Preek op 08-01-2017, Openbaring des Heren, jaar A, pastoor Frank Domen

Preek op 08-01-2017, Openbaring des Heren, jaar A, pastoor Frank Domen

openingswoord

Beste medegelovigen, allemaal van harte welkom op dit hoogfeest van Openbaring des Heren, ook wel genoemd ‘Driekoningen.’

Wij, mensen, houden van gewoontes. Als een bekende gebeurtenis vaker terugkomt, geeft ons dat een gevoel van zekerheid en rust. Een gebeurtenis gaat dan bij het gewone leven horen. Het is vertrouwd. Al gedurende langere tijd hebben wij ervaren, dat het goed is om het zo te doen. En het liefst blijven wij het zo doen.

De drie Wijzen kwamen langs de weg, die de ster hen gewezen had, een goede weg dus. Zij waren aan de ster gewend geraakt en waren blij toen zij haar opnieuw zagen. Toch waren zij bereid via een andere weg terug te keren, omdat deze eens zo goede weg – nu zij in een droom door God voor Koning Herodes gewaarschuwd waren – niet langer de juiste weg was.

Durven ook wij onze eigen gewoontes en wegen af en toe kritisch te bekijken en ze eventueel voor een betere weg op te geven?

Laten wij vragen, dat ook wij ons richten naar de leiding van God en bidden wij de schuldbelijdenis als wij soms eigenwijs toch onze eigen weg gingen.

openingsgebed

Laat ons bidden. God, Gij hebt vandaag aan de volkeren door een ster, die hen leidde, uw eniggeboren Zoon geopenbaard. Wij bidden U: leid ons, die U reeds kennen door het geloof, tot het aanschouwen van uw heerlijkheid. Door… Amen.

kinderwoorddienst

preek

Wij vieren, dat drie koningen uit het Oosten op zoek zijn gegaan naar een nieuwgeboren Koning. En wij merken aan hun gedrag, dat het inderdaad wijze koningen zijn.

Zij waren blij vanwege het zien van de ster, maar ook vanwege de plaats waarheen de ster hen leidde, het arme Betlehem, maar toch het dorp waar ooit de grote koning David was geboren en opgegroeid – en zij waren blij te zien in welke omstandigheden deze nieuwe Koning verkeerde: in een arme stal met wel een ontzettend lieve vader en moeder, omgeven door herders en schapen. Een Koning van en voor het volk. Zíj konden dit goddelijk raadsbesluit op zijn waarde inschatten. Zij realiseerden zich, dat dit ook nodig was. In een wereld, die beheerst werd door rijkdom en macht, zou deze Koning een ander geluid laten horen: het geluid van de belangeloze liefde.

Het was niet zo, dat zij eerst blij waren, maar uiteindelijk toch verbaasd, toen zij zagen waarheen de ster hen leidde. Nee, als mensen verbaasd zijn, dan vermeldt het evangelie dat wel. Het woord ‘verbaasd’ komt in de vier evangelies meer dan 20 keer voor. Zo staat er in Matteüs 8, 27 het volgende: “De mensen stonden verbaasd en zeiden: “Wat voor iemand is dat toch, dat zelfs de winden en de zee Hem gehoorzamen?”

Gods wegen zijn soms anders als de onze. Je moet wijsheid hebben om er de waarde van te kunnen inzien; nederig zijn om het te kunnen aanvaarden.

Het getuigt van grote wijsheid als je de goddelijke Koning kunt herkennen in een Kind in een stal. Niet iedereen had die wijsheid. Er waren inwoners van Betlehem, die meenden een kind als alle anderen te zien. De Wijzen uit het Oosten echter knielden neer om het Kind te aanbidden. Dat hadden zij nog nooit gedaan.

Zijn wij zo wijs, zo nederig, dat wij kunnen neerknielen voor iets, dat er uitziet als brood, maar waarvan Jezus Christus zegt, dat het zijn Lichaam is, dat Hij het is!?

