Preek op 29-07-2012,  de 17e zondag door het jaar B

openingswoord

Broeders en zusters, allemaal van harte welkom bij deze heilige Eucharistieviering. Het is de Heer zelf, die ons heeft geroepen en Hij is blij, dat wij aan zijn goddelijke roepstem gehoor hebben gegeven.

Wij hebben het allemaal druk. De één een beetje meer, een ander een beetje minder. Maar vandaag mogen wij vanuit de drukte van het dagelijkse leven weer even tot rust komen bij het altaar van de Heer. Alles wat wij de afgelopen week hebben gedaan of gezegd of meegemaakt mogen wij bij de Heer brengen.

Wij kijken af en toe allemaal hoofdschuddend naar het journaal. Er is zo veel ellende. Het is ongelofelijk wat mensen elkaar allemaal aandoen. Die schietpartij bijvoorbeeld in een bioscoop in Denver, Amerika. Hadden wij maar een sterke leider, een goede herder, die ons de juiste weg weet te wijzen.

De eerste lezing van vandaag spreekt over de herders en in het evangelie toont Jezus zichzelf als Degene, die medelijden heeft met de dwalende menigte.

Vragen wij Jezus, dat Hij ook met onze tijd medelijden heeft en dat Hij ook ons goede en sterke leiders geeft.

Voor de keren, dat wijzelf met anderen te weinig medelijden hebben gehad en daardoor Gods medelijden met ons hebben tegengehouden, vragen wij samen om vergeving.

openingsgebed

Laat ons bidden. Hemelse Vader, Gij hebt uw eigen Zoon gezonden om voor ons uit te gaan op onze levensweg. Wij bidden U: laat ons Hem volgen in de kracht van uw Geest en breng ons voor altijd samen in uw stad van vrede. Door onze Heer Jezus Christus, uw Zoon … .

preek

Toen Jezus aan land ging, zag Hij een grote menigte en Hij voelde ‘medelijden’ met de mensen.

In het Hebreeuws en in het Bijbelgrieks is het zo, dat het woordje ‘medelijden’ dezelfde stam heeft – je zou kunnen zeggen ‘familie is’ – als het woordje ‘moederschoot’.

Dat doet ons denken aan een moeder, die zich liefdevol inzet voor het kleine, kwetsbare leven, dat zij in zich draagt. En ook is het zo, dat dat Hebreeuwse en Griekse woord voor ‘medelijden’ in de bijbel eigenlijk alleen maar voor God wordt gebruikt.

Als datzelfde bijbelse woord voor ‘medelijden’ ook door Jezus wordt gebruikt geeft de evangelist aan, dat Jezus medelijden heeft met de mensen op de manier waarop God medelijden heeft.

Via de profeet Jesaja zegt God ons, dat Hij ons niet zal vergeten, zoals ook een moeder haar kind niet zal vergeten. En, zo vervolgt de profeet, ook al zou een moeder haar kind vergeten, God vergeet ons nooit. Zoals de moederschoot met het diepste van het moeder-zijn te maken heeft, zo wordt God tot in het diepste van zijn wezen geraakt door de ellende van de mensen.

Jezus zelf gebruikt dit woord voor goddelijk ‘medelijden’ in zijn verhalen maar een paar keer. Als de verloren zoon thuiskomt, helemaal ontspoord, wordt hij door zijn vader vol medelijden omhelsd. En als de barmhartige Samaritaan de neergeslagen en beroofde reiziger bloedend langs de kant van de weg ziet liggen, ontfermt hij zich over hem vol medelijden. Jezus vertelt over een knecht, die tegenover zijn heer een miljoenenschuld heeft. Eigenlijk moet hij met vrouw en kinderen als slaaf worden verkocht om zo nog iets van de schuld te kunnen terugbetalen. Maar de heer is zo vol medelijden, dat hij zijn knecht die onbetaalbare schuld kwijtscheldt. Hij volgt niet langer zijn verstand, maar enkel zijn hart.

Zo ziet Jezus de mensen in het evangelie van vandaag als schapen zonder herder. En ook tegenwoordig zijn er veel mensen, die niet meer weten waar zij vandaan komen en die nog mindere weten, dat hun leven een op weg zijn naar God is. En daarom wil Jezus ons dragen, zoals een moeder haar kind draagt, zoals een herder een gewond schaap op zijn schouders legt.

