Preek op 07-10-2012, H. Dionysius, Patroonsfeest van onze Parochie, met monseigneur Jan van Burgsteden

Broeders en zusters,

Vandaag viert u het parochiefeest ter ere van uw patroon: de Heilige Dionysius. Tevens opent u uw pastorale jaar. Reden genoeg dus om deze eucharistie extra feestelijk te vieren.

Nu wil het geval dat uw pastores gekozen hebben voor de schriftlezingen van de 27e zondag door het jaar.

De eerste en derde lezing gaan expliciet over het huwelijk tussen man en vrouw. De tweede lezing – uit de brief van de apostel Paulus aan de Hebreeën – gaat over de band tussen Jezus en zijn volgelingen. In deze overweging wil ik stil staan bij de inhoud van alle drie de lezingen.

De eerste lezing uit het boek Genesis, komt uit het eerste boek van onze Bijbel, hét geloofsboek bij uitstek. De Bijbel is het woord van God. Hij is de auteur/ inspirator van ons geloofsboek. Dus ook van de eerste lezing van deze zondag.

God bediende zich van een schrijver die gedicteerd werd door de Heilige Geest. Deze schrijver schreef dus niet zijn eigen verhaal, hij gebruikte niet zijn eigen woorden en beelden, zoals dat wel het geval is bij auteurs van boeken van gewone mensen.

In de plastische beschrijving van de schepping van man en vrouw wil God ons zeggen dat Hijzelf de Schepper is van de bekroning van heel het scheppingproces van hemel en aarde en al wat erop leeft. De schepping van man en vrouw is Zijn werk.
Deze Schriftlezing gaat over de schepping van de liefde tussen man en vrouw. Met de zinsnede ‘God bracht de vrouw naar de mens’, wordt bedoeld dat God het huwelijk instelde. Het huwelijk is Zijn instelling.

Broeders en zusters,
De derde lezing, uit het evangelie van de apostel Marcus, gaat ook over het huwelijk. Hier geeft Jezus zijn visie op het huwelijk.
De aanleiding hiervoor was een vraag van de farizeeën. Deze wilden Jezus op de proef stellen. Zij leggen Jezus de volgende vraag voor: ‘Staat het een man vrij zijn vrouw te verstoten’. Hun vraag is niet eens zo vreemd. Want bij de omringende heidense buurvolken had een man dit recht.
Jezus legt in zijn antwoord aan de farizeeën zijn visie en leer over het huwelijk uit. Jezus vertrekt bij zijn antwoord vanuit de oorsprong van het huwelijk, zoals dat in de eerste lezing werd verteld.

Door alle tijden en eeuwen heen heeft de vraag van de farizeeën gespeeld in het gesprek over het huwelijk. Vanaf de tijd van Mozes tot aan onze dagen toe.
Jezus is heel duidelijk in zijn antwoord. Zoals God het huwelijk bij het begin van de Schepping heeft ingesteld, zó moet het blijven.

Wij staan met Jezus voor de opdracht om de oorspronkelijke bedoeling van het huwelijk steeds weer te erkennen. Net als Jezus zullen ook aan ons steeds vragen gesteld worden over het huwelijk.
Ook wij staan onder de invloed van omringende culturen. Ook wij zullen terug moeten keren naar het begin, de oorsprong, toen God het huwelijk instelde.

Broeders en zusters,
In de tweede lezing heeft de apostel Paulus het over de band tussen Jezus en Zijn leerlingen.

Bij de schepping schiep God de mens als Zijn partner, als Zijn kind. God schonk de mens Zijn totale liefde. Iedere mens is een geliefd kind van Hem.
Om deze liefde van God voor de mensen te bewijzen zond Hij Jezus naar ons toe. Jezus gaf Zijn leven uit liefde voor ons.
Een groter bewijs van de liefde van God voor de mens is er niet. De liefde van God voor ons is voor Hem onverbrekelijk. Tussen Hem en de mens bestaat geen scheiding.
Paulus zei eens: ‘Niemand kan ons scheiden van de liefde van God’. ‘Zijn liefde blijft in eeuwigheid’.

Broeders en zusters,
Vandaag viert u uw parochiefeest en start u het nieuwe pastorale jaar. Ieder pasto-raal jaar is gefundeerd op deze unieke liefde van God voor ieder van ons.

De voornaamste en eerste zuil van een parochiegemeenschap ís deze liefde van God. Hij is de grondlegger van een parochie. God is in ons midden. Hij wijkt niet van onze zijde.
De tweede zuil waarop onze parochie is gebouwd is de liefde voor elkaar. Want als God ons zozeer bemint, dan moeten wij – als Zijn kinderen – ook elkaar beminnen. In goede én in kwade dagen.

Als beide zuilen onze parochie onderbouwen, dan is het nieuwe pastorale jaar ons tot zegen.
Dat wens ik u allen van harte toe en daarvoor bid ik met u samen.

Amen.