Overweging op 15/16-12-2017, 3e zondag van de advent, jaar B, in de tehuizen, Jannie Ligthart
openingswoord
Beste medegelovigen. Welkom in deze Woord en Communieviering. Het is alweer de derde zondag van de Advent, we zijn alweer dichter bij Kerstmis, het licht komt dichterbij en wordt zichtbaarder.
Gebed bij het ontsteken van de 3e kaars.
Laat ons bidden:
Wordt geboren in ons midden Heer,
Moge uw licht doorbreken in al wat klein en kwetsbaar is.
Maak ons attent voor wat er om ons heen gebeurt.
Help ons een teken van hoop te zijn.
Verlangend kijken we uit naar Uw komst. Amen
Deze derde zondag van de Advent heeft in de liturgie een speciale naam:
‘Gaudete’, verheugt u.
Het is de zondag van de vreugde. Het wordt lichter. Kerstmis is in zicht.
Van dat komende Licht, legt Johannes de Doper steeds getuigenis af. Hij nodigt ons uit ons te bezinnen op de komst van Jezus Christus in de wereld, en daarbij op de komst van Gods Rijk. Johannes geeft aan dat dit rijk van God, niet zomaar uit de hemel komt vallen.
Wij zullen ons ervoor moeten inzetten, in woord en daad.
We moeten ons er steeds weer op bezinnen, hoe we de Blijde Boodschap, ons voorgeleefd door Jezus Christus, in ons leven vorm kunnen geven.
Omdat wij in deze christelijke opdracht te vaak tekortschieten vragen wij bij het begin van deze viering, aan God en aan elkaar vergeving, door samen de schuldbelijdenis te bidden.
overweging
Lieve medegelovigen. In de aanloop naar Kerstmis ontmoeten we vandaag weer de figuur van Johannes de Doper. Hij heeft als zending de komende Messias aan te kondigen, die, volgens de profeten, licht en toekomst zal brengen aan een volk dat uitkijkt naar betere tijden.
Als godsdienstige leiders Johannes komen vragen naar zijn identiteit, blijft hij heel bescheiden. Maar zijn antwoord is duidelijk. Hij is de Messias niet, hij doopt slechts met water. Hij kent zijn plaats en de opdracht in zijn leven. Hij weet dat hij enkel kan getuigen van een ander, en moet verwijzen naar de Ander.
En van die Ander verklaart hij: ‘Midden onder u staat Hij die gij niet kent.’ Johannes de Doper maakt mensen ervan bewust dat ze alert, waakzaam moeten zijn. Hij wekt in de mensen een verlangen naar die Ander. In deze adventstijd probeert Johannes ook bij ons dat verlangen aan te wakkeren en nodigt hij ons uit ons voor te bereiden op de komst van die Ander, op de komst van de Messias.
In de eerste lezing van Jesaja luisterden we naar een tekst, geschreven rond de vijfde eeuw vóór Christus. Het is een tekst die Jezus bewust op zichzelf betrekt, als hij in zijn eigen vaderstad wordt gevraagd om in hun synagoge de Schrift te lezen. Compleet onverwacht horen mensen hem zeggen: “De Geest van de Heer God rust op mij; hij heeft mij gezalfd om aan armen de blijde boodschap te brengen”. Er aan toevoegend: “Heden is dit Schriftwoord vervuld”.
Jezus is zich blijkbaar diep bewust van zijn zending als Messias. Zijn levensopdracht is uitgeschreven in de profetie van Jesaja, die we hoorden in de eerste lezing: aandacht voor armen en zieken, mensen vrijheid geven, gevangenen bevrijden, gerechtigheid brengen.
Nog altijd geldt de zin van Johannes de Doper:” Midden onder u staat Hij die gij niet kent” voor ons vandaag. De wereld waarin wij leven, is nog altijd op zoek naar vredig samenleven zonder terreur of angst, naar welzijn voor elke mens, naar een veilig dak en huis voor miljoenen vluchtelingen. Jezus heeft met zijn leven en met zijn boodschap alle mensen hoop willen geven, gedreven door zijn geloof dat God, Vader is voor álle mensen, ongeacht hun kleur, afkomst of godsdienst. Omdat ook wij dit geloven (en geloven is een werkwoord!) moeten we voor onze, vaak minder bedeelde medemens, in actie komen in woorden, daden en gebed.
En Paulus waarschuwt ons er in de tweede lezing voor, dat we de Geest van vreugde, over de komst van de Messias in ons, niet moeten laten doven, doordat we ontmoedigd, of zelfs onverschillig worden. We kunnen bekoord worden met gedachten als: wat haalt het allemaal uit? Wat kan ik daaraan nog beginnen? Ik heb al zo dikwijls geprobeerd… Of door anderen die zeggen: ‘Waar jij nog in gelooft! Waar jij je tijd nog in steekt… Dan moeten we standvastig zijn en vertrouwen houden in het heilsplan van God.
Daarom is het ook belangrijk om steeds weer bij elkaar te komen, ons geloof te vieren en elkaar te bemoedigen. Niemand kan in zijn eentje christen zijn. Wij hebben elkaar broodnodig. We moeten er voor elkaar zijn, om onze Geest, van vreugde en verlangen naar de openbaring van God in ons leven, gaande te houden.
Dan kunnen we met Kerstmis de vreugde ervaren van Gods onmetelijke liefde voor ons mensen, door de geboorte van Zijn Zoon in ons hart, in onze wereld. Amen.