Preek op de 22-02-2012, Aswoensdag

openingswoord

Broeders en zusters, welkom bij deze viering van Aswoensdag.

Wij hebben misschien het idee dat wij goede christenen. Als wij kijken naar anderen, die nooit naar de kerk gaan, weleens stelen, moorden, hun partner bedriegen, zelden of nooit een medemens in nood helpen, dan zijn wij inderdaad nog niet zo slecht.

Zou het Woord van de profeet Joël, dat wij vandaag in de eerste lezing horen, n.l. dat wij tot God moeten terugkeren, dan niet voor ons gelden?

Het mag misschien waar zijn dat wij niet stelen en moorden, maar wij mogen nooit zeggen, dat wij beter zijn dan een ander. De grote apostel Paulus zegt in zijn brief aan de christenen van Filippi dat wij over een ander beter moeten denken dan over onszelf. En dat zijn geen mooie praatjes, want het zou heel goed kunnen dat de ander, die wel steelt en moordt, met dezelfde hulp, die wij van God krijgen, meer goeds gedaan zou hebben dan wij.

God begrijpt het als wij moeite hebben om onze zwakheden te ontdekken. Laten wij God wel om licht vragen. Want wij moeten allemaal groeien in het geestelijk leven. Wie groeit, die leeft.

Moge deze vasten een tijd worden van grotere liefde tot God en de naaste.

GEEN SCHULDBELIJDENIS

HEER, ONTFERM U

openingsgebed

Laat ons bidden. Heer, help ons deze tijd van christelijke dienst te beginnen met een heilig vasten, om in de strijd tegen de machten van het kwaad sterk te staan door de beoefening van de matigheid. Door onze Heer Jezus Christus, uw … .

preek

Broeders en zusters, wij zien vaker dat als de laatste pausen in bepaalde landen op bezoek gaan miljoenen mensen zich bemoedigd en gesterkt voelen. De pausen zijn ook zeer bezielend, want tijdens de WereldJongerenDagen zijn zelfs de jongeren met 1 à 2 miljoen personen uit de hele wereld naar hen toegekomen.

Bij Onze Lieve Heer zelf was dat nog veel sterker. Twee van zijn leerlingen hebben kort na zijn verrijzenis verklaard, dat hun hart in hen brandde toen zij naar Hem luisterden.

Ik denk echter niet, dat Heerhugowaard ooit de eer te beurt zal vallen om de paus te mogen ontvangen. En toch hebben ook wij helemaal geen reden tot klagen.

Vandaag begint de tweede lezing van Paulus met de volgende woorden: Broeders en zusters, wij zijn gezanten van Christus, God roept U op door ons woord. Wij smeken u in Christus’ Naam”.

Paulus is er zich van bewust, dat niet híj het is die tot de mensen spreekt, maar door hem spreekt Jezus Christus zelf.

Dus… als in een kerk het Woord van God wordt voorgelezen en uitgelegd, is het Jezus Christus zelf, die tot ons spreekt. Het is God zelf, die deze indringende oproep doet in de Kerk van Heerhugowaard.

En wat is dan die oproep van Jezus Christus? “Laat u met God verzoenen”.

Laat u met God verzoenen. Laat die vriendschap tussen God en jou herstellen. Er zijn veel belangrijke dingen, die er in een mensenleven moeten gebeuren, maar er is niets zo belangrijk als de verzoening met God.

En dat is niet alleen maar belangrijk om later in de hemel te kunnen komen, want er zijn altijd weer mensen, die zeggen: Oh, dat duurt nog even! Nee, de verzoening met God is ook belangrijk voor nu! Wij, mensen, zijn uit God geschapen. Wij leven door Hem en met Hem en in Hem. Zonder God kan een mens onmogelijk blijvend gelukkig worden. Een mens zonder God is als een auto zonder benzine. Of een mens zonder God is als een automobilist, die kan rijden, maar hij weet niet waarheen hij moet gaan.

Verzoening leidt tot vriendschap. Tot een levendige verhouding. Vrienden houden van elkaar, staan voor elkaar open, zijn geïnteresseerd in elkaars wel en wee. Vrienden groeien steeds meer naar elkaar toe, proberen steeds weer elkaar te plezieren. Echte vriendschap is voor het leven.

God wil niets liever dan onze vriend zijn. Laten wij ook zijn vrienden zijn! Doen wij echt moeite om Hem steeds beter te leren kennen, om Hem steeds meer te plezieren.

De vastentijd is een gelegenheid om in die liefde voor God en medemens weer een flinke stap vooruit te zetten.

Vasten is jezelf versterven, jezelf confronteren met de zwakheden die dan naar voren komen om van daaruit je meer aan God te hechten.

Vasten is je losmaken van je bezit, van je tijd en je mogelijkheden, om ze ten goede te laten komen aan anderen.

Vasten is ook je losmaken van de zonde, zodat er niets is wat de vriendschap in de weg staat.

Beste medegelovigen, de ouderen ons denken misschien nog weleens terug aan het vastentrommeltje van de kinderjaren. Dat was heel goed! Maar vasten gaat dieper. En wil onze samenleving in deze 21e eeuw een goede kans maken, dan zullen wij de diepte in moeten. Dan zullen wij aan anderen moeten laten zien, dat er méér waarden zijn dan alleen maar economische. Wij moeten op weg gaan naar een echte menselijke samenleving, waarin God en het werkelijke geluk van de medemens centraal staan. Onze maatschappij moet weer warmte uitstralen. En dat kan enkel als wij leven vanuit de bron van liefde, die God is.

Broeders en zusters, riep Paulus, wij zijn gezanten van Christus, God roept u op door ons. Wij smeken u in Christus’ Naam: laat u met God verzoenen.

Een minderwaardigheidscomplex hebben wij niet nodig. Maar wel mogen wij weten, dat God ons roept aan onszelf te blijven werken. Doen wij dat. Nemen wij ons wat voor in deze vastentijd: wat minder roken, minder t.v. kijken, minder snoepen of drinken, iets weggeven, een beetje extra helpen, een gebroken verhouding herstellen, leggen wij een paar keer een bezoekje af bij iemand die vaak alleen is, doen wij een extra gebed, lezen wij eens een kwartiertje in de Bijbel.

Doen wij allemaal iets extra’s. Dan zullen wij straks met Pasen ook een blijk van liefde van de kant van God mogen ondervinden. Dan zal Hij ons hart met zijn paasvreugde vervullen.