Openingswoord

Wij zullen in de eerste lezing horen hoe God tot onze vaderen heeft gesproken door de profeten en hoe Hij nu tot ons spreekt door de Zoon. Maar de Zoon zetelt nu aan de rechterhand van de Vader. En de schrijver van de brief aan de Hebreeën zegt wel, dat God alles in stand houdt door zijn machtig woord, maar Hij maakt daarbij wel van ons gebruik. Zoals God voor de tijd van Jezus de hulp van de profeten inriep, zo wil Hij na de tijd van Jezus onze hulp gebruiken. Ieder van ons heeft een verantwoordelijke opdracht: Jezus’ blijde boodschap te verkondigen in woord en daad. We beginnen de dag goed, met de heilige Mis, met Jezus. Vertrouwen wij erop, dat Hij ons zal helpen om van deze dag iets heel moois te maken.

In het evangelie heeft ook Jezus een mooie dag. Hij loopt Jezus langs het meer van Galilea en ziet Simon en Andreas en Hij roept hen om Hem te volgen, want Hij wil vissers van mensen van hen maken. Even verderop ziet Hij Jakobus en Johannes.

Buitenstaanders kijken vreemd op. De vier mannen komen niet uit het hoogste milieu, zien er niet indrukwekkend uit en zijn ook niet onderlegd of rijk. Waarom kiest Jezus deze mensen?

Wie had gedacht, dat deze vier de kern zouden vormen van de Kerk, die Jezus wilde stichten!? Hij moet in hen iets hebben gezien, dat andere mensen is ontgaan. Maar is dat niet altijd de manier waarop God werkt? Is zijn liefde en macht niet veel groter in díe mensen, die door de wereld als gemiddeld worden verworpen!? Jezus voelt zich aangetrokken door hun eenvoud en eerlijkheid. Het is de openheid voor zijn roepstem, die Hem ertoe brengt hen als allereersten te roepen.

Jezus roept ieder van ons om zijn dienaren te worden. “Maar waarom ik”, zouden wij kunnen vragen? “Ik weet niet zo veel” – moeten wij misschien van onszelf zeggen – “en ik kan het niet zo goed overbrengen.” Welnu, dat is geen bezwaar. Jezus wil, dat wij doen wat die eenvoudige vissers deden: Hem volgen! En Hij zorgt voor de rest.

Petrus en Andreas, Jakobus en Johannes werden krachtige apostelen vanwege alles wat Jezus in hun leven had gedaan. Zij wisten, dat zij konden rekenen op Jezus, die het goede werk, dat Hij met hen begonnen was tot voltooiing zou brengen. Het vertrouwen in Jezus bracht hen ertoe erop uit te trekken en om dingen te doen, die, vóórdat zij Jezus hadden ontmoet, ondenkbaar waren.

Misschien dat wij vandaag even de tijd kunnen nemen om een soort geestelijke inventaris op te maken. Laten we kijken naar wat God gedurende ons leven voor ons heeft gedaan. Deze lijst kan ons vertrouwen schenken bij onze geloofsverkondiging. Veel mensen buiten de Kerk weten het niet bewust, maar zij zitten eigenlijk te springen om de Blijde Boodschap. Zij willen graag ervaren wat wij hebben ervaren. Laten wij er geen moment aan twijfelen, dat God ons als zijn instrument kan gebruiken. Hij heeft al zo veel voor ons gedaan! Waarom zou Hij daar nu mee willen stoppen!?

Geven wij ons hart aan Jezus. Vragen wij Hem ons met vertrouwen en geloof te vullen, zodat zijn glorie door ons heen kan schijnen. Wij kunnen alles mogelijk maken. Wij kunnen de mensenvissers zijn van deze tijd.