Openingswoord

Broeders en zusters, welkom op deze zondag van blijde verwachting, de derde zondag van de advent. Op de Adventskrans hebben we de derde kaars aangestoken.

In ons gebed richten we ons tot de Heer, onze God, die bezorgd is om ons geluk. In deze tijd van voorbereiding op de komst van onze Heiland, herinnert Hij ons aan zijn geduldige en getrouwe liefde.

Laten we bidden, dat God onze onmacht doorbreekt en de deuren van ons hart opent. Mogen we ons laten leiden door zijn genade, zodat we met vertrouwen de komst van Jezus Christus kunnen erkennen. Hij is het, die in ons midden zal komen, onze Redder.

En bidden wij in deze heilige Mis, dat de vele, vele mensen, die veel te lijden hebben onder oorlog en honger, dat ook voor hen het Licht weer een beetje mag beginnen te schijnen.

Openingsgebed

Laat ons bidden. Heer onze God, altijd zijt Gij bezorgd om ons geluk. Geduldig en getrouw bereidt Gij uw volk voor op de komst van de Heiland. Doorbreek onze onmacht, ontsluit ons hart; dat wij onbevangen Hem erkennen, die midden onder ons zal komen: Jezus Christus, uw Zoon, onze Heer. Die leeft en heerst … Amen.

KinderWoordDienst en TienerWoordDienst

Preek

Lieve mensen, zojuist hoorden wij de profeet Jesaja zeggen, dat wij alle redenen hebben om te juichen voor de Heer.

Jesaja zegt, dat de heilige Geest van God rust op de door God beloofde Messias, de gezalfde Redder. Dat wil zeggen, dat hij door het ontvangen van de Geest heel prettig is in de omgang. Als je bij die Messias bent, heb je het gevoel bij God te zijn. En Hij heeft ook goddelijke kracht ontvangen. Hij is met heilige olie gezalfd om goed nieuws te kunnen brengen aan de armen, gebrokenen van hart te troosten, gevangenen vrijheid te geven en om mensen, die in een of ander lichamelijk en/of geestelijk lijden gevangen zitten weer levensruimte te geven. Het klinkt als een geweldige missie, toch!?

Waarom zouden wij juichen voor de Heer? Omdat Hij degene is, die ons bevrijdt van elke last, die we dragen. Hij is onze Geneesheer. In plaats van in verdriet te blijven hangen, mogen we weten, dat God naar ons toekomt met zijn bevrijding. En daardoor worden wij ook zelf mensen, die prettig zijn in de omgang. Andere mensen voelen zich dan bij ons thuis, veilig. Ook van ons gaat er dan een bovennatuurlijke kracht uit. En dat hebben veel mensen zo hard nodig!

Jesaja spreekt ook over een bruiloft. Hij vergelijkt ons met een bruid en God met de bruidegom. Denk eens aan een bruiloft, een feestelijke viering van liefde en verbondenheid. Zo is het ook met onze vriendschap met God. Hij verheugt zich over ons, zoals een bruidegom zich verheugt over zijn bruid.

Dus, waarom juichen? Omdat God van ons houdt met een liefde, die niet te meten is. Omdat Hij ons geneest, bevrijdt en ons uitnodigt deel uit te maken van zijn eeuwige vreugde, die hier en nu al kan beginnen. Laten we vandaag juichen voor de Heer, vanwege wat Hij doet, maar ook voor wie Hij is – onze liefhebbende Bruidegom, die ons uitnodigt om deel te nemen aan zijn overvloedige blijdschap.

De apostel Paulus in de tweede lezing is een gelovige, een geloofsverkondiger, minstens net zo sterk als
de profeet Jesaja. In krachtige bewoordingen vertelt hij hoe wij kunnen leven als volgelingen van Jezus. Hij leert ons drie korte lessen: “weest altijd blij; bidt zonder ophouden; dankt God voor alles.”

Paulus zegt: weest altijd blij. We kunnen blij zijn – vooral jonge mensen – met bijvoorbeeld de aankoop van een nieuw huis, eindelijk, na zoveel jaren wachten. Maar diep in ons hart mogen wij weten, dat God in de hemel voor ons een nog veel mooier huis heeft.

“Weest altijd blij” betekent niet, dat wij altijd vrolijk moeten zijn, ongeacht wat er gebeurt, met een brede glimlach door het leven moeten gaan. Het betekent wel, dat wij diep van binnen altijd blij mogen zijn, omdat we weten, dat God van ons houdt en altijd bij ons is. Wij vertrouwen op Hem, wij gaan als kinderen aan de hand van onze hemelse Vader door het leven.

