Preek op 07-09-2017, donderdag in de 22e week door het jaar 1, diaken Eelke Ligthart

Vandaag dat prachtige Evangelie over de wonderbare visvangst. De hele nacht hebben ze gevist en niets gevangen. Jezus echter overtuigd hen toch hun netten uit te werpen. De hoeveelheid vis laat de netten bijna scheuren. Daarna, zo staat er, lieten ze alles in de steek en volgden hem. Ze zullen mensenvissers worden.

Je zou denken dat je voor het vissen van mensen welsprekende mensen moet uitkiezen die in woord en geschrift mensen kunnen overtuigen, mensen met capaciteiten om een leidende functie te aanvaarden in die eerste christenen gemeenschap. E.e.a. organisatorisch op poten te kunnen zetten.

Nee, het waren vissers, mensen van de natuur, een met het water. Misschien wel ongeletterd. Ze worden door Jezus geroepen om hem te volgen alles achter te laten om mensenvissers te worden. Het vertrouwen in Jezus was blijkbaar zo groot, na de wonderbare visvangst, dat ze het aandurfden.

Jezus heeft hen beloofd: als je met mij meekomt, zal ik van jullie vissers van mensen maken.

Wat zou hij daarmee hebben bedoeld? En wat zou het kunnen betekenen als we zeggen: echte christenen hebben iets weg van mensenvissers?

Jezus is zijn medewerkers niet gaan zoeken bij mensen met een degelijke opleiding of de juiste diploma’s. Hij deed zijn aanbod aan gewone mensen die een eerlijk beroep hadden. Maar Jezus wilde hen een ander beroep leren; het vangen van mensen. Was het niet het resultaat van eerst niets vangen en daarna volle netten?

Overtuigde christen gelovigen, wie of wat ze verder ook zijn, iets moeten hebben van mensenvissers. Niet door hun netten van publiciteit of propaganda uit te gooien en daarmee mensen te vangen, maar door de wervingskracht die van een authentiek beleefd geloof uit gaat. Uit komen voor je geloof, noemen we dat. En dat is veel meer en ook anders dan opkomen voor een aantal waarheden waaraan je door dik en dun blijft vasthouden. Discussies over sluiten van kerken om economische redenen, uit oogpunt van koste is verschrikkelijk, beter is het te discussiëren waar de mensen zijn gebleven en hoe het met hun geloof in God is. Geldt voor iedereen de geloofsbelijdenis nog?

Het gaat er om dat mensen ons christenen bezig zien en geraakt worden door wat wij zeggen en doen in naam van het geloof. Dat ze geraakt worden op zo’n manier dat ook voor hen het licht van Christus zichtbaar mag worden. Dat ze in een vol net terecht mogen komen en door ons opgevangen weten in Gods naam. Amen.