Preek op 24-12-2016, Kerstnacht, diaken Eelke Ligthart
openingswoord
Hartelijk welkom voor u allen die hier bent samengekomen om de geboorte van Jezus onze verlosser te vieren.
19.00 uur. Een speciaal welkom voor het koor Spirit van onze parochie o.l.v. Sandra Blokdijk, die deze eucharistieviering met hun zang zullen opluisteren.
21.30 uur. Een speciaal welkom voor het gemengd koor en de Cantorij van onze parochie o.l.v. Henk Smolenaars, die deze eucharistieviering met hun zang zullen opluisteren.
De afgelopen weken hebben we in de advent kunnen toeleven naar Kerstmis. En bij dit feest binnen gezinnen en families heb je het natuurlijk druk om alles goed voor te bereiden, de boom met de lichtjes, hopelijk en mooie kerststal en de vraag wat gaan we eten en bij wie. Misschien moeten we wel een eenzaam iemand uitnodigen.
Allemaal heel belangrijk en gezellig. Maar in de advent is er ons ook gevraagd om na te denken over ons leven, om ons om te keren, te bekeren, de vervelende dingen in ons leven te verlaten en ons te richten op de boodschap van het kind Jezus.
Hij wordt neergelegd in een kribbe, een voerbak voor het vee, Hij wordt ons in handen gegeven en de vraag is hoe gaan we met Hem om.
Hebben we nog wel tijd voor onze verlosser? Of gaat het in onze wereld slechts om gezelligheid en romantiek?
Jezus wordt ons in handen gegeven om er invulling in ons leven aan te geven.
Een mooi gegeven om er in deze kerstnachtviering over na te denken.
preek
Dierbare medegelovigen, Vandaag opent de lezing uit Jesaja twee maal met het woord licht: een groot licht en een licht dat straalt. Er is geen gefilosofeer, geargumenteer van is het misschien dit of dat, of veel omhaal van woorden, nee simpel, er is licht en er is vreugde. De zoon van God, Jezus zelf, is naar ons toegekomen, een kind in een kribbe.
Wat kan er een vreugde zijn om de geboorte van een kind. Velen hebben dat meegemaakt. Ook nu is er licht en vreugde. Maar is het dan alleen maar een romantisch feest. Velen hebben het er wel van gemaakt.
Franciscus van Assisie, zo zegt men, heeft als eerste een kerststalletje gemaakt om aan te geven hoe eenvoudig en sober de geboorte van Jezus is geweest en hoe we het moeten zien. Maria, met het kind in een voerbak, Jozef en een paar arme herders, misschien ook nog een os en een ezel. Als je er zo naar kijkt lijkt het een armzaling tafereeltje.
Maar Franciscus wilde op die manier zo realistisch mogelijk uitbeelden waartoe God instaat is: God is enkel maar liefde. En die liefde openbaart zich heel geleidelijk in de werkelijkheid. Vooral in de mens, het kind in de kribbe, en later in die God die mens werd in Jezus van Nazareth.
Dat vieren we deze kerstnacht. Het gaat dus niet om een soort vertedering rond de geboorte van een baby. Nee, we zijn blij om het prille nieuwe begin van deze prachtige mens in wie duidelijk is geworden dat hij is God met ons, Immanuel. Dat feit en die reden erachter is het waard om te vieren.
Natuurlijk worden we geraakt door Maria en haar kind, geraakt door Jozef die er eerst niets van begreep, maar door de engel op het spoor van Gods plan werd gezet.
In deze kerstnacht genieten we van al die dingen, maar willen we ook wat dieper kijken. We vieren dat God het geheim van zijn wezen weer wat duidelijker heeft gemaakt: Hij brengt liefde, hij is liefde.
Hij maakt zich klein als een kind, wil afhankelijk zijn van mensen, laat zich het eerst vinden door kleine arme mensen, door herders. Hij is niet een God vanuit de hoge hemel, nee hij is wel degelijk God met ons. Ook niet gekomen in een grote stad als Jeruzalem, nee in een dorpje achteraf, in Bethlehem. Hoe nederig kan het zijn?
Zo wordt vandaag opnieuw met de geboorte van Jezus duidelijk dat hemel en aarde een grote werkelijk moet worden. Hij de vredevorst, eeuwige vader, brenger van recht en gerechtigheid brengt het tot stand.
Lieve mensen, vraagt u zich ook wel eens af, wat er van die goddelijke liefde nu nog overblijft. Het lijkt erop dat het feest van kerstmis is overgenomen door de commercie, natuurlijk het draagt bij aan de gezelligheid. Maar je vraagt je af, wat er overblijf van de Advent, voorbereidingstijd op de komst van Jezus.
Vergeten we niet waar het feitelijk om gaat:
In die Jezus van Nazareth zijn Gods barmhartigheid en trouw werkelijkheid geworden. Zijn wij in staat om daar blij mee te zijn? Voelen wij de warmte vanuit de stal, laten we ons verlichten, komt de vreugde over ons?
Ook in deze kerstnacht klink de roep van de engel: “Wees niet bang, vrees het licht niet, want het wordt wel wat met jullie. Jullie zijn wel degelijk in staat om onderlinge problemen op te lossen, de liefde van God verder te brengen.
Soms is het in ons leven een helder lichter, soms een klein waakvlammetje als je naar de eigen problemen kijkt en naar de problemen kijkt in de wereld.
Toch moeten we proberen de liefde van God rond te delen, beginnend in het klein, in onze omgeving als in die stal in Bethlehem, als nederige mensen.
Meer liefde van mensen betekent, meer vrede onder de mensen, want wij willen toch allemaal mensen zijn van goede wil?
Hij die is “God met ons” stuurt ons op pad. Laat zijn Licht dat gekomen is, ons leven verlichten, zodanig dat we het door kunnen geven. Zalig Kerstmis. Amen.