Openingswoord

Broeders en zusters, welkom.

Als wij naar een verjaardagsfeestje gaan, kunnen wij dat in vrijetijdskleding doen. Soms gaan mensen naar een officieel feest en dan wordt verwacht, dat men in galakleding komt. Wij passen ons aan de gelegenheid aan.

Vandaag verschijnen wij voor het aangezicht van God. Wij mogen er dus best wel netjes uitzien. Maar van ons wordt vooral verwacht, dat wij ons innerlijk aanpassen.

Jezus Christus is niet deftig, maar wel een en al liefde. Hij is geen vlotte jongen, maar wel een en al barmhartigheid.

Er is of was weleens een reclame voor onderwijs waarin gevraagd wordt hoe hoog wij de lat leggen. Wel, hoe hoog leggen wij de lat als het gaat om bijvoorbeeld liefde en barmhartigheid?

Wij doen het misschien beter dan sommige andere mensen, die stelen en moorden – zoals die 19-jarige Amerikaan, die uit racistische overwegingen in een supermarkt 10 mensen doodschoot – maar laat dat niet de maatstaf zijn. Onze norm is Jezus Christus. Hij wil ons in deze viering meer gelijk maken aan zichzelf. Geven wij Hem daartoe alle ruimte. Het zal onszelf en mensen in onze omgeving ten goede komen.

Openingsgebed

Laat ons bidden. God, omdat Gij ons aller Vader zijt, zijn wij ook broeders voor elkaar. Leer ons liefhebben, zoals Gij ons hebt liefgehad; breek alle scheidingsmuren af, die ons van elkaar vervreemden. Dat wij niet enkel onze vrienden liefhebben, maar ook bereid zijn te vergeven aan allen zonder onderscheid. Door onze Heer Jezus Christus, uw Zoon … Amen.

KinderWoordDienst

TienerWoordDienst

Preek

Het evangelie eindigt met Jezus’ aansporing, dat wij net als de Vader in de hemel volmaakt moeten zijn. Wij moeten de lat in de hoogste stand leggen. Nu is het de vraag of dat voor ons – gewone katholieken – wel mogelijk is. Ik las enige tijd geleden in een commentaar over heiligheid, dat er mensen zijn, die menen, dat heiligheid iets is voor mensen, die – grapje! – niet in vruchtwater zijn geboren, maar in wijwater. Laten we eens kijken naar wat Jezus Christus zegt.

In het Oude Testament bestond er al een gedragscode: “Oog om oog, tand om tand.” Deze code moest het vergelden van kwaad binnen de perken houden. Het toebrengen van een twee- of drievoudige schade was verboden. Als iemand van jou één kameel had gestolen, dan mocht jij bij die ander ook één kameel wegnemen. Dan was de stand weer gelijk. Maar Jezus Christus wilde iets beters dan deze aanpak van gelijke vergelding. Hij wilde, dat barmhartigheid de wet werd.

Deze nieuwe norm kan moeilijk lijken, omdat je iemand ook je andere wang moet toekeren, nog een paar extra kilometer met hem moet meelopen, omdat je je vijanden moet liefhebben. Sommige mensen doen dit niet eens altijd ten opzichte van hun eigen familie. Hoe kunnen wij dat dan doen tegenover buitenstaanders, die ons diep gekwetst hebben?

Als wij met iemand op gespannen voet leven is vergeving – of beter gezegd: het gebrek aan vergeving – vaak een belangrijke oorzaak. Daarom roept Jezus Christus op te vergeven. Hij verwacht niet, dat wij voor iedereen dezelfde genegenheid voelen. Maar Hij vraagt wel, dat wij iedereen – ook hen die ons gekwetst hebben – behandelen zoals God dat doet: met barmhartigheid en geduld. Hij wil, dat wij voor deze mensen bidden en dat wij hen het allerbeste toewensen, zoals wij onszelf het beste gunnen.

