Preek op 01-07-2012, 13e zondag door het jaar B
openingswoord
Broeders en zusters, welkom, vandaag spreekt het evangelie over geloof.
Nu was er eens heel lang geleden een oprecht man, die naar de stad Sodom was gekomen om haar voor een catastrofe te behoeden. Dag en nacht preekte hij in straten en op de marktpleinen tegen diefstal, oneerlijkheid en onverschilligheid.
In het begin luisterden de mensen wel naar hem, maar zij glimlachten spottend. Later evenwel luisterden zij niet meer naar hem en vonden hem ook niet meer grappig. De moordenaars moorden verder en de wijzen zwegen, alsof deze man niet meer onder hen was.
Op een dag liepen een kind vol medelijden op de ongelukkige prediker af en zei: “Arme een vreemdeling, je schreeuwt je longen uit je lijf en gebruikt al je krachten van lichaam en geest. Maar zie je niet, dat het hopeloos is?” De man antwoordde: “Ja, dat zie ik wel.” “Maar waarom ga je er dan mee door”, vroeg het kind? “Dat zal ik je zeggen”, antwoordde de prediker, “in het begin dacht ik nog, dat ik de mensen kon veranderen. Nu weet ik, dat ik dat niet kan. Toch schreeuw ik nog steeds, maar nu om te voorkomen, dat de mensen mij zullen veranderen.”
Beste medegelovigen, hoe zit het met ons geloof? Is ons geloof in de loop der jaren hetzelfde gebleven? Zijn wij af en toe een beetje lauw of juist vuriger?
Het antwoord zal voor ieder van ons verschillend zijn. Hoe het ook zij, laten wij vandaag vragen om een vernieuwing van ons geloof, voor onszelf en voor alle andere mensen op aarde.
openingsgebed
Laat ons bidden. Heer onze God, het goede hebt Gij voor de mensen bedoeld en niet het kwade. Gij wilt ons niet prijsgeven aan lijden en dood, maar voor het geluk hebt Gij ons bestemd en uitverkoren. Wij bidden U: geef ons adem en nieuwe levensmoed als de angst ons overvalt en wek ons weer tot leven. Door onze Heer Jezus Christus, uw Zoon… . Amen.
preek
Beste medegelovigen, het evangelie van vandaag vertelt ons over een zieke vrouw, die allerlei doktoren is afgelopen, maar zij hebben haar niet kunnen helpen. Toch hoopt zij nog steeds op beterschap, en nu zoekt zij haar heil bij Jezus Christus.
Zo is het ook met Jaïrus, de overste van de synagoge. Ook hij zoekt zijn toevlucht op het hoogste niveau. En bij hem is de nood nog veel groter: hij heeft thuis een ziek kind, een meisje, dat op sterven na dood is.
De evangelist Marcus vertelt ons vandaag, dat de zieke vrouw wordt genezen en dat het zieke kind aanvankelijk wel sterft, maar uiteindelijk wordt het door Jezus weer levend gemaakt.
“Dat lijkt me sterk”, zullen sommige mensen misschien denken. En inderdaad: wonderverhalen zijn sterke verhalen. Maar ze zijn vooral bedoeld als sterkende verhalen, als verhalen, die ons willen sterken in het geloof, dat Jezus Christus een heel bijzonder Iemand is geweest – en nog – een door God gezonden mens – de Godmens – van wie een goddelijke kracht uitgaat.
De opwekking van het dochtertje van Jaïrus wil ons sterken in de overtuiging, dat God voor iedereen het leven wil. Het vertelt, dat Hij uiteindelijk de dood de baas is.
“Dat geloof ik niet”, zullen sommige mensen misschien weer denken. “Dat gaat er bij mij niet in”.
Velen van ons zullen het weleens hebben meegemaakt, dat zij iemand, die niet wilde of die niet kon meegeven, moesten optillen. Dat lukt niet of bijna niet. Zo is het ook met geloven: als je niet meegeeft, als je er niet voor wilt openstaan, krijgt niemand je opgetild uit je ongeloof. Dan blijven wonderverhalen sterke verhalen en worden het nooit verhalen, die je geloof sterken.
Alleen als wij lezen met de ogen van het geloof, horen wij vandaag in de verhalen, dat God uiteindelijk de baas is over ziekte en dood. Hij wil ons welzijn en Hij wil leven voor ons! Dat is een bevestiging van het gelovige vermoeden, dat ook al verwoord wordt in het Oude Testament, in de eerste lezing van vandaag uit het boek Wijsheid: “Niet God heeft de dood gemaakt. Maar door de afgunst van de duivel kwam de dood in de wereld”.
