Uit de geschriften van de priester Gerlach Peters († 1411)

De vereniging met de Heer

Als wij alles scherp doorschouwen en, voor zover dat mogelijk is, ons verliezen in de zuivere, wezenlijke genieting van de eenvoudige waarheid; als wij binnentreden en op een eenmakende wijze in zekere zin omgevormd worden in de minne en zo geheel aan onszelf onttrokken worden; als wij niet minder hart hebben voor het welzijn en de vooruitgang van een ieder dan voor ons eigen welzijn en vooruitgang; als wij vroom en met diepe eerbied de heilige sacramenten uitwendig ontvangen en inwendig hun vrucht en hun kracht smaken, zodat wij één zijn met Christus en ‘wij in Hem blijven en Hij in ons’ (Joh. 15, 4), dan worden wij gebracht tot die vereniging en inwoning die het doel zijn van al ons handelen. Dit is de vrucht, de uitwerking en het einddoel, dat namelijk de ziel teruggeleid wordt naar haar eerste oorsprong, God.

Het goede behartigen en het kwade dat ons overkomt, dulden, dat is juist het leven van de christen. Wat ons ook ten deel valt van buiten af, hetzij verheffing of vernedering, alles gaat mettertijd voorbij en daarom moeten wij ons er geen zorgen over maken. Laten wij integendeel wakker en vurig ernaar streven met de geschonken genade mee te werken en bij al het andere dat de Heer voor ons of voor anderen beschikt, de rust te bewaren. Zelfs wat de Heer ons niet wil geven of niet gegeven heeft, laten wij dat met Hem bezitten en het ons niet toeëigenen.