Preek op 22-12-2013, de 4e zondag van de advent, jaar A, pastoor Frank Domen
CRÈCHE
openingswoord
Allemaal van harte welkom. De laatste zondag van de advent. Dinsdagavond vieren wij de geboorte van het Kind.
Ieder kind is bijzonder. Alle moeders zullen hun kindje het mooiste en liefste vinden. En ergens hebben zij allemaal gelijk. Ieder kindje is uniek.
Maar dit kind is wel heel uniek. De eerste lezing en het evangelie bevatten vandaag een belofte: “De maagd zal een Zoon ter wereld brengen. Hij zal zijn volk redden uit hun zonden.”
Jezus heeft ons inderdaad bevrijd van de heerschappij van de zonde. De macht van de zonde maakte het voor ons onmogelijk om ooit in de hemel te kunnen komen. En die macht is doorbroken. Het is belangrijk, dat wij ons deze waarheid steeds meer eigen maken. Zij moet vlees en bloed worden in ons dagelijkse leven. Een diepe waarheid met een diepe vreugde: door Jezus Christus kunnen wij leven in vrijheid.
Bidden wij voor ons eigen Nederland: dat mensen mogen ontdekken, herontdekken, dat leven en geluk voor het oprapen liggen, als wij de weg van Jezus Christus willen gaan.
openingsgebed
Laat ons bidden. Verborgen God, Gij kent ons, Gij weet hoe blind wij zijn voor uw nabijheid, hoe ver wij nog verwijderd staan van U. Onthul ons uw aanwezigheid, breng ons tot de gehoorzaamheid van het geloof, en roep ons tot de gemeenschap van Jezus Christus, onze Heer. Die met U leeft en heerst… . Amen.
kinderwoorddienst
preek
Dinsdagavond is het kerstmis. Alle mensen ervaren in deze dagen toch iets van Gods nabijheid. Mensen worden stiller. Hun hart gaat open voor liefde, vergeving en vrede. Sommige mensen, die elkaar maanden lang niet hebben aangekeken, maken het weer goed met elkaar. Zij voelen, dat het met kerstmis eigenlijk zo niet kan.
Dit hoeft niet alleen een kerstervaring te zijn, alsof God alleen maar met kerstmis in onze wereld is, nee, Hij heeft een vaste woonplaats op aarde: de Kerk, en ook het hart van ieder mens van goede wil.
Misschien dat sommige mensen zullen zeggen, dat zij in het gewone dagelijkse leven niet veel van Gods nabijheid ervaren. Zij hebben veel zorgen, zijn ziek of eenzaam.
Het is misschien ook iets moeilijker om in duistere periodes van je leven de nabijheid van God te ervaren. Het lijkt alsof Hij je verlaten heeft.
Maar, broeders en zusters, zo is ook het leven geweest van al die mensen, over wie we in de komende dagen weer zullen horen: Maria en Jozef, de herders en wijzen, en zelfs Jezus Christus ging het lang niet altijd voor de wind. We moeten leren leven met tegenstelling: blijdschap en droefheid, mislukken en slagen, dood en geboorte, lachen en huilen.
Kijken we eens naar Sint Jozef: het ene moment de vreugde van te mogen trouwen met dat wel heel bijzondere meisje, Maria; het andere moment spanning en twijfel: hoe komt Maria aan dat kind? En dan… omdat hij blijft geloven… mag hij weer de nabijheid van God ervaren: hem wordt duidelijk gemaakt, dat het Kind van God is!
Beste mensen, ons leven gaat op en neer. In de komende dagen zullen wij volop vreugde en vrede ervaren. Het is Christus, die ons die vrede geeft. Als ons leven weer eens neer gaat, als wij ons weer eens bedroefd voelen, wanhopig, niet begrepen, laten wij dan onze toevlucht nemen tot diezelfde Jezus Christus. Hij is er ook door het jaar voor ons. Ook volgende maand kan Hij ons diezelfde vreugde geven… als wij erom vragen en erop blijven hopen.
Laten wij in onze droeve dagen God niet vergeten. Hij vergeet ons ook niet. Hij heeft zijn vreugde al voor ons klaar! En laten wij andere mensen, die bijvoorbeeld door oorlog of natuurgeweld iedere dag opnieuw in grote angst en onzekerheid verkeren, iedere dag opnieuw even bij God aanbevelen. Dat zijn wij hen verplicht.
Denken wij aan die jongens van Serious Request in het glazen huis in Leeuwarden: 18 tot en met 24 december vasten zij omwille van het goede doel. Ik weet niet of ik het zou kunnen volhouden. Dan is bidden voor het goede doel toch wel het minste wat wij kunnen en moeten doen.