Preek op 29-03-2015, Palmzondag, jaar B, pastoor Frank Domen

Preek op 29-03-2015, Palmzondag, jaar B, pastoor Frank Domen

openingswoord

Allemaal welkom. Vandaag zijn we aangekomen bij Palm of Passie zondag en we beleven de feestelijke intocht van Jezus in Jeruzalem. Maar het blijkt slechts van korte duur te zijn. De conflicten stapelen zich op. Dat begint al met het optreden van Jezus in de tempel; de hogepriesters en Schriftgeleerden en de leiders van het volk willen Jezus uit de weg ruimen, maar het volk hangt zijn lippen.
Vandaag zingen ze: gezegend de Koning, die komt in de naam van de Heer.
Jezus gaat voorop, wetend wat Hem te wachten staat, op een veulen dat nog door niemand is bereden. In zijn graf is nog nooit iemand neergelegd. Het is allemaal bestemd voor een Koning, echter niet een koning van deze wereld.
Geven we Jezus alle eer die hem toekomt (en belijden we onze schuld.)

preek

Dierbare medegelovigen, Vandaag in de viering van Palmzondag zien we hoe het volk Jezus tot koning wil uitroepen. Hij wordt tenminste als een koning binnengehaald in Jeruzalem.
In de Bijbel hebben de mensen Hem al een paar keer als koning willen binnenhalen.
Op de berghelling bij de wonderbare broodvermenigvuldiging, wilden de mensen Jezus , na het zien van de wonderen, tot Koning uitroepen. Maar Jezus duikt onder, wat jammer dat de mensen Hem niet begrijpen.
Ook nu als Hij via Betfage en Bethanië uit het dal opgaat naar Jeruzalem, willen ze Hem weer tot Koning uitroepen. Een nieuwe David, die zorgt dat men weer baas wordt in eigen land, die het opneemt voor de kleine mensen. Het verlangen in de mensen lijkt groot naar iemand, die in Gods naam bevrijding brengt.
En Jezus speelt het spel mee, want ooit zal de dag komen waarop de mensen zullen begrijpen over welk koninkrijk Jezus Koning wil zijn. Hij trekt Jeruzalem binnen, niet hoog te paard, zoals je van een koning zou mogen verwachten, maar Hij heeft plaatsgenomen op een lastdier, een ezel. Minder kan het al niet zou je denken.

Palmpasen; Overal ter wereld staan mensen stil bij het feit dat een van ons, Jezus Christus, vredesvorst, werd ingehaald als een Koning. Hoewel Hij welkom was, werd Hij bespied en verraden en op gepakt. Hoe Hij afscheid nam van het leven, zijn testament, zijn verbond met mensen sloot in brood en beker, in lichaam en bloed.
Mensen komen uit hun huizen, de straat op, Hem tegemoet. Eindelijk iemand met het hart op de tong, eindelijk iemand die geen blad voor de mond neemt, eindelijk iemand waar je je aan vast kunt houden. Zelfs de stad leeft er van op.
Met Hosanna geroep en gezwaai van palmen werd Hij welkom geheten, maar met list, verraad en geld kreeg men Hem in handen. Diplomatiek ter dood veroordeeld, gekruisigd buiten de stad.
Het koningschap van Jezus loopt uit op zijn veroordeling. Hij werd gekruisigd, zoals er elke dag nog mensen worden gekruisigd. Elke dag gaan er mensen geestelijk en lichamelijk kapot aan wat anderen hun aandoen. Door kleinzieligheid, door roddel, door ongrijpbare gemeenheden, door buigen naar boven en vertrappen naar beneden.
Elke dag worden er mensen gekruisigd, net als Jezus van Nazareth, ze moesten Hem niet, weg met Hem, aan het kruis met Hem.

Het lijdensverhaal is geen verhaal van toen en toen. Het gaat de komende lijdensweek niet om een profeet wiens naam is versleten in onze monden; zo van uitgesproken in een vloek en een zucht, zo dat is ook weer voorbij!!!
Nee, het lijdensverhaal gaat ook over ons mensen van 2015. Mensen onderweg, nog steeds. Woeste zeeën, en dorre onherbergzame woestijnen, overal grenzen en onvoorspelbare machten, het recht van de sterkste.
Overal nog Pilatussen, Farizeeën en Kajafassen die een koninkrijk willen. Maar dwars door de tranen heen van Goede Vrijdag, zal duidelijk worden, in de Paasnacht, van welk koninkrijk Jezus Koning wilde zijn. Geen koninkrijk dat zijn wortels vindt in de maatstaven van onze wereld, geen koninkrijk zoals wij vinden dat het er uit moet zien, maar een koninkrijk dat als basis heeft, liefde, gerechtigheid en nederigheid, zoals onze Paus Franciscus ons regelmatig voorhoudt .

En daar spelen wij een grote rol in. Hoe gaan wij om met elkaar, hoe dichtbij is het lijdensverhaal van anderen in ons leven? Hebben wij nog oog voor het leed van anderen, of vinden we het hoofdzakelijk gezeur dat we dagelijks over ons krijgen uitgestort?
Het lijdensverhaal van Jezus is het lijdensverhaal van alle tijden. Het betekent dat wij, u en ik persoonlijk, worden uitgenodigd, om haast te maken met de komst van Gods koninkrijk, in plaats van onze eigen koninkrijkjes op de voorgrond te plaatsen.

Het betekent dat wij er toe worden uitgenodigd, om serieus te werken aan een wereld, waar nog steeds mensen massaal worden verraden en overgeleverd, waar nog steeds mensen worden, gebroken, soms alleen met woorden.

Palmzondag: geen herinnering aan toen, maar een concrete opdracht voor mensen van vandaag. Amen.

Subscribe
Abonneren op

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

0 Reacties
Inline Feedbacks
View all comments