Openingswoord

Allemaal van harte welkom hier in de kerk en de mensen die via livestream met ons zijn verbonden. We vieren de H. Eucharistie op het feest van de Openbaring des Heren, oftewel Drie Koningen.

Vandaag horen we in evangelie het bekende verhaal van de Wijzen. Er wordt niet van koningen, ook niet van hun aantal en zeker niet over de leeftijd van de Wijzen gesproken. Wat wil zeggen dat al die verhalen en legenden rond de drie koningen niet als soort een reportage of documentaire moeten worden gezien, maar eerder als een poging de diepere betekenis en de zin van het evangelieverhaal duidelijk te maken.

Het gaat hier ook niet om historische personages, maar om mensen van alle leeftijden uit al de toen bekende delen van de aarde. Met andere woorden: het gaat vandaag om ons. Daarom is de sleutelzin van dit evangelie voor mij de uitspraak: “Toen ze de ster zagen, werden ze vervuld van overgrote vreugde. Ze gingen het huis binnen, zagen er het Kind met zijn moeder Maria, en op hun knieën neervallend betuigden zij het hun hulde.” Diepe vreugde en verering worden in deze zin weerspiegeld.

Misschien kunnen we ons door die drie Wijzen laten aansteken? Als we bedenken dat ze alleen op basis van zeer vage informatie op weg gaan en actief worden dan kunnen we daar een voorbeeld aan nemen.

Worden we ook wijs en volgen Zijn ster.

Preek

Dierbare medegelovigen, vandaag gaat het over mensen die in de stand van de sterren lezen dat er iets bijzonders aan de hand moet zijn. Drie koningen, geleid door een ster, zijn op weg gegaan naar het Kerstkind. De drie koningen, Melchior, Caspar en Balthazar, laten alles achter om een stem in hun hart te volgen.

Het is een schitterend verhaal, waarbij mensen met een eenvoudig geloof en een gebrekkige wetenschap álles achter zich laten om zich in het onbekende te storten. Op kamelen, ploeterend door de eindeloze woestijn, beeld van de verschrikkingen die de mens in zijn leven moet meemaken.

Over de bergen van Juda, beeld van alle moeilijkheden waar je als een berg tegen opziet. Pas aan de andere kant van de heuvel bevindt zich het groene gras en staat er een kribbe met daarin een wonderlijk Kind. “Vredesvorst” wordt Hij genoemd.

God openbaart zich, door Jezus, aan hen, aan de hele wereld. Daarom wordt het” Driekoningenfeest”, officieel “de Openbaring des Heren” genoemd.

Wat betekent dat woord openbaring? Voor de Romeinen van tweeduizend jaar geleden was heteen bekend woord. Een kind wist wat er mee bedoeld werd. Dat woord “openbaring” werd gebruikt als de grote Romeinse keizer zich liet zien aan het volk.

Daar staat hij dan: de met luister gekroonde keizer! Hij werd dan gehuldigd als de openbaring van God zelf, die zijn volk kwam bezoeken.

Dat de eerste christenen dit woord “openbaring” durfden overnemen om de menswording van Jezus uit te drukken, getuigt van sterk geloof en zeldzaam veel lef. Zo getuigden de eerste christenen, dat de openbaring van de Keizer maar schijn was, en dat de enige werkelijke openbaring, die van Jezus is.

In het kleine Kerstkind heeft God zich laten zien, heeft Hij zich geopenbaard. Niet alleen aan een klein groep ingewijden, maar Jezus is bestemd voor iedereen. In het Oude Testament heeft God daar al voortdurend overgesproken bij monde van de profeten: Mozes, Elia, Jesaja en Jona. Maar nu laat God zich aan de wereld zien in een Zijn eigen Zoon, de God-met-ons, Immanuel.

Tegenover de moed van de wijzen om eigen veiligheid de rug toe te keren, het onbekende tegemoet – zoals eertijds aartsvader Abraham op weg is gegaan – steekt mijn geloof vaal af. Ik denk dan, hoe veel kan ik loslaten om de stem van Jezus te volgen.

Het is nogal wat. Tegelijkertijd weet ik dat Jezus de Weg, de Waarheid en het Leven is.

Helaas is het ons mensen eigen dat we vaak voor eigen veiligheid, eigen rust kiezen, ook als die ten koste gaat van aandacht voor de ander. En ook, dat we vaak voor de gemakkelijke weg kiezen, en laten we de oneffen wegen in de woestijn en het smalle pad langs het ravijn, het liefst links liggen, ook al weten we dat dat niet Gods bedoeling met ons is.

Maar als we voor de veilige weg kiezen moeten we ook niet verbaasd zijn dat we Gods leiding in ons leven niet kunnen ervaren, zoals de wijzen.

Aangekomen bij Jezus brachten ze Hem hun hulde , en boden ze Hem geschenken aan. Daarna wilden ze naar Herodes vertrekken, om hem te vertellen waar hij het Kind kon vinden.

Maar omdat hun innerlijk afgestemd was op God, werd hen van Godswege door een engel gezegd, niet naar Herodes te gaan.Herodes met zijn slechte bedoelingen paste niet in Gods heilsplan.

Door te luisteren naar Gods woord, kunnen ook wij afgestemd blijven op wat God met ons, met de wereld voorheeft. Door deze innerlijke ster te volgen, kunnen we ervaren dat God met ons meegaat. We weten, dat als we dit innerlijke kompas voorrang blijven geven boven wat de wereld, de mensen om ons heen zeggen, we aan het eind van onze levensweg, God in al Zijn glorie mogen ontmoeten.

Ook al heeft deze weg, het christen zijn, zijn moeilijke momenten, toch is het de Weg waarover het in ons leven gaat.

Dan zullen we op het eind van onze levensweg, net als de wijzen, voor Hem op onze knieën vallen en Hem hulde brengen. Wij zijn dan aangekomen waar God ons wil hebben. Bij Hem.

Graag wil ik U allen een Zalig Nieuwjaar toewensen. Waarin U, op weg met God, Hem mag ervaren. Amen.