Preek op 28-12-2014, feest van de heilige Familie, jaar B, pastoor Frank Domen

Preek op 28-12-2014, feest van de heilige Familie, jaar B, pastoor Frank Domen

CRÈCHE
openingswoord

Broeders en zusters, welkom. Wij vieren het feest van de heilige Familie: Jezus, Maria en Jozef. Wat is er niet een invloed uitgegaan van dit klein gezinnetje. Wereldwijd! Het heilig Huisgezin van Nazareth was er om aan Jezus onderdak te bieden, om Hem op te voeden ook, want Hij was echt mens. Maar ook was dit gezin er om ons ten voorbeeld te zijn.

Dus moet er ook van onze gezinnen een goede invloed uitgaan. Het gezin thuis. Het grote gezin van onze parochiegemeenschap. Andere mensen, andere gezinnen, moeten zich aan ons kunnen optrekken.

Laten wij allereerst onszelf optrekken aan dit heilig Huisgezin. Er waren weleens spanningen, bijvoorbeeld toen Maria in verwachting bleek te zijn, zonder dat Jozef daarbij betrokken was, en toen Jezus op 12-jarige leeftijd in Jeruzalem was zoekgeraakt. Maar alles werd bij God gebracht. Niemand voelde zich verheven boven een ander. Alles werd in gesprek met God en met elkaar opgelost.

Laten wij God vragen, dat ook wij altijd zo met elkaar om kunnen gaan. Vragen wij vergeving voor de keren, dat dat niet gelukt is.

openingsgebed

Laat ons bidden. Heer, onze God, in het huis van Maria en Jozef heeft uw Zoon warmte gevonden en geborgenheid. Daar hebt Gij voor het eerst in deze tijd uw eeuwig Woord gesproken en het gezin geheiligd tot de gemeenschap, waar Gij onder de mensen verblijft. Laat uw zegen rusten op elke woning; dat de mensen er in vrede wonen en met elkaar het brood van uw liefde delen. Door onze Heer Jezus Christus, uw Zoon… .

kinderwoorddienst
preek

Broeders en zusters, het menselijk lichaam bestaat uit miljarden kleine cellen, die allemaal een functie hebben, maar die ook voor hun eigen voortbestaan van anderen afhankelijk zijn.

Zo bestaat de grote familie, die ‘de wereld’ heet ook uit misschien wel een miljard cellen. Zo’n cel noemen wij ‘een gezin’. Een gezin dient allereerst haar eigen leden, maar is er ook voor de grote wereldfamilie. Zij levert immers nieuwe burgers, die op hun beurt weer nieuwe cellen gaan vormen, maar het gezin legt ook de grondslag voor een goede kwaliteit van die nieuwe gezinnen. Op haar beurt moet ook de grote wereldfamilie zorgen, dat de kleine familie, het gezin, zich kan ontplooien op allerlei terreinen van het leven.

Eén van de vele dingen, die in het gezin zo belangrijk zijn is dat alles ‘om niet’ gebeurt, gratis. Ik ga maar even uit van het oude rollenpatroon: moeder stuurt aan het einde van de week geen rekening naar de kinderen, omdat zij zeven keer de bedden heeft opgemaakt. Moeder stuurt – afgezien dan van de materiaalkosten – geen rekening aan vader voor het bereiden van de maaltijden, het doen van de afwas. Alles gebeurt uit liefde. En zo behoren alle gezinsleden met elkaar om te gaan.

Wat er in het gezin wordt aangeleerd, kan later in de grote wereld óók in praktijk worden gebracht. Er zijn zo veel zieken en armen, eenzame mensen, die blij zijn met een bezoekje, een kleine blijk van waardering. Het is goed om van kleins af aan de instelling, dat dit bij het leven hoort, aan te leren.

In zijn apostolische exhortatio ‘Familiaris Consortio’, wat betekent ‘De gemeenschap van het Gezin’, alweer van 1981, spreekt Paus Johannes Paulus II o.a. over het belang van de gastvrijheid. Gastvrijheid kunnen wij natuurlijk zien in de gebruikelijke betekenis, dat je mensen opneemt in je huis, al is het maar voor een uurtje visite, maar ook in die zin, dat je mensen een plaatsje geeft in je hart. Je houdt van ze en je draagt zorg voor ze. Dat kunnen zieke en oudere mensen zijn. Dat kunnen ook jongere mensen zijn, die een beetje alleen staan in het leven, geen of weinig vrienden hebben.

Zou het niet een zegen zijn voor onze maatschappij als ieder kind vanaf een bepaalde leeftijd de taak kreeg om voor iemand zorg te dragen!? Dat kan in het begin zijn in de vorm van een wekelijkse tekening, later kan dat een bezoekje worden of het doen van een boodschap.

Wij moeten dan niet alleen maar tegen kinderen zeggen, dat het heel lief is om dat voor een bejaarde of zieke medeparochiaan te doen, maar dat dat ook is uit liefde voor en uit gehoorzaamheid aan Jezus Christus, die gezegd heeft: “Al wat gij voor de minsten der mijnen hebt gedaan, hebt gij voor Mij gedaan”.

