Overweging op 06/07-01-2017, Openbaring des Heren, jaar A, in de tehuizen, Jannie Ligthart
openingswoord
Beste medegelovigen. Welkom in deze Woord en Communieviering. We vieren dit weekend de “Openbaring van de Heer”. God maakt zich, door zijn zoon Jezus, bekend aan ons mensen. We horen in het Evangelie het bekende verhaal van de wijzen. Er wordt niet gesproken over koningen, hun aantal of hun leeftijd. Er staat gewoon wijzen.
Het gaat niet om historische personages, maar gewoon om mensen uit de toen bekende delen van de aarde. En vandaag gaat het dus ook over ons. De zin die mij in het Evangelie het meest raakt is: “Toen ze de ster zagen, werden ze vervuld van overgrote vreugde. Ze gingen het huis binnen, zagen er het Kind met zijn moeder Maria, en op hun knieën neervallend betuigden zij het hun hulde.” Diepe vreugde en verering worden in deze zin weerspiegeld. Dit kan ook ons overkomen als wij onze innerlijke ster blijven volgen.
Misschien kunnen we ons door die drie Wijzen op weg laten helpen. Als we bedenken dat zij alleen op basis van zeer vage informatie, een nieuwsgierigheid en een verlangen , op weg zijn gegaan, om gehoor te geven aan die informatie. Dan kunnen wij, door het Woord van God in ons op te nemen, zeker op weg gaan en Jezus in ons leven ontdekken.
De keren dat we zwak en niet standvastig waren,
en we de wijsheid van het Woord van God niet om konden zetten in daden,
willen we dit aan God en elkaar erkennen en belijden,
om de H. Communie waardig te kunnen ontvangen
overweging
Dierbare medegelovigen, Vandaag gaat het over mensen die in de stand van de sterren lezen dat er iets bijzonders aan de hand moet zijn. Drie koningen, geleid door een ster, zijn op weg gegaan naar het Kerstkind. De drie koningen , Melchior, Caspar en Balthazar, laten alles achter zich om een stem in hun hart te volgen.
Het is een schitterend verhaal, waarbij mensen met een eenvoudig geloof en een gebrekkige wetenschap álles achter zich laten om zich in het onbekende te storten. Op kamelen, ploeterend door de eindeloze woestijn, beeld van de beproevingen die de mens in zijn leven meemaakt.
Ze gaan over de bergen van Juda, beeld van de moeilijkheden waar je als een berg tegen opziet. Pas aan de andere kant van de heuvel, als ze de moeilijkheden overwonnen hebben, bevindt zich het groene gras en staat er een kribbe met daarin een wonderlijk Kind, die “Vredesvorst” genoemd wordt.
Zo heeft God zich, door Jezus, aan hen, en aan de hele wereld geopenbaard..
Daarom wordt het” Driekoningenfeest”, officieel “de Openbaring des Heren” genoemd.
Wat betekent dat woord openbaring?
Voor de Romeinen van tweeduizend jaar geleden was het een bekend woord. Een kind wist wat er mee bedoeld werd. Dat woord “openbaring” werd gebruikt als de grote Romeinse keizer zich liet zien aan het volk.
Daar staat hij dan: de met luister gekroonde keizer! Hij werd dan gehuldigd als de openbaring van God zelf, die zijn volk kwam bezoeken.
Dat de eerste christenen dit woord “openbaring” durfden overnemen om de menswording van Jezus uit te drukken, getuigt van een sterk geloof en zeldzaam veel lef. Zo getuigden de eerste christenen, dat de openbaring van de Keizer maar schijn was, en dat de enige werkelijke openbaring, die van Jezus, onze Koning, is.
In het kleine Kerstkind heeft God zich laten zien, heeft Hij zich geopenbaard. Het is niet een openbaring aan een klein groep ingewijden, maar Jezus is bestemd voor iedereen. In het Oude Testament heeft God daar al voortdurend overgesproken bij monde van de profeten.
Tegenover de moed van de wijzen om eigen veiligheid de rug toe te keren, het onbekende tegemoet – zoals eertijds aartsvader Abraham op weg is gegaan – steekt mijn moed en vertrouwen zwak af. Dan ga ik nadenken over hoeveel ik kan loslaten om de stem van Jezus te volgen en zijn Weg te gaan.
Het is niet gemakkelijk maar omdat voor mij, Jezus de Weg, de Waarheid en het Leven is, blijf ik porberen te leven zoals Jezus ons heeft geleerd.
Helaas is het ons mensen eigen dat we vaak het liefst voor eigen veiligheid, eigen rust kiezen, ook als die ten koste gaat van aandacht voor de ander. En ook, dat we vaak voor de gemakkelijke weg kiezen, en laten we de oneffen wegen in de woestijn en het smalle pad langs het ravijn, het liefst links liggen, ook al weten we dat dat niet Gods bedoeling met ons is.
Maar als we voor de veilige weg kiezen moeten we echter niet verbaasd zijn dat we Gods leiding in ons leven niet kunnen ervaren, zoals de wijzen uit het oosten dat konden.
Aangekomen bij Jezus brachten ze Hem hun hulde , en boden ze Hem geschenken aan. Daarna wilden ze naar Herodes vertrekken, om hem te vertellen waar hij het Kind kon vinden.
Maar omdat hun innerlijk afgestemd was op God, begrepen ze dat hen van Godswege, door een engel werd gezegd, niet naar Herodes te gaan. Herodes met zijn slechte bedoelingen paste niet in Gods heilsplan.
Door te luisteren naar Gods woord, kunnen ook wij afgestemd blijven op wat God met ons, met de wereld voorheeft. Door deze innerlijke ster te volgen, kunnen we ervaren dat God met ons meegaat. We weten, dat als we dit innerlijke kompas voorrang blijven geven boven wat de wereld, de mensen om ons heen zeggen, we aan het eind van onze levensweg, God in al Zijn glorie mogen ontmoeten.
Ook al heeft deze weg, het christen zijn, zijn moeilijke momenten, toch is het de Weg waarover het in ons leven gaat.
Dan zullen we op het eind van onze levensweg, net als de wijzen, voor Hem op onze knieën vallen en Hem hulde brengen. Wij zijn dan aangekomen waar God ons wil hebben. Bij Hem.
Graag wil ik U allen een Zalig Nieuwjaar toewensen. Waarin U, op weg met God, Hem mag ervaren. Amen.