Vandaag lezen wij in de eerste lezing het begin van de Openbaring van de heilige apostel Johannes. Hij geeft wat complimentjes aan de leden van de Kerk van Efeze, maar ook maakt hij hen verwijten: dat zij hun eerste liefde hebben opgegeven. Wij kunnen in de loop van de jaren groeien, maar als wij niet waakzaam blijven, kunnen wij in ons geloof verflauwen, afdwalen.

Vragen wij God, dat Hij ons helpt om ons geloof te bevestigen en te vernieuwen, dat wij Hem altijd trouw blijven.

In het evangelie roept een blinde bedelaar tot Jezus om medelijden. Is dit niet een beetje ironisch? Een blinde man te midden van een grote menigte van mensen, die kunnen zien en toch moeten we zeggen, dat deze blinde beter dan menig ander zag wie Jezus is. Terwijl veel mensen proberen hem tot zwijgen te brengen, misschien uit schaamte of vanwege een misplaatste eerbied voor Jezus, wist deze blinde heel goed wie Jezus is. Hij wist, dat Jezus nooit iemand die tot Hem riep zou negeren.

De blinde had niet alleen een goede kijk op de zaak, maar hij had ook een goed gehoor. Stel dat deze man naar de menigte had geluisterd en zijn mond had gehouden. Dan zou hij niet genezen zijn. Maar hij had gehoord, dat de heilige Schrift verkondigt, dat de Messias zou komen uit het geslacht van David. In psalm 89, de verzen 4 en 5, staat het volgende geschreven: “Ik heb met David een verbond gesloten, mijn uitverkoren dienaar met een eed beloofd: Ik zal uw nageslacht in stand houden voor eeuwig, in alle tijden blijft uw troon bestaan.” In plaats van te luisteren naar de mensen rondom hem, koos hij ervoor te luisteren naar het woord van God en naar de stem van de heilige Geest, die hem aanspoorde om zijn geloof uit te schreeuwen.

Wat een prachtig voorbeeld geeft deze blinde bedelaar! Overal om ons heen zien wij vormen van lijden, die ons ervan zouden kunnen overtuigen, dat God niet ingrijpt in het leven van mensen. Wij horen ideeën, die ons aansporen om alles alleen te dragen. Soms luisteren wij naar deze stemmen. Wij proberen andere wijzen van aanpak voordat wij toegeven dat wij een probleem zelf niet kunnen oplossen. Maar dan worden wij door iets wakker geschud en denken wij er aan wie God is. Dan naderen wij vol vertrouwen tot de troon van Gods genade om barmhartigheid te ontvangen en de hulp van zijn genade.

De plaats waar wij het dichtste naderen tot de troon van Gods genade is het eucharistische altaar. Iedere heilige Mis is Jezus hier om ons te ontmoeten, juist zoals Hij sprak met de blinde bedelaar. Hij wil ook ons vragen: Wat wil je dat Ik voor je doe? Alles wat wij moeten doen is onze ogen openen voor zijn aanwezigheid en luisteren naar zijn stem, die in ons hart tot ons spreekt. Dan zullen ook wij het willen uitroepen, dat wij en alle mensen op aarde zijn hulp nodig hebben.

Wat willen wij vandaag dus aan Jezus vragen? Voor onszelf, voor onze familie en vrienden? Laten we niet bang zijn, maar het vol vertrouwen uitroepen!