Op de tweede plaats raadt Paulus ons aan om te bidden zonder ophouden. Betekent dit, dat we de hele dag op onze knieën moeten zitten? Nee, hij vraagt, dat we vaker met God in gesprek zijn, alsof Hij naast ons staat. In vreugdevolle momenten, op verdrietige momenten, in elke situatie, staat God klaar om naar ons te luisteren.

En tot slot zegt Paulus ons God voor alles te danken. Dankbaarheid betekent, dat we erkennen, dat alles wat we hebben, een geschenk is van God. Zelfs als het leven moeilijk is, kunnen we dankbaar zijn voor de liefde, die God ons schenkt; dat Hij ons leert hoe met verdriet e.d. om te gaan.

Paulus herinnert ons eraan, dat God trouw is en ons zal heiligen, betere christenen van ons zal maken, mensen, die in woord en gedachte, in doen en laten, steeds meer op Jezus Christus gaan lijken. Hij belooft, dat God ons ‘heel’ zal maken – naar lichaam, ziel en geest – en ons zal bewaren tot de wederkomst van Jezus Christus.

Dus, laten we leven in blijdschap van hart, altijd bidden en God danken in alle omstandigheden. In deze eenvoudige instructies ontdekken we een levensstijl, die ons dichter bij God brengt en ons hart vervult met zijn vreugde, vrede en liefde.

Zoals de apostel Paulus ons dichter bij Jezus Christus wil brengen, zo doet Johannes de Doper dat in het evangelie. Hij is een bijzondere figuur, die getuigt van het Licht, Licht met een hoofdletter, Jezus Christus.

Johannes was niet zelf het Licht, maar was gekomen, gezonden, door God, om te getuigen van het Licht.

Stellen wij ons even voor, dat wij in een donkere kamer zijn, en opeens komt iemand met felle zaklamp binnen, zodat wij alles duidelijk kunnen zien. Zo komt Jezus Christus als een Licht in ons leven. Hij laat ons de mensen en de dingen zien, zoals ze zijn, wat ze waard zijn en soms ook niet. Hij toont ons de goede weg, de weg van de liefde, van vrede en vergeving, verdraagzaamheid.

Johannes de Doper wist heel goed, dat hij niet de hoofdrolspeler was, maar slechts een stem, die riep in de woestijn. Hij moest bij mensen, die tot hem kwamen de harten openen en ze doorverwijzen naar het Lam Gods, dat in diezelfde harten de zonden zou wegnemen.

Soms lijkt het alsof onze wereld vol duisternis is. Er zijn zovele problemen in Nederland: stikstofcrisis, woningcrisis, immigratie, maar ook in het leven van individuele mensen: armoede en schulden en echtscheiding; mensen hebben allerlei vragen en twijfels over het leven. Soms voelen mensen zich eenzaam, aan de kant gezet, ze worden gepest. Maar te midden van al die duisternis en onzekerheid is er altijd het Licht van Jezus Christus. Hij is het antwoord op onze vragen; Hij is de hoop in onze wanhoop; Hij is de liefde, die alle angsten overwint.

In het tweede deel van het evangelie wordt Johannes de Doper ondervraagd door de joden. Ze vragen hem wie hij is, en zijn antwoord is overduidelijk: hij is niet de Christus, niet de beloofde Gezalfde van God, hij is niet de uit de dood opgestane Elia. En dan vragen zij hem natuurlijk waarom hij dan wel doopt als hij niet degene is op wie iedereen al eeuwen lang zit te wachten. En het antwoord dat hij dan geeft, is werkelijk prachtig: “Ik ben de stem van iemand, die roept in de woestijn: maakt de weg recht voor de Heer!”

Broeders en zusters, vandaag worden ook wij uitgenodigd om de weg voor de Heer in ons dagelijkse leven recht te maken. Hoe doen wij dat? Door ruimte te maken voor Jezus Christus, door Hem in ons leven te laten meedenken op momenten van blijdschap en in tijden van verdriet of angsten of boosheid. Bij een echte christen is Jezus Christus als het ware de motor van het bestaan. Laten wij net als Johannes de Doper getuigen van het Licht, andere mensen helpen om ook Jezus Christus te ontmoeten, het ware Licht, dat uiteindelijk alle duisternis zal overwinnen. Amen.