Openingswoord

Broeders en zusters, welkom op deze Tweede Pinksterdag. Ooit was er een eerste Pinksterfeest. De Heilige Geest daalde uit de hemel neer op Maria, de apostelen en de andere leerlingen.

Diezelfde heilige Geest ontvingen wij toen wij gedoopt werden. Deze heilige Geest kwam nog tien keer sterker in ons toen wij het sacrament van het vormsel ontvingen. En iedere dag opnieuw, maar vooral weer ieder Pinksterfeest, bieden de hemelse Vader en Jezus ons de kans om hun Geest te ontvangen.

Laten wij in een ogenblik van stilte even terugdenken aan momenten in ons eigen leven dat wij zwak waren, dat wij God en mensen pijn en verdriet hebben gedaan. Zeggen wij tegen God dat wij klein zijn, dat wij de boel soms verprutsen.

Denken we ook aan alle mooie en goede dingen, die wij – soms met elkaar – onder leiding van de heilige Geest hebben mogen doen.

Danken wij God daarvoor. Zéggen wij, dat wij Hem nodig hebben, dat wij zonder zijn Geest niet vurig kunnen zijn. Daardoor komen wij Hem één stap tegemoet. Dan zal Hij minstens twee of drie stappen zetten. (korte stilte)

Vandaag viert de Kerk eigenlijk meer “Maria, Moeder van de Kerk”. Zij was vol van de heilige Geest. Bidden wij met haar voor de Kerk en samenleving van deze tijd.

Openingsgebed

Laat ons bidden. God, barmhartige Vader, uw eniggeboren Zoon heeft aan het kruis zijn moeder, de heilige maagd Maria, ook aangesteld tot onze moeder. Laat uw kerk door haar liefdevolle medewerking van dag tot dag toenemen in vruchtbaarheid, vreugde vinden in de heiligheid van haar kinderen en alle volkeren opnemen in haar schoot. Door onze Heer Jezus Christus, uw Zoon …

Preek

Broeders en zusters, in hoofdstuk 14 van het Johannesevangelie, zegt Jezus het volgende: “Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: wie in Mij gelooft, zal ook zelf de werken doen die Ik doe. Ja, grotere dan die zal hij doen, omdat Ik naar de Vader ga.”

Wat heeft Jezus’ opgang naar de Vader te maken met het doen van nog grotere werken? Nu, in Jezus’ plaats komt de heilige Geest. Het is uiteindelijk altijd de Geest, die een goed werk tot stand brengt. Dus als wij Hem aanroepen, kunnen er in onze parochie en in ons eigen leven grootse dingen gebeuren.

Heeft iemand van ons het gevoel dat hij of zij werken tot stand brengt, die groter zijn dan die van Onze Heer Jezus Christus!?

Misschien moeten wij meer bidden tot de heilige Geest! Enige tijd geleden vroeg ik aan een groep gelovigen of zij weleens tot de heilige Geest baden. Er was er ééntje, die dat weleens deed.

De kleine H. Theresia van Lisieux liet zich van jongs af aan leiden door de heilige Geest. Omdat zij zich bewust was van haar kleinheid én een groot geloof in Gods liefde had, was zij vol van de heilige Geest en bracht zij al op jonge leeftijd grootse werken tot stand. Toen Theresia 14 jaar was, hoorde zij over een moordenaar, Pranzini. Hij was ter dood veroordeeld wegens de moord op drie mensen en toonde geen berouw. Theresia maakte zich grote zorgen over zijn zielenheil.

Maken wij ons weleens bezorgd over het zielenheil van onze medemensen?

Kleine Trees offerde gedurende anderhalve maand al haar gebeden en lijden aan de Heer op. En … vlak voor de executie greep de ter veroordeelde Pranzini het kruis en kuste het drie keer. Toen Theresia dat hoorde, zei zij tegen haar zus Céline: Dat is mijn eerste zoon.

Er gebeuren bij ons al mooie dingen, maar het zou mooi zijn als die in aantal toenemen. Als wij daaraan willen meewerken, gaat het wel anders als wij denken. Als wij tot de heilige Geest gaan bidden, zal Hij namelijk eerst onszelf gaan aanpakken. Hij wil van ons een geschikt instrument in Gods hand maken en … dat kan soms pijn doen. Hij moet ons leeg maken, onze verlangens een beetje losweken van het aardse en ons hart richten op God en het heil van medemensen.

Het is als met het bouwen van een huis. Je gaat niet meteen de hoogte in. Eerst wordt alles wat er staat aan oude bebouwing en beplanting weggehaald. Ons hart wordt leeggemaakt, geschikt om iets nieuws te ontvangen. Om het bouwterrein komt een hek te staan. Geen onbevoegde mag het terrein – ons hart – betreden. Wij worden dus een beetje van de wereld afgezonderd. Misschien dat niet al onze familieleden en vrienden onze nieuwe levensstijl begrijpen. Dan komt er een graafmachine om een gat te graven. Wij gaan de diepte in, het donker. Dat betekent, dat ook wijzelf het soms niet helemaal begrijpen. Afhankelijk van onze gehechtheid aan al wat voorbijgaat, afhankelijk ook van onze kleinheid en zwakheid, duren deze werkzaamheden voort.

Maar dan begint God een stukje zekerheid te geven. De bouwers beginnen het fundament te leggen. En daarna schiet het op. De ene verdieping volgt op de andere. De afwerking kan weer even duren, een mensenleven lang, maar het is al een prachtig geheel. God voelt zich thuis. Wijzelf voelen ons ook beter en kunnen inderdaad grote werken verrichten.

Wij zouden in de Kerk onderscheid kunnen maken tussen de rijke middelen en de arme.

Wij hebben een prachtig kerkgebouw met een schitterend orgel en een heel goede elektrische piano, wij hebben veel catechetische middelen: dvd’s, die wij via een beamer kunnen afspelen, een heel netwerk van computers om mooie boekjes te maken en een eigen website. Dat zijn de rijke middelen.

Wij hebben echter ook eenvoudige mensen, die dagelijks hun gebeden verrichten, zieken en mensen, die anderszins te lijden hebben en die dat iedere dag opnieuw aan God opdragen. En wij allemaal kunnen de grote en kleine moeilijkheden van ons leven aan God aanbieden om zo het verlossende Kruis van Onze Heer Jezus Christus extra kracht te geven. Wie zijn grote en kleine kruisjes een vaste plaats in het leven geeft, geeft ook de verrijzenis een vaste plaats. Uiteindelijk zijn de arme middelen toch verreweg het sterkst.

Beste medegelovigen, het ontvangen van de Geest begint altijd met jezelf leegmaken. Wij geven en verdragen, van God, van elkaar en van het leven, en … ook van onszelf. En dan, als wij los zijn, kan de Geest komen.

Ik wens jullie nogmaals van harte een Zalig Pinksteren toe. Dat wij mogen begrijpen, dat God altijd met ons bezig is, ook en juist als het leven of de omstandigheden eens moeilijk zijn. Dat wij ook nu al iets mogen ervaren van de vreugde en de kracht, de wijsheid en de liefde, die de heilige Geest ons kan geven. Dat er – op voorspraak van Maria, Moeder van de Kerk – door de komst van de heilige Geest nieuwe tijden mogen aanbreken voor Kerk en maatschappij. Het kan, als wij maar geloven. Als wij ook God maar in ons leven laten werken. Amen.