Overweging op 27/28-05-2016, Sacramentsdag, jaar C, in de tehuizen, Jannie Ligthart

Overweging op 27/28-05-2016, Sacramentsdag, jaar C, in de tehuizen, Jannie Ligthart

openingswoord

Beste medegelovigen. Welkom in deze woord en communieviering in het weekend dat we Sacramentsdag vieren. Deze dag die wij in de volksmond Sacramentsdag noemen, heet officieel ‘Feest van het heilig Lichaam en Bloed van onze Heer Jezus Christus’.

Het is het feest van de werkelijke tegenwoordigheid van Christus in de H. Eucharistie. Eén keer per jaar wil de Kerk onze aandacht vestigen op dit sacrament waarin Jezus ons de opdracht geeft dit te blijven doen om Hem te gedenken. Ook wij zijn vandaag hier samengekomen om Jezus te gedenken in zijn Woord en het heilig Brood de heilige Communie.

Het is niet verwonderlijk dat in alle lezingen van vandaag, brood een belangrijke rol speelt.

Voor de keren dat Het ons niet is gelukt, te leven zoals Jezus het ons heeft voorgedaan, willen wij onze onmacht belijden om de H. Communie waardig te kunnen ontvangen.

overweging

Dierbare medegelovigen. We kennen allemaal het gevoel, ergens naar te verlangen. We verlangen voortdurend naar allerlei totaal verschillende dingen. Op onze leeftijd worden die verlangens wel wat minder, maar de basisverlangens blijven. Bijvoorbeeld: We verlangen naar gezelligheid, naar liefdevolle aandacht, naar bezoek van de kinderen en kleinkinderen, naar een goede uitslag van een onderzoek, naar mooi weer, en vult U zelf maar in. We kunnen verdrietig zijn omdat die verlangens niet uitkomen.

Ook Jezus kent verlangens. Dat merken we in de tweede lezing en in het evangelie. In de tweede lezing zegt Jezus woorden die we zeer goed kennen, want we horen ze in elke Eucharistieviering. In deze woorden spreekt Jezus zijn verlangen uit.

Bij het brood dat zijn lichaam is en bij de wijn die zijn bloed is in het nieuwe verbond, zegt Hij: ‘Doe dit tot mijn gedachtenis.’

In het evangelie willen de apostelen de duizenden mensen die naar Jezus woorden zijn komen luisteren wegsturen om voedsel en onderdak te zoeken, maar Jezus zegt: ‘Geef jullie hun maar te eten.’ Geef van wat je hebt, ik zal ervoor zorgen dat het toereikend is. en doordat zij het weinige wat ze hadden, de 5 broden en twee vissen, door Jezus lieten zegenen, bleek dat het weinige wat er was, meer dan voldoende was.

En zo zal Jezus ook met onze onmogelijkheden en machteloosheid doen. Als we al ons doen en laten onder Zijn zegen zetten, zullen we verbaasd zijn over wat we kunnen volbrengen.

‘Doe dit tot mijn gedachtenis’, horen we bij de consecratie. Het is goed dat we ons ook dit verlangen van Jezus herinneren, zeker op Sacramentsdag, het hoogfeest van de heilige Eucharistie. en we moeten ons afvragen hoe we de verlangens van Jezus in ons leven vorm kunnen geven.

Tevens kunnen we ons afvragen wat de Eucharistie, en ook het ontvangen van de heilige Hostie in deze Woord en Communieviering voor onszelf betekent. Is het inderdaad een ontmoeting met Jezus Christus, die zegt: ‘Geef jij hun maar te eten’, en ‘Blijf dit doen om Mij te gedenken.’ Gedenken we dan wel, dat Jezus zijn leven voor ons gegeven heeft en dat Hij zichzelf elke dag weer aan ons wil geven.

Jezus, heeft Zijn leven gebroken en gedeeld met ons, zonder iemand uit te sluiten. Kunnen wij dat ook?

Kunnen wij van ons eigenbelang afzien en er voor een ander zijn?

Zetten we onze onverschilligheid aan de kant en voelen we mee met mensen die hongeren naar aandacht en naar hulp in nood?

Geven wij onze zorg aan armen en aan zieken?

Geven wij liefde en vrede zoals Jezus die geeft?

Lieve mensen, in onze relatie met Jezus, moeten we ons steeds afvragen, wat doen we met de woorden en daden van Jezus?

Waar staan we in het vervullen van Zijn verlangens? We komen naar de viering, we bidden en zingen mee, maar het mag daar niet blij blijven.

De heilige Eucharistie, en het daardoor kunnen en mogen ontvangen van het heilig Brood, de Hostie, is het hart zelf van ons christen zijn. Dat is de beleving van Jezus zoals Hij zichzelf aan ons heeft gegeven, en waarbij Hij zei: ‘Blijf dit doen om Mij te gedenken.’ En Hem gedenken: dat is niet alleen voor onszelf leven.

Dat is leven met aandacht voor onze medemens, vanuit aandacht en tijd voor God.

Laten we dus niet alleen voor onszelf leven en niet alleen voor onszelf zorgen, maar ook voor anderen. Laten we doen wat God, wat Jezus van ons verlangt. ‘Geef jullie hun maar te eten’, zegt Jezus, en dat is, breek en deel je leven met de ander, sluit niemand buiten, zoals Jezus ons heeft voorgeleefd. Amen.

Subscribe
Abonneren op

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

0 Reacties
Inline Feedbacks
View all comments