Jezus lijdt nu nog steeds met de mensen mee. In het evangelie van Matteüs zegt Jezus: “Ik was hongerig… Ik was ziek… Ik was in de gevangenis…”. Als wij zouden beseffen, dat God tot in het diepste van zijn ziel meelijdt met de armen en de zwakken, zouden sommige mensen niet meer zo vaak vragen: “Waar blijft God nu? Waarom helpt Hij ons niet?” Dan zouden zij weten, dat ook zijzelf méér medelijden zouden kunnen hebben… in navolging van Jezus Christus. Weet iemand toevallig in hoeveel regeringsverklaringen het woord ‘medelijden’ voorkomt?

Beste medegelovigen, wij kunnen door mensen bestolen worden, beledigd, zij kunnen ons of onze dierbaren lichamelijk letsel toebrengen, en toch – hoe ernstig dat allemaal ook is – is het beter medelijden met hen te hebben dan boos te worden. Zojuist was op het nieuws van (zaterdag) 18.00 uur te horen, hoe een jonge Amerikaan, die tijdens het schietincident in de bioscoop aanwezig was, verklaarde, dat hij de schutter zou willen vergeven en helpen, want niemand kon uit zichzelf zo slecht geworden zijn. Maar ja, hij had misschien geen dierbare verloren. Dan kun je dat wat gemakkelijker zeggen.

Sowieso moeten wij medelijden hebben met mensen, die in welke vorm ook een groot kruis te dragen hebben. Dat kan iets zijn wat hen overkomen is, aangedaan, door het leven of door andere mensen. Het kan zijn, dat zij het aan zichzelf te wijten hebben. Eigen schuld. Maar hoe het ook zij… Jezus vraagt ons medelijden te hebben, altijd. Wees niet boos of onverschillig, maar heb medelijden. Heb jij medelijden met anderen, dan zul je in je eigen moeilijke uren ook zelf van God medelijden krijgen.

Laten wij allemaal eens in onze eigen omgeving rondkijken. Misschien hebben wij een noodlijdend iemand over het hoofd gezien, onbewust of misschien wel bewust. Laten wij zijn als Jezus en altijd medelijden hebben.

Iemand, die ook medelijden met ons heeft en voor ons wil zorgen, is Moeder Maria. Op allerlei plaatsen in de wereld verschijnt zij nog steeds en wat zij vooral doet is de mensen oproepen zich te bekeren, iedere dag opnieuw, iedere dag een nieuwe start te maken, het verkeerde van de vorige dag los te laten en het goede van de vorige dag mee te nemen naar de nieuwe dag.

Eén van de meest bekende plaatsen waar Maria is verschenen is natuurlijk Lourdes. Mensen, die daar ooit of zelfs meerdere keren zijn geweest, weten – ook al is Bernadette Soubirous al lang naar de hemel – hoe de liefde en de kracht van onze hemelse Moeder daar nog steeds ervaarbaar is.

Een andere, ook heel bekende plaats, waar Maria nog steeds verschijnt, is Medjugorje in het voormalige Yoegoslavië. Vanaf 1981 begon Maria er te verschijnen aan toen nog zes tieners en de verschijningen gaan door tot op de dag van vandaag. Zelf ben ik daar twee keer geweest, nota bene tijdens de oorlog. Op 20 km. afstand hoorden wij in Mostar de granaten ontploffen, maar in het heiligdom van Maria voelden wij ons volkomen veilig

Er gebeuren daar ook nog steeds wonderen. Zo werd op 26 juni 2009 een 24-jarige Italiaanse jonge vrouw, Raffaela Mazzocchi, tijdens een zonnewonder plotseling volledig genezen van blindheid aan haar rechteroog.

Naast haar voortdurende oproepen om een godsdienstig leven te leiden – dat houdt ook in: dienst aan Gods mensenkinderen – heeft Maria aan de inmiddels volwassen zieners tien geheimen toevertrouwd. Ze gaan over de moeilijke tijd, die de kerk en de wereld nog zullen doormaken, maar ook over de uitkomst, die God wil brengen. Elk geheim zal drie dagen van tevoren aan ons bekend worden gemaakt. Als dat waar is, zullen wij er te zijner tijd meer over horen.

Maria heeft medelijden met de wereld, die steeds meer in de greep van het kwaad lijkt te komen. Laten ook wij medelijden hebben. Tonen wij dat in ons gebed en door onze goede werken. Zijn wij actieve christenen, nu, op zaterdagavond/zondagmorgen, en op alle dagen van de week, ieder volgens zijn of haar eigen mogelijkheden. Dan zal God ons liefhebben en ons zijn zegen geven, alle dagen van ons leven.