Preek op 03-01-2016, Openbaring des Heren, jaar C, pastoor Frank Domen

CRÈCHE

openingswoord

Broeders en zusters, allemaal van harte welkom! Wij vieren vandaag het feest van de Openbaring des Heren: Drie Koningen – of Drie Wijzen – volgen vanuit het Oosten een ster en vinden in een arme stal de Koning van hemel en aarde.

Leiding hebben wij allemaal nodig. Wij kunnen ook zeggen: Goede ideeën van anderen kunnen wij altijd gebruiken. Vanaf de eerste dag van ons leven wordt er voor ons gezorgd en – zo zeggen wij – een mens is nooit te oud om te leren. Het allerbelangrijkste, dat wij willen vormen is ons geweten.

Staan wij open voor wat God ons zegt, voor wat de Kerk ons zegt, wat mensen om ons heen zeggen. De grote apostel Paulus zegt: Onderzoekt alles en behoudt het goede.

openingsgebed

Laat ons bidden. Heer onze God, over alle grenzen heen hebt Gij uw heerlijkheid geopenbaard. De Wijzen uit het oosten hebben uw ster gezien, de volken der aarde hebben uw licht aanschouwd. Wij vragen U: laat uw Zoon onze Leidsman zijn op onze pelgrimstocht naar U. Laat allen, die nog niet geloven, uitzien naar uw licht en de weg vinden naar uw koninkrijk. Door onze… Amen.

kinderwoorddienst

preek

Over de ster van Betlehem is veel gezegd en geschreven. Enige tijd geleden werd er op de Amerikaanse wetenschapszender Discovery aandacht aan besteed. Volgens sommige wetenschappers waren het twee sterren, die heel dicht bij elkaar stonden waardoor het één grote ster leek. Andere wetenschappers zijn de mening toegedaan, dat het om een supernova ging, een ster, die sterft in een geweldige explosie en dus voor korte tijd een grote helderheid krijgt.

Maar of het nu om een natuurverschijnsel ging of om een hemels teken, dat maakt niet uit, God kan ook van de natuur gebruik maken. Hij kan ons inzetten om andere mensen te leiden. Het is door de ster, dat de Drie Koningen het goddelijke Kind hebben gevonden.

Bij de Bedoïenen, een woestijnvolk, bestaat er een spreekwoord: “Als aan de hemel één ster ontbreekt, kan een hele karavaan de juiste richting verliezen”. Een woestijnreiziger kon om de juiste richting te vinden zich alleen op de sterren oriënteren. Want het eentonige landschap – dat door zandstormen ook weleens van aanschijn wisselde – gaf geen enkel oriëntatiepunt. Ontbrak er één ster, dan kon een hele karavaan de richting verliezen en de reddende oase mislopen.

Maar, broeders en zusters, niet alleen de Drie Koningen werden geleid door een ster, het leven van elke christen wordt geleid. Wij hebben Jezus Christus als voorbeeld. Wij hebben zijn evangelie, en als wij die ster volgen, dan mogen wij er zeker zijn, dat wij veilig door de woestijn van het leven kunnen trekken, en onze eindbestemming zullen bereiken.

Er zijn ook dwaalsterren en vallende sterren en vooral in onze tijd zijn het er vele. Hoe dikwijls wordt het leven van mensen afgeleid van de juiste levensrichting door dwaalsterren, die je willen bewijzen, dat het volle leven enkel bestaat in eer en aanzien, rijkdom en macht, reizen en genieten. Maar als je alleen daarvoor leeft, staat je leven niet onder een goed gesternte, dan mis je in je leven de juiste richting. Een maatschappij, die het evangelie van Jezus Christus niet meer als leid-ster neemt, kan een hele mensengeneratie de richting doen verliezen.

De Drie Koningen hadden de ster in het Oosten gezien en volgden die. Zo zijn ook zij leid-sterren geworden voor ons. Als wij Jezus volgen in ons leven, kunnen wij op onze beurt leid-sterren worden voor mensen, die aan onze zorg zijn toevertrouwd. Zo kunnen ouders en grootouders, leraars en andere opvoeders, leid-sterren zijn, die hun kinderen in de woestijn van het leven de juiste weg wijzen. Als kinderen nooit de leid-ster van het goede voorbeeld zien, bestaat het gevaar, dat zij voor heel hun leven de juiste richting missen.