In mijn vorige parochie gingen wij met onze ‘communicantjes-in-opleiding’ één keer in kleine groepjes een zieke of bejaarde bezoeken. Wij maakten er eventjes kleine vrijwilligertjes van. Gezellig een kopje thee of limonade drinken, een praatje maken, onze belangstelling tonen. Zij waren van tevoren goed geïnstrueerd, zodat zij niet van die vragen zouden stellen als “En hoe oud bent u nou wel niet!?

De afgelopen jaren is er – om het maar zacht uit te drukken – vanuit de regering niet zo heel veel gedaan voor de gezinnen, maar hebben wij als katholieke gezinnen aan de overheid wel voldoende laten zien hoe belangrijk het gezin is!?

Het is een geweldig iets, dat wij als Dionysiusparochie met de kinderen van de KISI-club in bijvoorbeeld Hugo Oord een kerstmusical spelen. Ons ritmische koor Spirit zingt af en toe in Hugo Oord en De Raatstede. Zo zingt een afvaardiging van Het gemengd Koor en van de Cantorij ook in Zuyder Waert, heel goed. Wij hebben een uitstekend functionerende bezoekersgroep, die oudere, zieke en eenzame mensen bezoekt. Wij hebben onze wekelijkse vieringen in de tehuizen.

Het is heel, héél belangrijk, dat wij ons als parochie dienstbaar en gastvrij opstellen.

Zou het niet mogelijk zijn, dat enkele gezinnen als gezin een ouder of ziek iemand als het ware zouden ‘adopteren’? Geen opa of oma of zieke tante waar wij toch al komen, maar een door de parochie aangewezen medeparochiaan. Er zijn mensen, die nauwelijks of geen bezoek krijgen. Sommige echtparen hebben geen eigen kinderen en dus ook geen kleinkinderen. Al zou zo’n gezin maar één keer in de maand met en voor zo iemand iets doen, dat zou geweldig zijn: voor die zieke of oudere – die iets heeft om naar uit te kijken – maar ook voor het gezin zelf!

“Ja, pastoor, leuk idee, mooi idee zelfs, maar wij hebben het al zo druk, ook de kinderen”. Inderdaad, ik weet nog dat daar een aantal jaren geleden een steengoed spotje op televisie over was. Een paar grote voetballende jongens vragen aan een jongen van ± 11 jaar of hij meedoet met voetballen? Nee, luidt het antwoord, hij moet naar gitaarles. En morgen dan, vragen de grotere jongens? Nee, dan moet hij naar karate. En zaterdag dan? Dan moet hij naar handbal. Sommige kinderen hebben het heel erg druk. Aan wie zou dat liggen? Blijft er zo wel voldoende tijd over om veel belangrijkere normen en waarden bij te brengen, niet alleen door een gesprekje thuis, maar in de praktijk van het dagelijkse leven!?

Ik hoop, dat wij allemaal weten dat de hervorming van onze maatschappij moet beginnen in de gezinnen. De Staat zou heel veel kunnen bijdragen.

Wij doen allemaal ons best in ons eigen gezin. Maar misschien kunnen wij de komende week toch eens nadenken over de vraag of wij niet iets meer naar buiten kunnen treden. Bidden is heel goed, maar bidden alleen is niet voldoende. Wij moeten ook de handen uit de mouwen steken. Het zou mooi zijn als wij zo kunnen leven, dat wij ietsje meer invloed krijgen op de buitenwereld.

Lieve mensen, wij willen toch allemaal een beter leven, een betere wereld! Wel, in de Kerk treedt er tijdens iedere viering een heel grote verandering, verbetering, op. Daar hopen wij niet op, nee, dat weten wij zeker.

Als een kind of volwassene wordt gedoopt, wordt er iemand veranderd in een kind van God – zeker weten! – doordat de heilige Geest over die persoon neerdaalt. Als de priester brood en wijn neemt en de woorden van de consecratie bidt – “Dit is mijn Lichaam, dit is mijn Bloed” – veranderen brood en wijn in het Lichaam en Bloed van Christus – zeker weten! – doordat de heilige Geest neerdaalt over het brood en de wijn.

Als wij een beter leven willen, een betere wereld, moeten wij vragen om de heilige Geest. De Amerikaanse president Barack Obama had het altijd maar over “Change, yes, we can” – “Ja, wij kunnen veranderen”. Nou, lieve mensen, alleen de heilige Geest kan echte, wereldwijde veranderingen bewerken.

Veel katholieken zijn nog niet gewend tot Hem te bidden. Laten wij het proberen: “Kom, heilige Geest, vervul de harten van uw gelovigen, en alles zal worden herschapen”. Proberen wij het. Met de heilige Geest gaat het lukken. Zeker weten! Amen.

Subscribe
Abonneren op

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

0 Reacties
Inline Feedbacks
View all comments