Preek op 01-05-2016, 6e zondag van Pasen, jaar C, diaken Eelke Ligthart
openingswoord
Dierbare medeparochianen, door de lezingen van vandaag, worden we er op gewezen dat de paastijd ten einde loopt. In het Evangelie zegt Jezus dat er een tijd zal zijn, dat Hij naar de Vader zal gaan. Voor ons is dat een verwijzing naar komende donderdag, wanneer we het feest van zijn Hemelvaart vieren.
Eigenlijk is het een trieste mededeling voor de apostelen. Eerst was Jezus aan het kruis geslagen, toen verrezen, en uiteindelijk gaat Hij terug naar zijn Vader. Blijven die apostelen dan alleen achter? Nee, Jezus zegt tegelijkertijd dat Hij na zijn hemelvaart, de Helper, de H. Geest zal zenden om ons te helpen zijn woorden waar te maken. Het Pinksterfeest is dus aanstaande.
Preek
Hoe belangrijk de H. Geest wel is, wat de rol van de H. Geest is om Jezus woorden na te volgen en ook waar te maken na zijn Hemelvaart, zien we in de eerste lezing. We hoorden daar over de moeizaamheid, het verschil van mening onder de eerste Christenen, die uit verschillende culturen komen. Hoe moeten die in eensgezindheid met elkaar leven?
Een wezenlijk teken n.l. van het verbond van God met de mensen, de besnijdenis, werd voor de niet Joden in de christelijke gemeenschap van Antiochie afgewezen. Het is een hoogoplopende ruzie geworden, zelfs zo erg dat men er niet uit komt en om raad gaat vragen aan de apostelen in Jeruzalem. En ook daar was veel heen en weer gepraat nodig, voor men het eens was. Op dat eerste Concilie van de apostelen moest men zich openstellen, zich bezinnen en naar elkaar luisteren. En dan komt de conclusie:
De H. Geest en wij hebben besloten. Het klinkt alsof de apostelen de H. Geest in pacht hebben en op grond daarvan beslissen wat goed is en wat niet. Velen hebben zich in de loop van de geschiedenis achter een dergelijke stelling verscholen: Onder het motto: God wil het, werden bijvoorbeeld 12 jarige kinderen op kruistocht gestuurd, werden namens God tienduizenden ketters verbrand. Zelfs tijdens de Golf oorlog zei president Bush God aan zijn kant te hebben.
Nee de apostelen werden verlicht door de H. Geest, en komen dan tot een eensgezind besluit. Met de H. Geest door God gezonden, kon men weer in vrede met elkaar leven.
De liefde van Jezus, vraagt van ons, dat we zijn woorden onderhouden. Wat Jezus daarmee bedoelt vat Hij samen in het nieuwe gebod dat hij aan zijn leerlingen meegeeft, als Hij spreekt over zijn heengaan n.l.: dat de leerlingen elkaar liefhebben, zoals Hij hen heeft liefgehad.
Het zijn moeilijke woorden van Johannes in zijn evangelie, nogal mystiek geladen, geheimzinnige woorden. Maar toch hebben ze ook in onze tijd veel te vertellen. Het is een tijd waarin vele mensen op zoek zijn naar een weg in hun leven, op zoek zijn naar de grond van hun bestaan.
Als wij in onszelf kunnen keren, de tijd nemen om ons open te stellen voor de liefde waarover Jezus spreekt, dan zal het ook mogelijk zijn om Hem te ervaren. Te ervaren dat de H. Geest in en om ons is, en ons zal bijstaan. Hij zal ons helpen, om gestalte te geven aan de liefde die Jezus ons heeft voorgeleefd.
Daarmee kan een muur worden doorbroken van wie er gelijk heeft of niet. Zo kunnen we in onze tijd ook wegen vinden om muren van het eigen grote gelijk af te breken, en ons te laten leiden, door de liefde voor elkaar, zoals Christus ons heeft voorgeleefd.
Wie ooit heeft ervaren, hoe goed het is om de onderlinge eenheid te voelen bijvoorbeeld hier in de kerk, te ervaren dat we een zijn, als is het soms maar even, weet hoe hartverwarmend dat is.
Het gevoel van eenheid door Gods H. Geest in de mensen is belangrijk. Maar waar vind je dan die Geest zei laatst iemand tegen mij. In het stil zijn, in het bidden, de last van de dag even achter je te laten, bij de aanbidding in het kapelletje van de pastorie.
Maar de weg naar dit alles is moeizaam, net als de weg van Antiochie naar Jeruzalem, die de eerste christenen weer tot elkaar moest brengen. Zij zijn vandaag ons voorbeeld. Barrières van taal en cultuur worden doorbroken. Als mensen het aandurven om ervaringen met elkaar te delen, ondanks verschillen, zullen ze elkaar vinden. Immers Gods adem is onze adem, ons bloed is vervult van zijn leven, van zijn liefde voor ons. Hij heeft ons zijn vrede nagelaten.
Soms, heel af en toe, mogen we proeven van die vrede en die liefde, wanneer we geholpen door de H. Geest, Jezus woorden waarmaken in ons leven. Amen.