Preek op 25-12-2016, Eerste Kerstdag, pastoor Frank Domen

openingswoord

Beste mensen, allemaal van harte welkom. Kerstmis, een feest van sfeer, licht, warmte en gezelligheid met als eigenlijke reden: de geboorte van een Kind.

Iedere dag worden er over heel de aarde enkele honderdduizenden kinderen geboren en ieder kind is bijzonder. Maar de geboorte van dit Kind werd al zeker 3500 jaren tevoren voorspeld, namelijk toen God zijn belofte deed aan Adam en Eva. Het Kind werd geboren uit een maagd; het is de Zoon van God.

Het heet Jezus, maar men noemt het ook: “Wonderbare Raadsman, Goddelijke Held, Eeuwige Vader, Vredevorst.” En ik neem aan, dat wij allen Hem weleens als zodanig hebben ervaren. Daarom juist zijn wij bij elkaar gekomen. Wij willen Hem danken. Wij willen Hem opnieuw om hulp vragen, voor onszelf en heel onze familie, voor onze vrienden, ja, voor alle mensen op aarde.

Dit kind heeft heel de wereld op zijn kop gezet. Miljarden mensen hebben zijn kracht ervaren, sommigen zo sterk, dat zij heel hun leven zijn gaan inzetten voor hun medemensen. Jezus is een licht in de duisternis. En die mensen willen dat licht uitdrukkelijk doorgeven.

Ook voor ons wil Hij een Licht zijn. Hoe vaak is het niet donker in ons leven, hebben wij verdriet, angst?

Stellen wij ons voor Hem open. Wat wij in deze dagen in ons hart voelen, wil Hij ons eigenlijk iedere dag van het jaar laten ervaren. Vragen wij, dat wij onszelf eenvoudig maken als een kind, want alleen dan kunnen wij de taal van dit goddelijke Kind verstaan.

openingsgebed

Laat ons bidden. Heer onze God, niemand heeft U ooit gezien. In uw Zoon Jezus zijt Gij ons nabij gekomen; Hij is uw licht in onze duisternis, ons heil en onze vrede. Open ons hart om van deze vreugde mee te delen aan ieder mens van goede wil. Door onze Heer Jezus Christus, uw Zoon…

preek

Wat een wonderlijke nacht hebben wij achter de rug! Die kleine, 6-jarige, doodzieke Tijn kreeg met zijn nagellak-actie al veel mensen op de been; zo’n 2½ miljoen euro is er verzameld. Maar dit nóg kleinere Kind, deze goddelijke baby, brengt miljarden mensen in beweging. Ouderen en jongeren, mensen met vreugde en met verdriet. Nu zingen wij uit één hart, maar… voor velen valt er door het jaar niet zoveel te zingen!

Straks komen weer de oudejaarsoverzichten. De oorlogen, de aanslagen in Brussel en Berlijn; de aardbeving in Italië en vele andere rampen als de vogelgriep in eigen land en niet te vergeten al het persoonlijke leed, dat mensen meemaken, en dat vaak een grotere impact heeft, omdat het het eigen leven raakt. Mensen, groot en klein, worden gepest, op school of op het werk. Zij voelen zich ten opzichte van andere mensen minderwaardig. Sommigen, waaronder vele jongeren, zien het leven niet meer zitten. Op die momenten was en is er niet zo veel vrede en vreugde. En toch… velen zijn daardoor ook weer gaan bidden, hebben de weg naar het Kind weer gevonden.

Maria en Jozef werden geraakt door een besluit van de overheid. Zij moesten op reis op een ongelegen moment, maar God had het goede, dat er uit voort zou komen, al voorzien. Er was geen plaats in de herberg. Dat deed pijn, maar zij waren tevreden met de warme en droge stal. Zo hoopten ook het afgelopen jaar veel mensen, dat er te midden van de ellende toch weer een lichtje zou gaan schijnen.