Zijn wij zo wijs, nederig, dat – als er iets moeilijks gebeurt – wij kunnen zeggen: “God is werkelijk ‘onze Vader’ en Hij zal, omdat Hij van mij houdt, uit dit moeilijke of zelfs uit dit kwaad iets goeds kunnen laten voortkomen!?” Wanneer het gebeurt – vaak plotseling- kunnen wij even – of soms langer dan even – boos worden, op mensen, ja, zelfs op God, maar na een tijdje komen wij tot rust en gaan wij ons toch weer aan God toevertrouwen.

De drie Wijzen uit het Oosten maakten een lange reis om het nieuwe Koningskind te aanbidden. Wat hebben wij voor Hem over!?

Wat wij zouden kunnen doen is eens nadenken over wat in ons leven de struikelblokken zijn! Struikelblokken kunnen een belemmering zijn voor de vrede, die het Kerstkind ons wil schenken. Om welke dingen ben ik boos op mensen, misschien zelfs op God? En in plaats van goud, wierook en mirre aan te bieden, zouden wij dan die zaken aan God kunnen toevertrouwen. Wij kunnen het als volgt zeggen: “God, U weet, dat ik toen en toen kwaad was op die en die en dat ik ook uw houding niet heb begrepen. Geef mij a.u.b. meer wijsheid en begrip. Help mij om deze moeilijke zaak aan U over te laten. Wilt U deze kwestie oplossen en tot een goed einde brengen!? En wat U ook beslist, God, ik leg mij er van harte bij neer!”

Ik denk, dat dit een kostbaarder geschenk is dan het goud, de wierook en de mirre van de koningen. Maar ook zij gaven niet op de eerste plaats een materieel cadeau. Zij gaven hun vertrouwen aan het Kind, hun geloof.

Geven ook wij aan Jezus ons vertrouwen. Laten wij dan ook los wat wij Hem hebben gegeven. Dan zullen wij net als de koningen vol vreugde en vrede naar huis terugkeren.

Even nóg een voorbeeld van hoe wij een mooi geschenk kunnen aanbieden.

Vorig weekend hebben een paar honderd parochianen aan het einde van de heilige Mis de Bijzondere Moederlijke Zegen van Maria ontvangen. Voor wie er toen niet was: die Zegen geeft extra hulp en bescherming. En Maria heeft in Medjugorje gevraagd deze Zegen door te geven. Niet alleen de priester kan dat doen, maar iedereen, die de Zegen bewust ontvangt: mannen, vrouwen én kinderen.

Misschien dat het niet op onze vertrouwde weg ligt om andere mensen zo uitdrukkelijk te zegenen, maar Maria nodigt ons uit, vriendelijk, om het te doen. Het is één van haar bijzondere hulpmiddelen voor deze moeilijke tijd. De vraag is dus of wij bereid zijn, of wij de openheid hebben, net als de drie Wijzen, om iets nieuws op onze levensweg, onze geloofsweg, toe te laten?

Afgelopen maandagavond waren wij met een groepje parochianen bij de afscheidsreceptie van burgemeester Han ter Heegde. Toen wij na vijf kwartier in de rij gestaan te hebben eindelijk voor hem stonden, zei hij enthousiast: “Ik heb al aan 550 mensen de Bijzondere Moederlijke Zegen gegeven.” Dat wil zeggen, dat hij – te midden van de drukte van de receptie – in zijn hart vele mensen de Moederlijke Zegen toewenste. En er kwamen er nog velen na ons.

Dat is een navolging van een oproep tot zegenen waar ik als pastoor heel blij van wordt. En God ook. Laten wij doen wat wij denken, dat goed is. Misschien kunnen wij ook doen wat Maria denkt, dat goed is. Ook als dat betekent, dat wij een nieuwe gewoonte moeten aannemen. Het is een mooi geschenk om te geven. Amen.

Subscribe
Abonneren op

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

0 Reacties
Inline Feedbacks
View all comments