Overweging op 13/14-10-2017, 28e zondag door het jaar A, in de tehuizen, Jannie Ligthart

Overweging op 13/14-10-2017, 28e zondag door het jaar A, in de tehuizen, Jannie Ligthart

openingswoord

Beste medegelovigen. Welkom in deze woord en communieviering op de 28e zondag door het jaar.

In de lezingen van dit weekend, horen we dat heel de heilsgeschiedenis van, God-met-ons-mensen, zal uitlopen op een feestmaal, waar we allemaal naar toe mogen.

God, heeft ons daar zelf voor uitgenodigd. Hij blijft trouw, aan wat Hij met ons begonnen is. Maar zonder onze medewerking zal het niet gaan. Dat leert ons de gelijkenis van de man zonder bruiloftskleed. Op het feest waarop wij worden uitgenodigd, moet ons bruidskleed bestaan uit het naleven van de woorden van Jezus, die ons het leven heeft voorgeleefd. We moeten voldoen aan het eerste en grootste gebod:  “Hebt elkander lief.” Zijn genade hiervoor is tegelijk een menselijke opgave.

En omdat wij dat laatste vaak te weinig ernstig nemen, maken we het even stil in onszelf en bidden we samen de schuldbelijdenis, om de Heilige Communie waardig te kunnen ontvangen.

overweging

Lieve medegelovigen, mensen krijgen een uitnodiging voor een groot feest. Ze nemen praktisch allemaal die uitnodiging aan, want wie wil er niet een feest. Vol verwachting trekken ze naar de reusachtige feesttent. Maar tot hun verbazing en schrik is de tent leeg.

De gastheer verwelkomt iedereen en zegt: “Het feest dat moet u zelf maken. Alles wat u nodig hebt kunt u krijgen, maar u moet het wel samen organiseren. Een mens alleen kan geen feest vieren, dat moet je samen doen, dat is de reden dat ik jullie hier samen gebracht hebt. Ik wens jullie een fijn feest toe.”

Grote verwarring. Een aantal mensen ging meteen naar huis: als hun geen kant en klaar feest werd aangeboden, dan hoefde het van hen niet meer.

Maar een grote groep mensen bleef: ze hadden er best wat voor over om een feest te maken. Maar toen begonnen de problemen: stoelen binnenbrengen, slingers ophangen, tafel dekken: daar voelden velen zich te goed voor, dat moesten die en die maar doen; en ze kregen slaande ruzie over het soort muziek, de een wilde modern, de ander klassiek, een derde per se jazz. En dan het probleem, wie zit naast wie? Zo wordt het nooit een feest.

God heeft ons uitgenodigd om een feest van ons leven te maken. Alle mogelijkheden heeft Hij ons in Woord en Daad, gegeven. Voor elke mens zou het dagelijks bestaan een feestelijk tintje kunnen hebben als iedere mens het leven hier op aarde inricht met de mogelijkheden en adviezen van Jezus.

Maar de werkelijkheid is, dat voor iedereen het leven geen feest is. Het lijkt een onbereikbare droom. Toch hebben we allemaal de opdracht om van het leven, voor iedereen een feest te maken. En wel feestelijk op een manier zoals God het bedoelt, een feest dat na onze lichamelijke dood door kan gaan bij onze Hemelse Vader.

Maar onze aandacht gaat vaak uit naar zaken die niets met dit feest te maken hebben, en die wij vaak belangrijker vinden. Belangrijker dan ons hart en onze tijd en inspanning aan onze naaste te geven. Want door ons hart, onze tijd en inspanning aan onze naaste te geven, kunnen verdrietige levenssituaties, waaraan feitelijk niets te veranderen valt, door onze aandacht en liefde voor elkaar, toch een feestelijk tintje krijgen.

Bijvoorbeeld. Een oudere vrouw, perst elke dag een sinaasappel voor haar buurvrouw. Een jongen van 16 jaar gaat regelmatig naar een bewoner van het verpleeghuis. Iemand loopt elke dag even bij een zieke binnen. Een gehandicapte man steekt met zijn opgewekt humeur anderen een riem onder het hart.

Dan kun je zeggen: zijn dat feestelijke dingen? Ja! Dat zijn de ingrediënten voor een feest, dat is de weg die Jezus ons gewezen heeft naar zijn grote feest van het rijk Gods. Jezus zegt: het feest moet toch doorgaan, ook al laten veel gasten het afweten.

Hij blijft ons uitnodigen, van alle hoeken en straten. En we worden aan tafel genodigd, als we ons goed voorbereid hebben en het bruiloftskleed van de goede wil aan hebben.

Ook al zijn wij mensen te zwak, om ons constant aan de wil, het voorbeeld van Jezus te houden. Toch zal het ons lukken, al is het beetje bij beetje, in liefdevolle kleine dingen. Het kan dus, als we maar blijven proberen, in Jezus’ naam, in Jezus’ geest. Amen.

Subscribe
Abonneren op

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

0 Reacties
Inline Feedbacks
View all comments