Openingswoord

De wegen van God zijn niet alleen wonderbaar, maar soms voor ons, mensen, ook een beetje mysterieus. Waarom moet eerst dit of dat gebeuren voordat er iets goeds gebeurt? Waarom moet het soms zo lang duren voordat het uitgezaaide Woord veel goede vruchten draagt?

In het evangelie zullen wij zo aanstonds horen hoe Jezus zijn vertrouwen stelt in de heilige apostel Petrus, maar er zullen ook dingen gebeuren, die de apostel zwaar zullen vallen. Maar ja, een dienaar staat niet boven zijn Heer. Als die moeilijke dingen zelfs de Heer overkomen, dan moeten wij er niet verbaasd van staan dat ze ook ons overkomen. Maar moeilijkheden en tegenslagen dienen altijd een hoger doel. Als wij daar rekening mee houden, kunnen wij er gemakkelijker mee omgaan.

Wij horen in de eerste lezing Festus tegen koning Agrippa zeggen, dat de Joden bepaalde kwesties tegen Paulus hadden op het gebied van hun eigen geloof en over een zekere Jezus, die dood is, maar van wie Paulus beweert dat Hij leeft.

Wij weten allemaal wel, dat als iets niet meteen de eerste keer lukt het verstandig is om het in ieder geval nog een tweede keer te proberen. Veel menselijke successen worden behaald na de nodige mislukkingen. Thomas Edison, de uitvinder van de gloeilamp, had duizenden pogingen gedaan voordat het hem eindelijk lukte. Hij zei, dat hij niet al die keren had gefaald, maar dat hij 10.000 manieren had gevonden waarop het niet werkte.

In de hoofdstukken 25 en 26 van de handelingen van de apostelen is Paulus misschien een beetje gefrustreerd, dat zijn pogingen om het evangelie aan koningen en hovelingen te verkondigen nog geen vruchten hebben afgeworpen. Hij had door zijn prediking nog niemand kunnen overtuigen en hij bleef een gevangene op weg naar Rome. Maar hij gaf niet op. En dat moeten ook wij niet doen. Wij zijn per slot van rekening door God geroepen om hetzelfde evangelie over de liefde van Jezus en zijn redding te verkondigen.

Kunnen wij het Woord dus vruchten laten dragen? Om te beginnen moeten wij niet bang zijn voor tijdelijke tegenslagen. Wij hoeven niet verontrust te zijn als iemand lijkt af te haken. Laten wij gewoon bidden, dat God verdergaat met het goede werk dat Hij in deze mens is begonnen. Doen wij ons best om eerlijk en authentiek te zijn, open, juist zoals Paulus het was in zijn poging om alles voor iedereen te zijn. Als wij volharden in nederigheid en vriendelijkheid, als wij met mensen in gesprek blijven in plaats van met hen de confrontatie aan te gaan, als wij de heilige Geest zijn werk door ons laten doen, dan kunnen wij de rest aan God overlaten.

Niet al onze pogingen zullen eindigen met een succes, maar dat geeft niet. Laten wij denken aan een uitspraak van moeder Theresa: God heeft mij niet geroepen om succesvol te zijn. Hij riep mij om vol vertrouwen te zijn. Niet iedereen zal dit kunnen begrijpen, maar dat mag ons er niet van weerhouden om zaadjes te planten waren we maar kunnen. Wij weten niet wanneer iemand antwoord gaat geven op onze oproep om te geloven. Wat wij beschouwen als een mislukking kan later veel goede vruchten dragen. Of het kan ons iets leren over de mysterieuze wegen van God. Maar wat er ook gebeurt … laten wij nooit opgeven!