Preek op 01-09-2013, 22e Zondag door het jaar C, diaken Eelke Ligthart, Dionysiusparochie, Heerhugowaard

Preek op 01-09-2013, 22e Zondag door het jaar C, diaken Eelke Ligthart, Dionysiusparochie, Heerhugowaard

openingswoord

In het Evangelie van vandaag horen we dat in de wereld van God de eersten de laatsten zullen zijn. In onze wereld lijkt dat veelal anders te zijn. Kinderen moeten de beste van de klas zijn. In sport moet je wel de eerste zijn, anders kom je nooit in de krant. In je werk moet je eigenlijk wel proberen om een hoge functie te bemachtigen, anders heb je eigenlijk geen geslaagde carrière. Door een bijzondere prestatie te leveren kun je ook nog in het Guinness Book of Records komen . Zo zit onze wereld blijkbaar in elkaar. Het rijk van God is meer een verbeelding van een bruiloftsmaal, een feest. Wie daar echt welkom wil zijn, ziet in de maaltijd geen gelegenheid om zichzelf belangrijk te maken. Een bescheiden houding, een manier van nederigheid vindt waardering bij de gastheer. Daarmee worden we vriend van de Heer bij wie we vanmorgen weer zijn uitgenodigd.

preek

Dierbare medegelovigen, de eerste de beste dat proberen we allemaal te zijn. Maar dan komt Jezus die ons vraagt om de laatste te durven zijn. Een vraagt die helemaal niet past in onze wereld waar we vooruit proberen te komen, waar door velen met ellebogen wordt gewerkt om een ander voor te zijn. Vormen deze woorden, uitdagende woorden van Jezus, geen tijdbom onder onze wereld? We leven in een tijd van bezuinigingen, de economie stagneert. De solidariteit onder mensen is vaak ver te zoeken. Velen leven van een bestaansminimum en moeten nog meer inleveren. Toch moeten we beseffen dat het zo niet eindeloos door kon gaan. Tegelijkertijd zeggen anderen dat de grens is bereikt en niemand nog meer wil inleveren. Iedereen beseft dat dat grondstoffen op raken, maar wie is bereid om zijn auto te laten staan. Immers, wat maakt dat ene autootje van mij nu uit op het grote milieu probleem. Nederland produceerde in 2006 2% minder elektriciteit. Er was dus 2% minder CO2 uitsoot. We hadden echter wel meer elektriciteit nodig en dat kochten we dan in het buitenland. We zadelden dus het buitenland op met een hogere CO2 uitstoot, terwijl wij verkondigden dat we voldeden aan de norm van het Kyoto verdrag, waar o.a. de CO2 uitsoot in is geregeld.

Zou Jezus dan toch gelijk hebben, als Hij zegt dat we anders moeten gaan leven? Het leven bestaat niet uit verdienen, maar uit dienen. Jezus zegt het herhaaldelijk:” Geven is beter dan ontvangen”. Maar er lijkt geen plaats te zijn voor een economie van het genoeg, er schijnt alleen plaats te zijn voor een economie van steeds meer, van groei. Of moeten we eerst het geld verdienen om het te kunnen uitgeven?

Je kunt je afvragen of het dan nog om het belang van mensen gaat, of er nog liefde in het spel is zoals Chrisus dat heeft bedoeld. De mens in nood staat niet meer centraal, maar centraal staat of de procedures wel worden gevolgd. Als de gegevns in de computer maar juist zijn ingevuld, dan hoef je de vaak droevige persoonlijk verhalen van mensen niet meer aan te horen en te onthouden. Zo zijn vroeger de Vincencius verenigingen begonnen. Hulp bieden in daadwerkelijke zin. De voorloper van de huidige PCI, Parochiele Caritas Instelling, die daar ook binnen onze parochie invulling aan probeert te geven. Hulp bieden aan mensen die het moeilijk hebben ook op financieel gebied. Ook zij zijn gebonden aan procedures en afspraken, maar zien de noodzaak, dat er een vorm moet zijn om anders met elkaar om te gaan. Daarin geven we iets van onszelf, soms dwars tegen andere organisaties en regels in. Soms kun je je daarin realiseren hoe nietig en klein ons leven is, hoe wankel en onvast wij stoere mensen in het leven staan.

Jezus probeert ons wakker te schudden. Hij zit aan tafel bij een van de Farizeeers met allemaal verschillende mensen. Dat is de droom van Jezus: geen mensen die elkaar links laten liggen, maar allemaal rond een tafel, als kinderen van een en dezelfde vader. Een feest van verbroedering, van bij elkaar horen met respect voor elkaar.
Maar tot zijn verbazing ziet Jezus dat andere gasten zich verdringen om op de beste plaatsen te gaan zitten. Ze vinden zichzelf blijkbaar erg belangrijk. Dan trekt Jezus van leer tegen de aanwezigen.
Eerst krijgen de gasten er van langs. Allemaal haantje de voorste willen zijn. Wat een teleurstelling, in het koninkrijk van God gelden blijkbaar andere maatstaven. Maar ook de gastheer krijgt er van langs. Hij heeft alleen maar mensen uitgenodigd, die het al goed hebben,mensen van aanzien. Maar waar zijn de mensen die ziek zijn, mensen die geen werk hebben, mensen die gescheiden zijn. Kortom mensen die het niet getroffen hebben in hun leven.
Dat is wat God ons vraagt: Heb je mijn kinderen zien staan, heb je je ouders bezocht, heb je gezorgd voor je zieke broer of zuster, of heb je je alleen maar in dienst gesteld van de steeds maar meer en meer economie? Kortom, waarom ben je niet opgekomen voor elkaars onvermogen?

Elkaar dienen, zelf op de laatste plaats gaan zitten en dienend aanwezig zijn. Het zijn sleutelwoorden voor een betere maatschappij. De kerk van morgen zul je niet herkennen aan de talloze hoge kerktorens. De kerk van morgen zal zichtbaar moeten worden aan de manier waarop de volgelingen van Jezus instaan voor elkaars onvermogen.

Telkens als we samenkomen om met Jezus maaltijd te houden, mogen we ons deze dienstbare houding in herinnering roepen. Breken en delen tot Zijn gedachtenis. Een herinnering aan een Jezus die ons wil bekeren, die ons wil laten omkeren. Niet alleen een feestelijk bruiloftsmaal, maar omkeren en nederig zijn, de laatste zijn.

Jezus heeft dat waargemaakt. Jezus aan het kruis geslagen, klein gekregen, veracht door het volk. Maar toch is Hij de hoofdpersoon geworden van het bruilofsmaal. De mens waar het hele feest om draait. Het feest van de kleine, de geringe, de vertrapte, de mislukte, de gescheidene, de zieke. Het feest van de kleingemaakte mensen. Zij zitten vooraan bij God.
Immers Gods programma luidt anders: De laatste, de beste.
Het is aan ons om dat programma om te zetten in daden. AMEN.

Subscribe
Abonneren op

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

0 Reacties
Inline Feedbacks
View all comments