Voor de herders – mensen, die het ook alles behalve gemakkelijk hadden – was er opeens die engel, die de weg wees naar het licht: een baby in een kribbe. Plotseling is God héél dichtbij. God is mens. God leeft op aarde.

De herders zagen een licht, dat hun bestaan kwam verlichten. Zij wisten, dat zij door anderen werden geminacht, maar nu wisten zij ook, dat God zoveel van hen hield, dat Hijzelf – in zijn Zoon – hun eenvoudige bestaan kwam delen. En dat mag ook ieder van ons weten: God houdt van ons!

De geboorte van Jezus Christus heeft herders en wijzen bevrijd en aangemoedigd, sterker en groter gemaakt, lichter en blijer. En zo mag ook ieder van ons de geboorte van Jezus Christus ervaren. Ieder van ons en… wij allemaal samen!

Kerk-zijn is samen met God en met elkaar als een lichtje het donker van het leven dragen; dat is de lasten gelijkelijk over ieders schouders verdelen; dat is geestdrift opdoen aan Jezus Christus en aan elkaar. Kerk-zijn, dat is vooruitlopen op het Vrederijk van God. De kerken zijn vol. In deze dagen ervaart bijna iedereen, of ze nu in God geloven of niet – iets bijzonders: een dringende behoefte aan vrede.

De kerken zijn vol. Dat is één van de dingen, die met kerstmis zo belangrijk is. Wij allen samen, mensen met vreugde en verdriet, wij steunen elkaar.

Natuurlijk, het is uiteindelijk God, die ons helpt. Maar God weet, dat het voor ons belangrijk is, dat wij samenkomen, en het is onder andere daarom, dat Jezus Christus zijn Kerk heeft gesticht. God wil ons helpen door ons samen te roepen. En omdat wij met velen zijn, omdat wij met Jozef, Maria en het Kind één gemeenschap vormen, één familie, voelen wij ons zo licht van binnen.

Stellen wij ons voor, dat wij in de wijde omgeving de enige zouden zijn, die kerstmis vieren: geen fijne sfeer op straat, in de winkels niet, je komt niet samen in de kerk om te bidden en te zingen. Geen enkele kerstkaart valt in de brievenbus. Zou je dan een fijne kerst hebben? Mensen hebben elkaar nodig!

Wij spreken over ‘de vrede van Kerstmis’ en dat is terecht, maar de dag van de komst van Gods Zoon is bedoeld als de eerste dag van een nieuwe tijd. Wanneer Jezus Christus verlossing biedt is dat voor altijd, tot in alle eeuwigheid.

Er zijn plaatsen op de wereld waar ondanks de Kerst gewoon oorlog wordt gevoerd. En toch… in de eerste lezing van vandaag wordt de hoofdstad van Israël, Jeruzalem, genoemd als stad van vreugde, als stad waar eens alle volkeren het heil van onze God zullen aanschouwen. Dat slaat niet alleen op Jezus’ verlossende kruisdood, maar ook op wat nog zal gebeuren: het aanbreken van de nieuwe tijd. Alle volken, stammen en talen zullen optrekken naar Jeruzalem. Allen zullen zij dezelfde God aanbidden, als één grote familie.

De herders en de wijzen vertrokken vol goede moed en vertelden aan een ieder, die het maar horen wilde, de Blijde Boodschap, dat de Redder eindelijk geboren was.

Laten wij zijn als de herders en de wijzen. Laten wij ons vasthouden aan dit goede nieuws. Laten wij het verder vertellen, in woorden, maar vooral in goede daden, óók als anderen niet zo goed zijn. Laten wij met God en met elkaar sterker zijn dan het kwaad. Hoe meer mensen daaraan meedoen, hoe meer vrede er nu al zal komen.

Ik wens jullie allen van harte Gods Vrede, Zalig Kerstfeest. Geven wij die vrede door aan alle mensen met wie wonen en werken. Amen.