Deze naastenliefde geeft genade aan de ander, en ook aan onszelf. Psychologische studies tonen dit aan. Ze laten zien, dat het volharden in boosheid kan leiden tot depressies. Niet willen vergeven kan ons vullen met wrok, verbittering, en dat kan zelfs onze lichamelijke gezondheid aantasten. Barmhartige mensen lijken gezonder te zijn en meer te genieten van een diepe, innerlijke vrede. Dus hoe meer wij Jezus’ leer in praktijk brengen, hoe meer voordeel wij er ook zelf van hebben.

Beste mensen, als wij volmaakt willen zijn hoeven wij geen ingewikkelde procedures te volgen; laten wij ‘gewoon’ vergeven. Wie vergeeft, ontvangt zelf vrede en schenkt vrede.

Er zijn binnen de Kerk vele wegen naar God. Voor elk wat wils. Er is bijvoorbeeld het volgende.

Van 2008 tot 2010 was Ciudad Juárez in Noord-Mexico ten gevolge van bendeoorlogen één van de meest gevaarlijke steden ter wereld. Nu wordt de stad, door een ommekeer, veiliger beschouwd dan verschillende Amerikaanse steden. Een priester aldaar zegt, dat dat is gekomen door de Eucharistische Aanbidding. Die stad veranderde van gedaante, zoals Jezus Christus van gedaante veranderde op de berg Thabor.

Een locale openbare aanklager verklaarde dat geen stad in de wereld zo snel is veranderd als Ciudad Juárez. Toen in 2013 de Aanbiddingskapel werd geopend stierven er per dag 40 mensen ten gevolge van een bendeoorlog. In 2015 was het moordcijfer teruggevallen van 3766 naar 256.

Een priester vertelde over het volgende voorval. Een vrouw was op weg naar de kapel om haar Heilig Uur te houden om 03.00 uur in de morgen, toen ze werd tegengehouden door een groep soldaten, die lid waren van één van de drugsbendes. De vrouw vertelde, dat ze naar de ‘kleine kapel’ ging. De soldaten vroegen haar waar dat was. Toen stelde de vrouw voor, dat zij haar zouden vergezellen om het zelf te zien. Toen ze bij de kapel kwamen, troffen de soldaten daar zes vrouwen aan, die een Heilig Uur hielden. De vrouw voegde eraan toe: “Denken jullie, dat jullie ons beschermen? Wij bidden voor jullie, 24 uur per dag.” Eén van de soldaten viel voor het Heilig Sacrament neer met zijn geweer in zijn handen. De volgende dag om 03.00 uur in de morgen, zagen ze hem in burgerkledij een Heilig Uur houden.”

Dit toont aan hoe krachtig Eucharistische Aanbidding is. De heiligen begrepen de grote waarde ervan. Zo verklaarde bijvoorbeeld Moeder Teresa van Calcutta het volgende: “De tijd, die je doorbrengt met Jezus in het Heilig Sacrament, is de beste tijd, die je op aarde zult doorbrengen. Elk moment, dat je met Jezus doorbrengt, zal je vereniging met Hem verdiepen en je ziel voor eeuwig mooier maken in de Hemel, en het zal helpen om vrede op aarde te brengen.”

Broeders en zusters, wij kennen ook grote noden, in Kerk en samenleving, misschien in de familie of op het werk of op school. Misschien hebben veel mensen nog nooit of in geen jaren aan Aanbidding gedaan. Ik zou zeggen: kom het eens proberen. In de middag zijn er altijd wel één of meerdere mensen aanwezig bij wie je je kunt aansluiten. Maar je kunt op elk willekeurig moment van de dag aanbellen om naar het kapelletje te gaan. Er liggen ook geestelijke boeken bij de ingang van de Aanbiddingskapel, boeken die je als hulpmiddel kunt gebruiken. Of kom de volgende keer – vrijdag 3 maart om 19.30 uur ‘s avonds – naar de muzikale Aanbidding. Het is het proberen waard. Amen.