Openingswoord

Allemaal van harte welkom bij de viering van de H. Eucharistie op de 2^e Zondag van de Advent. Ook zij die via life stream met ons zijn verbonden, welkom.

Steeds als mensen samenkomen om Gods aanwezigheid te vieren, kunnen we dat beleven als een uur van bezinning. Een uur van bezinning en stilte, stilstaan bij wat ons verontrust, angstig maakt, maar ook stil te staan bij tekenen van hoop. Luisterend naar woorden van hoop uit een lang en ver verleden. Je kunt je afvragen of die woorden die we deze weken horen, niet veel te ver weg zijn om herkenbaar te zijn in de tijd waarin wij leven. Advent, tijd van verwachting. Kunnen wij nog het gevoel er bij krijgen zoals dat toen in een ver verleden is bedoeld. Onze wereld is alleen al in de laatste eeuw zo verandert, dat je je wel eens afvraagt, hoe komen wij bij de bedoelingen van die verhalen uit dat verleden. Gaan die schrift woorden ons niet voorbij zonder dat ze ons troosten of uit te dagen? Een goede viering toegewenst.

Preek

De oproep van Johannes de Doper weerklinkt vandaag over de stad waar wij wonen, zoals eertijds over de Jordaan vallei nabij Jeruzalem: “Bekeer u! Bereid de weg van de Heer! Maak uw paden recht! Heel de mensheid zal Gods redding zien!” Wat is die  “bekering” dan?

‘Bekering’ betekent ten eerste: een ommekeer, weg van onze eigen weg van onze zelfingenomenheid, meer naar God toe. Een grotere verbondenheid dus met de echte Levenbrenger van ons bestaan. Want er zijn afgoden in ons leven binnengeslopen.

Welke zouden de valse goden zijn die wij in onze tijd nalopen? Onze overdreven zucht naar onafhankelijkheid misschien. Of het overdreven benadrukken van onze rechten. Of soms zelfs dat doemdenken dat de twijfel koestert en in onze tijd elke diepere zin en eenheid op voorhand wil uitsluiten. Johannes wil ons terugbrengen, weg van onze  moderne afgoden, naar een nieuwe verbondenheid met de enige, de echte God van ons leven.

Wij worden dus uitgenodigd van ons hart weer een woning te maken waar Hij een ereplaats krijgt. In de Adventstijd zullen wij weer proberen wat meer tijd te maken voor gebed en evangelielezing, voor bezinning en overleg met God over de belangrijke beslissingen van ons leven

‘Bekering’ betekent ten tweede: een ommekeer, weg van onze innerlijke gespletenheid, meer naar onze eigen echtheid toe.

Johannes roept ons op onze innerlijke kronkelpaden recht te trekken, de dubbelzinnigheden en de compromissen op te heffen waarin wij ons hebben gekronkeld om ons gedrag te rechtvaardigen.

Hij nodigt ons uit terug te durven keren naar eerlijkheid over en in onszelf. Alles willen beleven en dan nog wel terzelfder tijd, is een illusie. Zeker in deze corona tijd met zijn beperkingen. Neen, in het leven zijn sommige dingen van allereerste prioriteit, andere die een secundair belang hebben en nog andere die duidelijk bijkomstig zijn.

Wat allerbelangrijkst is, verdient dan ook de meeste tijd en energie: de liefde in ons gezin, de aandacht voor de kinderen, de edelmoedige inzet voor ons beroep. En daarvoor moet desnoods wijken wat secundair is: onze ontspanning en individuele pleziertjes.

Met een even grote intensiteit alle soorten ervaringen samen willen beleven, brengt ons onvermijdelijk tot chaos, hypocrisie en dubbelzinnigheden. Echt leven vraagt voortdurend keuzes en dat betekent “prioriteiten stellen” en soms ook maar “grenzen aanvaarden” hoe moeilijk dat soms ook is.

Advent is de tijd om onze fundamentele levenskeuzes te vernieuwen, zodat wij opnieuw gaan leven in grotere echtheid en eerlijkheid met onszelf.

Bekering’ betekent te derde: een ommekeer weg van onze zelfzucht, meer naar de echte anderen toe, naar onze heel concrete naasten. Dit is de tijd om nieuwe kansen te geven aan armen en kleineren, om te delen met de zwakkeren uit onze buurt. Hoe zou God mens kunnen worden onder ons, als wijzelf niet méér mens worden voor elkaar?

Wij zullen Gods paden recht maken als wij opnieuw durven rechtvaardig zijn, ook tegenover de geringen, ook tegenover diegenen die weinig kunnen laten gelden om zich te verdedigen. Dit is de tijd om de mensennood te lenigen van diegenen die aan de rand van het bestaan terecht zijn gekomen.

In de Advent zal “Welzijnszorg” onze hulp nodig hebben. De voedselbank en de Adventsactie zijn daar een sprekend voorbeeld van.

Wij weten het op voorhand: de vreugde van Kerstmis zal worden gevoeld door diegenen die zich in deze adventsweken voorbereiden, niet zozeer op een feest van geschenken en lichtjes, maar op een viering van de nieuwe geboorte van de echte Liefde, eerst en vooral in ons hart, en dus ook in onze wereld van vandaag, dichtbij en veraf.  Amen.