Preek op 15-08-2012, preek op het hoogfeest van Maria Tenhemelopneming
openingswoord
Broeders en zusters, allemaal welkom.
Wij vieren vandaag het feest van de Tenhemelopneming van Maria. Mensen worden na hun dood begraven of gecremeerd. En de Kerk spreekt in haar geloofsbelijdenis, dat zij gelooft in de verrijzenis van het lichaam. Wij zullen na onze lichamelijke dood een nieuw verheerlijkt lichaam krijgen. Een lichaam, dat nooit meer onderhevig zal zijn aan ziekte, pijn en dood. Wij leven van die belofte, want dat is het: een belofte van God.
Maria’s lichaam echter heeft het bederf van de dood nooit gezien, zo heeft de Kerk het al eeuwen lang geloofd, en in 1950 heeft zij deze zekerheid zelfs tot dogma verheven. Het is een onfeilbare uitspraak van het kerkelijk leergezag. Maria is na haar heengaan uit deze wereld met ziel en lichaam ten hemel opgenomen. Tijdens de zwangerschap is haar lichaam negen maanden lang de tempel geweest waarin Gods eigen Zoon heeft geleefd. Vanwege de uitzonderlijke heiligheid wilde God deze heilige plaats niet verloren laten gaan. En het was natuurlijk ook bedoeld als beloning voor, als eerbetoon aan Maria.
Laten wij geloven, dat wij eens zullen verkrijgen wat Maria nu al heeft ontvangen als wij proberen haar na te volgen in haar manier van leven.
openingsgebed
Laat ons bidden. Almachtige eeuwige God, Gij hebt de Moeder van uw Zoon, de onbevlekte maagd Maria, met ziel en lichaam ten hemel opgenomen. Wij bidden U: geef dat wij altijd bedacht zijn op wat hierboven is om eens te kunnen delen in haar glorie. Door onze Heer Jezus Christus, uw Zoon …
preek
We leven in een periode waarin veel mensen niet naar de kerk gaan. Dat kan ons verdrietig stemmen. Maar wij moeten niet vergeten, dat veel van die mensen toch nog wel iets van geloof in hun hart hebben en met name hebben velen een verering voor Maria. Maria is en blijft voor veel katholieken dé helpster in alle nood. Hoeveel mensen, die je zelden of nooit in de kerk ziet, komen overdag wel even in onze Mariakapel een kaarsje opsteken bij hun en onze hemelse Moeder.
Zij heeft een enorme lijst van eretitels. Alleen al de litanie van Maria telt er vijftig. Veel mensen plaatsen Maria dan ook hoog in de hemel, geestelijk hoog, hoog boven de andere mensen, en dat is terecht.
Maar wij moeten niet vergeten, dat Maria eerst met beide voeten op de grond heeft gestaan. Ook zij heeft een leven geleid van dagelijks bidden en werken, het huishouden en boodschappen doen, Jezus opvoeden. Ook zij heeft veel tegenslagen en teleurstellingen te verwerken gekregen. Ook zij heeft a.h.w. ‘s morgens de krant opgeslagen en allerlei dingen gelezen waar zij het niet mee eens was.
Het is omdat God haar heeft uitgekozen, dat zij zo hoog boven de andere mensen staat, maar ook vanwege de manier waarop zij haar dagelijkse leven heeft geleid, vanwege de manier waarop zij reageerde op de gebeurtenissen in de wereld en in haar gezinsleven.
Hoe die reactie was, kunnen wij aflezen aan het Magnificat, dat prachtige gebed uit het evangelie van vandaag, dat Maria heeft uitgesproken tijdens het bezoek aan haar nicht Elisabeth.
Maria begint daarin met God te prijzen: Hij die machtig is, deed aan mij zijn wonderwerken. Dan kijkt Maria naar de wereld. Zij ziet er trotse mensen, mensen, die heersen. Zij ziet, dat sommige rijken niet willen delen.
Wat Maria doet, is niet daartegen protesteren, zij ziet dat er dergelijke, verkeerde dingen gebeuren en zal daar veel verdriet om gehad hebben, maar dan spreekt zij haar vertrouwen in God uit. God toont de kracht van zijn arm, God slaat de trotsen uiteen, God ontneemt de heersers hun troon, God stuurt die rijke mensen met lege handen naar huis.
Daarentegen, zegt zij, is God barmhartig voor de mensen, die in hun leven rekening met Hem houden. De eenvoudige mensen geeft Hij een goede plaats in zijn Rijk. De mensen, die honger lijden geeft Hij volop te eten.
Maria is met ziel en lichaam ten hemel opgenomen, dat is wat wij vandaag vieren. En wat er met Maria is gebeurd, dat wil God inderdaad ook met ons doen. Ook ons wil Hij in zijn eeuwig leven opnemen. Ons zal Hij daar een nieuw lichaam geven.
Maar zoals het bij Maria niet vanzelf ging, zo is het bij ons ook geen vanzelfsprekendheid! Ook wij zullen met beide voeten op de grond moeten staan. Onze dagelijkse plichten naar God en de mensen toe zo goed mogelijk moeten doen.
En wat het kwade in de wereld betreft, het kwaad dat de mensen ons of anderen aandoen, wij mogen het wel erg vinden, maar wij mogen ons er eigenlijk niet aan ergeren. Iets erg vinden of je ergeren, dat zijn twee totaal verschillende zaken. Wij zullen net als Maria het kwade mogen opnoemen, ervoor bidden, het goede er tegenover mogen stellen en voor de rest mogen wij – net als Maria – op God vertrouwen.
Beste mensen, het bijzondere van Maria – buiten zaken als haar Onbevlekte Ontvangenis en haar Tenhemelopneming – is dat zij van de ene kant van zichzelf zegt, dat zij maar heel eenvoudig en onbelangrijk is – je zou zeggen: voor de wereld geen mens van betekenis – en dat zij van de andere kant zich toch dienstbaar opstelt, vrijwillig. Zij voelt in haar hart wat God van haar wil en daar zet zij zich in, vertrouwend op Gods hulp, in de voetsporen tredend van haar Zoon.
Het is daarom, dat dat meisje uit Nazaret een vrouw van wereldformaat is geworden. Haar moederschap is universeel. Laten wij proberen haar na te volgen. Lezen wij af en toe in de bijbel. Proberen wij daar te vinden wat God van ons vraagt en zetten wij ons dan van harte in voor kerk en wereld.