Zo kan de ene mens een leid-ster worden voor de ander. Zonder lichtende voorbeelden zouden wij de weg kwijtraken. leder christen is geroepen om in deze wereld een leid-ster te worden waarop andere mensen zich kunnen oriënteren. Hoe meer iemand Jezus en zijn evangelie volgt, des te meer zal zijn licht stralen in de duisternis van deze wereld.

Het is duidelijk, dat de huidige jeugd zich niet meer zo gemakkelijk laat aansturen door een leer, door abstracte ideeën, nee, zij zoeken voorbeelden, die hen heel concreet een levensnorm voorleven. Dat kunnen sporthelden of popsterren zijn, maar in ieder geval van sommigen van hen zal het licht vlug doven om plaats te maken voor andere sterren. Het kunnen ook heiligen zijn door wie de jeugd zich laat aansturen, mensen als Moeder Teresa en monseigneur Romero, die opkwamen voor de armen; of paus Johannes Paulus II. Dat zijn sterren, die hun licht van Christus zelf ontvangen. Zij zullen, zoals alle heiligen, hun licht blijven uitstralen door alle tijden heen. Een Franciscus van Assisi en een Ignatius van Loyola, inspireren nog altijd mensen tot een echt evangelisch leven.

Willen wij door onze levenshouding ook leid-ster worden voor andere mensen? Het ontbreken van één ster kan een hele karavaan de richting doen verliezen. Als wij in onze omgeving geen licht uitstralen, kan het gebeuren, dat andere mensen de weg niet vinden. Wij zijn medeverantwoordelijk voor mensen om ons heen. Een reden te meer om heel ons leven te oriënteren op de goede leid-ster, die Jezus is, om zo, terwijl wij Hem volgen, voor andere mensen zelf een leid-ster te worden.

Op Wie wees de ster eigenlijk? Op een machtige koning met een groot leger, dat bijveerbeeld onze landsgrenzen tegen wie dan ook zal beschermen? Nee, de ster wees op een Kind. Om te kunnen groeien in geloof, moeten wij proberen ons weer meer te verplaatsen in het kind. Als wij kijken naar kinderen, leren wij vanzelf iets over Jezus.

Kinderen willen aandacht. Niet omdat zij trots zijn – soms wel natuurlijk, trots op een behaald zwemdiploma bijvoorbeeld – maar vooral omdat zij zich beschermd willen weten. Als wij naar hen kijken – op hen letten – gaat het ‘allemaal’ goed. Zo mogen wij ook op het Kind Jezus letten. Wij mogen zijn aanwezigheid in onze gezinnen, in onze parochie, in onze samenleving, beschermen. Wij mogen het geloof beschermen.

Bovendien geldt dat als wij aandacht hebben voor het Kind Jezus, dat Hij dan naar ons glimlacht, zoals onze kinderen naar ons glimlachen als wij naar hen kijken en die goddelijke glimlach biedt ons dan weer de zekerheid dat ook wijzelf bemind worden.

Kinderen houden bovendien van spelen. Kinderen laten spelen betekent echter, dat wij onze eigen logica loslaten en in de logica van de kinderen treden. Als wij willen, dat zij zich amuseren, moeten wij begrijpen wat hun plezier doet, en niet egoïstisch zijn en hen dingen laten doen, die wijzelf leuk vinden.

Dat is voor ons een belangrijke opdracht: als wij vóór Jezus staan, zijn wij geroepen onze aanspraak, dat wij volledig zelfstandig zijn, af te leggen. Wij ontvangen dan echte vrijheid. Echte vrijheid is Jezus Christus erkennen en Hem dienen, zoals de Drie Wijzen dat deden.

Een kind draagt een heilige onschuld in zich. Zo toont het Kind Jezus ons de heiligheid van de hemelse Vader, een zekere zwakheid van de Vader, barmhartigheid.

Jezus Christus, de Zoon van God, maakte zich nederig, nederig als een baby. Laten ook wij ons nederig – afhankelijk – opstellen en God om genade vragen, voor onszelf en voor heel de wereld. Vragen wij de genade de ster te volgen en om zelf een ster te zijn. Amen.