De Kerk mag relaties van mensen van hetzelfde geslacht niet zegenen. Dergelijke “rites”, waarbij homoseksuele stellen om een soort religieuze erkenning vragen, zijn niet toegestaan.

Dat is het antwoord van de Congregatie voor de Geloofsleer op een zogeheten dubium, een vraag die waarschijnlijk is ingediend omdat dergelijke zegeningen in de VS of in Duitsland meer en meer voorkomen. Duitsland is overigens het land waar de Synodale Weg plaatsvindt. Daarin wordt onder meer ook gediscussieerd over aanpassing van de kerkelijke leer over homoseksualiteit en het homohuwelijk.

Paus gaf toestemming voor nota

“In sommige kerkelijke kringen verspreiden zich projecten en voorstellen voor zegeningen van relaties van mensen van hetzelfde geslacht”, is te lezen in de nota van de Heilige Stoel. Die is ondertekend door prefect Luis Ladaria en secretaris Giacomo Morandi van de Congregatie voor de Geloofsleer. Paus Franciscus heeft aan de nota “zijn toestemming gegeven”.

Geloofsgroei

Het document past in het kader van de “oprechte wil tot ontvangst en begeleiding van homoseksuele personen, aan wie wegen van geloofsgroei worden voorgesteld”, zoals ook in Franciscus’ exhortatie Amoris Laetitia is vastgesteld.

Daarin gaat het over “noodzakelijke hulp” aan homoseksuele personen “om de wil van God in hun leven ten volle te verstaan en te verwezenlijken”. Pastorale voorstellen hierover worden dus niet uitgesloten, maar kunnen beoordeeld worden.

Onderscheid tussen mensen en relaties

Het is volgens de Congregatie voor de Geloofsleer wel nodig om een wezenlijk onderscheid te maken tussen mensen en een relatie. Het negatieve antwoord over het zegenen van een relatie tussen mensen van gelijk geslacht, houdt geen oordeel over de afzonderlijke betrokken personen in.

Zij moeten “met respect, compassie en gevoeligheid” worden ontvangen en “iedere vorm van onrechtmatige discriminatie” moet worden vermeden. Dit staat overigens al in kerkelijke documenten, waaronder de Catechismus van de Katholieke Kerk.

Liturgische handeling

De motivatie die ten grondslag ligt aan de Vaticaanse uitspraak, gaat ten eerste over de waarheid en de waarde van zegeningen, die “sacramenteel” zijn, oftewel liturgische handelingen van de Kerk. Dat vereist dat hetgeen wat gezegend wordt “objectief geordend is om de genade te ontvangen en te uiten, op basis van de ontwerpen van God, die in de schepping zijn ingeschreven”.

Seksualiteit buiten het huwelijk

Relaties, hoe stabiel ook, “die een seksuele praktijk impliceren buiten het huwelijk”, dus buiten “de onontbindbare band tussen een man en een vrouw” die open staan voor het leven, zijn niet conform die “ontwerpen van God”, hoewel er ook in dergelijke relaties sprake kan zijn van “positieve elementen”. De overweging gaat dus niet alleen over homoseksuele paren, maar over alle relaties waarbij seksualiteit buiten het huwelijk komt kijken.

Een andere reden voor het Vaticaanse ‘nee’ is het risico dat zegeningen van relaties van mensen van hetzelfde geslacht ten onrechte gelijkgesteld zouden worden aan het sacrament van het huwelijk.

Geen zegening onthouden

De Congregatie voor de Geloofsleer stelt ten slotte dat het antwoord op het dubium niet betekent dat zegeningen worden onthouden aan “afzonderlijke personen met homoseksuele neigingen, die de intentie hebben om de plannen die door God worden geopenbaard, trouw na te leven”. Maar “iedere vorm van zegening waarmee dergelijke relaties erkend kunnen worden”, is niet toegestaan.

Uit het: Katholiek Nieuwsblad