Geloven is ook een kwestie van willen geloven. Je moet er iets voor over hebben.
Al twaalf jaar is die vrouw ziek en geen dokter heeft haar kunnen helpen. En vandaag moet ze dwars door heel veel mensen heen om bij Jezus te komen. Zij heeft er heel wat voor over.
En dan die Jaïrus. De mensen zeggen tegen hem: “Uw dochter is gestorven. Waartoe zoudt ge de Meester nog langer lastigvallen?” Maar Jaïrus geeft het niet op!
Zeg nou eerlijk! Zouden wij het opgeven als het ons eigen kind betrof en wij hoorden in onze omgeving dergelijke wonderverhalen over een zekere Jezus van Nazaret!?
Twee weken geleden hoorden wij naar aanleiding van het evangelie over de boer, die het goede zaad zaait, dat wij geduld moeten hebben. En als wij afgelopen zondag niet het hoogfeest van de geboorte van Johannes de Doper hadden gevierd, maar de gewone lezingen van de 12e zondag door het jaar hadden kunnen nemen, dan hadden wij in het evangelie het verhaal van de storm op het meer gehoord. En dat gebeuren wil ons vertellen, dat wij bij tegenslag niet te vlug in paniek moeten raken.
Vandaag horen wij dus, dat geloven niet zomaar komt aanwaaien. Je moet er iets voor doen. Je moet als die zieke vrouw en als die vader er zelf naar op zoek gaan en dan volhouden. En wie kan geloven, leest in de Bijbel niet alleen mooie en sterke verhalen, maar verhalen die mensen kunnen sterken in het vertrouwen, dat God met ons begaan is.
Misschien dat sommigen onder ons al hebben gehoord, dat Paus Benedictus XVI een speciaal “Jaar van het Geloof” heeft aangekondigd. Dat jaar begint op 11 oktober 2012, op de 50e verjaardag van de opening van het Tweede Vaticaans Concilie. Op die datum is het ook 20 jaar geleden dat de Katechismus van de katholieke Kerk werd gepubliceerd. Het Jaar van het Geloof wordt afgesloten op 24 november 2013, op het Hoogfeest van Christus Koning van het Heelal.
Wat de paus wil met dit Jaar van het Geloof beschrijft hij in een brief aan alle gelovigen, de brief “Porta Fidei”, wat betekent “De Poort van het Geloof”. Uiterlijk maandag kunnen jullie een verwijzing naar deze brief vinden op onze website. Het Jaar van het Geloof is een oproep aan alle gelovigen om de kostbare gave van het geloof (opnieuw) te ontdekken en te delen met anderen.
De paus roept op om in dit Jaar van het Geloof ook speciaal aandacht te besteden aan het Tweede Vaticaans Concilie en te groeien in een juist begrip van wat er op deze kerkvergadering (1962-1965) naar voren is gekomen. Ook roept hij op om de Katechismus van de katholieke Kerk (weer) te bestuderen en waar nodig meer toegankelijk te maken.
In ons bisdom Haarlem-Amsterdam zal het Jaar van het Geloof worden geopend met een heilige Eucharistieviering op donderdag 11 oktober om 12.00 uur in de grote kapel van Onze Lieve Vrouw ter Nood in Heiloo.
Ons bisdom en onze priesteropleiding De Tiltenberg in Vogelenzang zijn al druk doende met de organisatie van een aantal cursussen en activiteiten speciaal in het teken van het Jaar van het Geloof.
Er komen studie(mid)dagen voor pastorale krachten.
Ook ons Bisdomblad Samen Kerk zal in de nummers september, oktober en november 2012 aandacht besteden aan het Jaar van het Geloof.
Er worden ook middelen aangereikt om in de parochie aan de slag te kunnen gaan. We zullen de komende tijd de reeds aangereikte informatie goed bestuderen en kijken wat wij als Dionysiusparochie kunnen ondernemen.
Uit de bijbellezingen van vandaag moge blijken, dat het geloof een uitermate belangrijke zaak is: voor ons die geloven en voor mensen, die nog niet geloven.
Laten wij alvast ons best doen om meer te geloven in Gods liefdevolle zorg voor ieder van ons en om ook zelf zo met elkaar om te gaan.