Openingswoord

Als het gezicht van een persoon gesluierd is, is een zeer belangrijk deel ervan verborgen, het deel dat hun gedachten of emoties kan verhullen. Als de apostel Paulus spreekt over het feit, dat de harten van de oude Israëlieten gesluierd zijn, wil hij daarmee zeggen, dat zij God niet volledig konden waarnemen. Iets belette hen om God te zien zoals Hij is.

Natuurlijk bedoelde Paulus niet, dat zij God helemaal niet konden zien, maar dat zij nog niet de volledige openbaring van God hadden. De joden hadden de Wet van Mozes om te volgen en om over de na te denken. Zij hadden het voorrecht om Jahwe God in de tempel te kunnen aanbidden; zij hadden allerlei feest- en sabbatdagen waarop zij konden samenkomen om te bidden. Dat was allemaal heel goed. Maar er ontbrak nog iets.

Toen Jezus Christus kwam, werd de sluier weggenomen. Door onder ons geboren te worden en te leven, te bidden en te werken, toonde Jezus ons het ware gezicht van God. Het was het aanschijn van een God, die niet ver weg is, maar heel dicht bij ons (Handelingen 17, 27). Uiteindelijk, na jaren van wachten, openbaarde God de liefde en het mededogen, die Hem ertoe bewogen om onze mensheid binnen te gaan en om ons te redden.

Vandaag de dag kennen wij de waarheden omtrent het heilswerk van Jezus Christus, maar om Hem te ‘zien’ moeten we ons toch heel bewust tot Hem wenden. Er zijn veel manieren waarop wij dit kunnen doen. In de heilige Schrift zien wij Jezus zieken en zondaars genezen, Hij reikt hen de hand. Als wij naar een kruisbeeld kijken, zien wij het offer van liefde, dat Hij voor ons heeft gebracht. Wij kunnen Hem zien in de gezichten van de mensen om ons heen, vooral in de armen. In het tabernakel in de kerk zien we de grote nederigheid waarmee Hij in het Eucharistische de Brood aanwezig is.

Iedere keer, dat wij Jezus Christus op een van deze manieren zien, kan er iets in ons gebeuren, worden wij veranderd. Wij weten, dat wij eeuwig geliefd zijn, wat wij ook gedaan of misdaan hebben. Wij mogen vrede ervaren, die voortkomt uit de wetenschap dat wij zijn vergeven. Onze angsten en zorgen kunnen verminderen als wij de dingen vanuit een eeuwig perspectief gaan zien.

Wenden wij ons in deze Eucharistieviering tot Jezus Christus en vragen wij Hem om wat er bij onszelf of bij onze familieleden nog aan sluier over ons heen ligt, om die spoedig helemaal weg te nemen. Vragen wij dat voor alle mensen in Nederland.