de loer. Volwassenen, maar ook kinderen houden er van.
Het ging om: Zoeken om te vinden, vragen om te krijgen, aankloppen om deuren open te krijgen. Dat spel zit mensen in het bloed. Je kunt eigenlijk wel stellen dat het een deel van je leven is.
Jezus hoeft ons niet te leren hoe het moet. Mensen zijn meestal handig genoeg om te verkrijgen wat ze vragen. Wij mensen weten vaak wel bij wie we moeten aankloppen om deuren open te krijgen, of waar we moeten zoeken om iets te kunnen vinden. Via het internet kun je tegenwoordig van alles vinden en als je wilt ook van alles bestellen, tot je dagelijkse boodschappen aan toe. Zelf als je iets over je geloof wilt weten kun je dat via internet vinden. Zo kunnen we dus ook God vinden. Maar geloven kun je niet alleen en dan ook nog achter een computer. Het luisteren naar Gods woord in gezamenlijkheid hier in de kerk versterkt je geloof. Het laat je kijken naar onszelf, naar onze goede en minder goede kanten.
Jezus geeft ons zelfs een duwtje in de rug: “Ofschoon we slecht zijn” hoeven we geen drempelvrees te hebben als we bij hem aankloppen. We hoeven niet eens ons beste pak aan te trekken om onze fouten te camoufleren. God weet dat we niet zonder kleerscheuren door het leven gaan, want Hij kent ons en heeft ons al lang aan zien komen.
Hij weet al wat er op ons verlanglijstje staat. Een mooi leven, geen ziekte, lieve kinderen zoals mijn moeder vroeger zei. Wij vragen brood en een beker water om onze eigen dorst te lessen. We vragen troost voor onze tranen, vragen om vergeving om recht, terwijl we het de ander soms niet gunnen. Zo kloppen we aan de deur van God en Hij lijkt ons niet te horen. Maar we krijgen nooit stenen, slangen of schorpioenen, maar vaak ook geen brood of vissen die we voor onszelf vroegen. Soms voel je je teleurgesteld omdat we dan bij God niet vinden wat we zoeken. Maar dan vergeten we dat God, God is. Hij zet de pijlen uit van onze speurtocht door het leven. Hij stuurt ons niet van Pontius naar Pilatus, zoals de mensen deden met zijn eigen zoon, Jezus Christus.
God geeft ons zelf meer dan we vroegen, Hij geeft ons de H. Geest, en die heeft betere pijlen op zijn boog: liefde, blijdschap, vrede en geduld, zachtheid en ingetogenheid zoals Paulus in zijn brief aan de Galaten schrijft.
En daar gaan alle deuren, zowel bij mensen als bij God voor open, zowel midden in de nacht als overdag. Amen.