Openingswoord

Broeders en zusters, welkom bij deze heilige Eucharistieviering. Wij gaan allemaal naar hetzelfde Woord luisteren, het Woord van God. Wij gaan allemaal hetzelfde hemelse Brood ontvangen, het Lichaam van Onze Heer Jezus Christus. En door dat alles mogen wij beseffen, dat wij één familie zijn, familie van God. Hij is onze Vader, Maria onze hemelse Moeder. Onze eenheid met God en met elkaar kan er ook door groeien.

Maar o, wat is die eenheid in Nederland soms nog ver te zoeken. Er gaat geen week voorbij of er worden wel één of meerdere mensen vermoord. En nu weer dat gedoe rondom de Voice of Holland. Al die daders zijn toch mensen, die alleen of allereerst aan zichzelf denken. En dat gaat altijd ten koste van hun slachtoffers en ook ten koste van het grote geheel.

De apostel Paulus vergelijkt vandaag de familie van God met een lichaam: Christus is het hoofd en wij allemaal zijn delen van dat lichaam, ieder heeft daarbinnen zijn eigen taak.

Bidden wij vandaag, dat steeds meer mensen oprecht in God gaan geloven, hun medemensen gaan zien als hun broeders en zusters: dat we weer meer zorg gaan dragen voor elkaar.

Openingsgebed

Laat ons bidden. God, menigmaal hebt Gij tot ons gesproken door uw profeten, maar in Jezus van Nazaret herkennen wij gelovig uw mensgeworden Woord, de blijde boodschap voor alle mensen van alle tijden. Wij bidden: maak ons bereid gelovig naar U te luisteren; dat wij uw Woord ter harte nemen en het aan allen verkondigen. Door … Amen.

Kinderwoorddienst

Preek

Broeders en zusters, als we kijken naar de coronapandemie, beleven we nu spannende weken: is het einde in zicht, zal de regering de komende dagen alle of bijna alle coronamaatregelen opheffen!? Het verlangen naar ’terug-naar-normaal’ is groot, bij iedereen, maar bijzonder bij de mensen, die werken in de horeca en in de cultuursector. Het is voor hen ook niet meer vol te houden, het water staat hen tot aan de lippen. De omicron variant geeft mogelijk ook aanleiding tot flinke versoepelingen. Het aantal besmettingen mag dan wel extreem hoog zijn, maar het aantal patiënten in de ziekenhuizen wordt steeds lager. De roep om maatregelen op de lange termijn wordt dan ook steeds luider.

In de heilige Schrift zien wij vaak dat iets effect heeft op de korte termijn, maar hetzelfde gebeuren zal ook invloed uitoefenen op de lange termijn.

Nemen wij als voorbeeld het evangelie van vandaag waarin Jezus Christus verkondigt, dat de heilige Geest van God Hem heeft gezalfd om goed nieuws te brengen.

In de onmiddellijke zin weten wij, dat Jezus Christus daadwerkelijk door de heilige Geest werd gezalfd toen Hij door Johannes in de rivier de Jordaan werd gedoopt. Dat is waar Hij naar verwijst met de woorden: “De Geest des Heren is over Mij gekomen, omdat Hij Mij gezalfd heeft.” Maar op de lange termijn wil Jezus Christus, dat wij weten, dat ook wijzelf door de heilige Geest zijn gezalfd – vooral door ons Doopsel en Vormsel – en dat er in ons leven vaker momenten zullen komen, dat wij de heilige Geest zullen ontvangen, bijvoorbeeld tijdens deze heilige Eucharistieviering en gedurende ons persoonlijke gebed.

Waarom heeft God aan Jezus Christus de heilige Geest gegeven? Hijzelf zegt in het evangelie: “Hij – God – heeft Mij gezonden om aan armen de Blijde Boodschap te brengen, aan gevangenen hun vrijlating bekend te maken en aan blinden dat zij zullen zien: om verdrukten te laten gaan in vrijheid, om een genadejaar af te kondigen van de Heer.”

Jezus Christus heeft ook ons de heilige Geest gegeven, om goed nieuws te brengen, om het grote gebod – liefde voor God en liefde voor de naaste – te kunnen volbrengen. Hij zei, dat wij zijn voorbeeld moeten volgen, dat wij – net als Hij – naar de mensen moeten toegaan om hen te helpen, om hen te bevrijden. Hij spoorde ons aan om te luisteren naar de noodkreet van de armen en de verdrukten, ver weg en dichtbij, en om erop te reageren. Hij vroeg ons om bezorgd te zijn voor mensen in nood. Zo hecht als wij met Hem zijn verbonden, zo hecht moeten wij ook met hen verbonden zijn.

Er zijn gelukkig allerlei katholieke instanties – en ook wereldlijke instellingen – die dag en nacht voor deze mensen klaarstaan. Maar dat mag geen reden zijn, geen excuus, om zelf niet mee te doen. Ook in onze eigen directe omgeving verkeren mensen in nood door bijvoorbeeld ziekte en eenzaamheid.

Laten wij goed rondkijken. Vragen wij God, dat wij deze mensen en hun noden mogen herkennen. Zij wachten op ons, zoals ook wijzelf weleens op anderen hebben gewacht. Stellen wij hen niet teleur, dan stellen wij God niet teleur, en dan zal God ook onze eigen noden niet vergeten. Als iedere katholiek in Nederland eens één of twee uurtjes in de maand zou besteden aan een medemens in nood, dan zou dat duizenden extra uren aan zorg opleveren. Er zijn zoveel mensen, die helemaal niet het idee hebben, dat zij bij de familie van God, de mensenfamilie, horen. Laten wij voor hen zorgen. Dat is vandaag een goddelijke uitnodiging, maar eigenlijk ook een heilige plicht. Laat ieder van ons doen wat hij of zij kan. Amen.