Broeders en zusters, allemaal van harte welkom. Wij vieren vandaag het feest van Kruisverheffing.

Mozes moet van brons een giftige slang maken en haar aan een paal ophangen en iedereen, die gebeten is en er vol geloof naar opkijkt, zal gered worden.

De joden hadden in de woestijn weer eens gemopperd en daarom stuurde God giftige slangen. Als een straf, maar meer nog om hen weer op de goede weg te krijgen. Het kruis is een gevolg van de zonden.

Jezus liet zich eraan ophangen. Wat hebben wij gedaan, dat Jezus ons met zo veel genade en zoveel liefde tegemoet trad? Wat zouden wij ooit kunnen doen om een daad van een zo grote goedheid als het offer op het kruis te verdienen? Helemaal niets, en dat is waarom wij het kruis van Jezus en zijn glorievolle overwinning dankbaar vieren.

Wat hebben wij een verbazingwekkende God! Te midden van ons verdriet – een verdriet, dat wij door zonden en opstand over onszelf hebben afgeroepen – besloot Hij zichzelf voor ons te ontledigen. Wij verdienden veroordeling, maar Hij besloot ons te redden. Wij verdienden om van Hem gescheiden te worden, maar Hij kon de gedachte ons te moeten verliezen niet verdragen. En daarom nam Hij in nederigheid en liefde het kruis op zich. Hij omarmde dit ellendige symbool van schaamte en veranderde het in een symbool van overwinning en triomf. Zijn overwinning werd onze overwinning! Zijn triomf onze triomf!

Alle lof komt dus aan Jezus toe! Hij nam het op tegen onze grootste vijanden – de satan, de zonde en de dood – en versloeg ze allemaal. Niet alleen heeft Hij de overwinning behaald, Hij heeft ook ons erin laten delen. De zonde heeft zijn kracht verloren. De dood heeft zijn angel verloren. De duivel is ontwapend. Dankzij het kruis van Jezus kunnen wij met opgeheven hoofden door het leven gaan, hoeven wij voor niets en niemand bang te zijn, als wij maar dicht bij Jezus en zijn kruis blijven. Dankzij zijn kruis kunnen wij in vrede leven, ook al gaat de wereld verder op de weg van angst en vrees. Dankzij zijn kruis kunnen wij uitstijgen boven elke bekoring en kunnen wij leven in triomf.

Wij verheugen ons dan ook over het kruis van Jezus. Wij omarmen het als onze hoop en onze eeuwige glorie. Wij vereren het, omdat Jezus onze vrijheid heeft herkregen. De vergeving is aan ons. Niet alleen de vergeving van de kwijtschelding, maar ook de vergeving, die ons innerlijk verandert, de genezing. In het doopsel worden wij met Jezus gekruisigd, kunnen wij met Hem verrijzen tot nieuw leven. Het is a.h.w. in ons DNA gaan zitten. Wij kunnen de vreugden proeven van het hemelse leven. Jezus heeft een weg gebaand, die voortaan ieder van ons kan gaan, een pad dat ons regelrecht voert naar de troonzaal van God en dat ons voor altijd daar laat blijven.

Aarzelen wij niet ook ons eigen kruis met liefde en geduld te dragen. Dat is altijd nog de mooiste manier om het kruis van Jezus te eren en te danken.