Preek op 03-04-2022, 5e zondag v.d. Vasten, jaar C, pastoor Frank Domen

Preek op 03-04-2022, 5e zondag v.d. Vasten, jaar C, pastoor Frank Domen

Openingswoord

Broeders en zusters, welkom hier in het Huis van God, bij het altaar van de Heer.

Onze maatschappij denkt sterk in termen van winst en verlies. Een bedrijf heeft zoveel winst gemaakt, of verlies. De euro staat zus of zo sterk of zwak t.o.v. de dollar. Ook in een parochie wordt er volop gerekend. Wij moeten de zaak toch draaiende houden.

In een andere zin gaat de tweede lezing van vandaag óók over winst en verlies. Winst is alles wat ons dichter bij God en bij elkaar brengt. Verlies is alles wat ons verder van God en medemensen afleidt.

Als iemand te veel opgaat in t.v. kijken, sporten, knutselen aan zijn auto of bijklussen bij allerlei mensen ten koste van God en de naaste, dan is dat verlies. Het is dikwijls een kwestie van de juiste maat aanhouden. Als iemand nooit eens kan deelnemen aan bijvoorbeeld een extra viering, een serie catechese-avonden, omdat hij op die avond zo nodig moet kaarten of kienen of naar de fitness, als hij die activiteiten nooit eens kan overslaan, dan vormen die bezigheden een belemmering voor een gezonde verhouding tot God en medemens, want een goede verhouding vraagt dat wij af en toe iets extra’s voor elkaar doen.

Paulus zegt echter in diezelfde lezing ook, dat wij niet om moeten kijken naar wat achter ons ligt. Wat fout was, was fout, maar het is ook voorbij. Hij zegt, dat wij enkel vooruit moeten kijken, naar kansen om het goede te doen.

Vragen wij vergeving voor de keren, dat wij er méér waren voor allerlei bezigheden dan voor God en onze medemensen.

Openingsgebed

Laat ons bidden. God, onze Vader, Schepper van alle leven, als Gij U afkeert, zijn wij verloren. Keer U tot ons en wek ons uit de dood tot het leven dat eeuwig duren zal. Door onze Heer Jezus Christus, uw Zoon …

Kinderwoorddienst

Preek

Broeders en zusters, iemand iets vergeven kun je op verschillende manieren doen. Je kunt iemand zeggen, dat je hem vergeeft, maar je doet het uit de hoogte. Je laat hem toch even voelen, dat hij een sufferd is. Je kunt iemand ook vergeven met een knipoog. Zo van, ook ik ben maar een zwakkeling. Met zo iemand ontstaat er een band. Tegenover zo iemand doe je een volgende keer vanzelf beter je best.

Het evangelie van vandaag spreekt over vergeving. Een overspelige vrouw staat in het midden. De overspelige man heeft zich blijkbaar snel uit de voeten weten te maken. De vrouw staat te midden van ‘brave burgers, althans zo zien zij zichzelf, te midden van Farizeeën en schriftgeleerden, vroegere collega’s van de apostel Paulus. Deze laatste schrijft in zijn brief aan de christenen van Galatië, dat wij niet gerechtvaardigd zijn door de wet te onderhouden, maar door ons geloof in Jezus Christus (2, 16). En in zijn brief aan de christenen van Filippi (3, 12) schrijft hij letterlijk, dat hijzelf nog niet volmaakt is.

Paulus is dus heel wat genadiger dan zijn oud-collega’s, die al met stenen in de hand klaarstaan om de vrouw te stenigen, helemaal vergetend, dat zij ook zelf hun fouten hebben.

Op een schitterende wijze roept Jezus deze mensen tot de orde: Laat degene onder u, die zonder zonden is, het eerst een steen op haar werpen. En dan druipen ze af, de grootste schreeuwers het eerst. En terecht, want wie we ook zijn, wat voor een functie wij ook bekleden in Kerk of maatschappij, fouten maken wij allemaal. Niemand is zonder zonde.

Het meest opvallende in het evangelieverhaal van vandaag is dat Jezus Christus barmhartig is tegenover de overspelige vrouw. Maar realiseren wij ons, dat Hij ook barmhartig is tegenover de Farizeeën en de schriftgeleerden!? Als Zoon van God kent Jezus natuurlijk iedere mens van binnen en van buiten. Hij doorgrondt hart en nieren. Hij had de Farizeeën en de schriftgeleerden gemakkelijk voor huichelaars kunnen uitmaken en hun persoonlijke zonden openbaar kunnen maken, zo van: Jullie beschuldigen deze vrouw van overspel, maar zelf hebben jullie dit en dat gedaan. Maar Hij doet het niet. Hij is barmhartig voor de beschuldigde, maar ook voor haar beschuldigers.

Misschien dat sommigen van de Farizeeën en de schriftgeleerden innerlijk geraakt zijn door de eerlijkheid en de kalmte van Jezus!? Misschien dat sommigen van hen Jezus daardoor zijn gaan volgen!? Misschien dat sommigen zich door deze gebeurtenis oprecht hebben bekeerd!? En dat allemaal ten gevolge van barmhartigheid!

Buiten onze Moeder Maria is Jezus de enige mens – Godmens – die zonder zonde is en Hij zegt: Ook Ik veroordeel u niet; ga heen en zondig van nu af niet meer.

Let wel, Hij zegt niet tegen de vrouw, dat het niet zo erg is wat zij heeft gedaan en dat ze daarom met een gerust hart naar huis kan gaan, nee, overspel is wél erg en daarom zegt Hij erbij, dat ze het niet meer moet doen, maar Hij geeft haar wel een nieuwe kans.

Jezus heeft ons geleerd dat onze God een God van genade is, van barmhartigheid. Waarom zie je wel de splinter in het oog van je broeder en niet de balk in je eigen oog?

Als Jezus in het evangelie naar zijn oordeel wordt gevraagd, schrijft Hij eerst in het zand. Hij telt a.h.w. tot tien. Sommige Bijbelwetenschappers denken, dat Jezus, toen Hij in het zand schreef, de zonden van de grote schreeuwers opschreef, maar dat kan natuurlijk alleen maar worden gezien door henzelf, die het dichtste bij Jezus stonden. Tellen ook wij eerst tot tien. En onderzoeken wij in die tijd ons eigen geweten. Dan zien wij hoe zwak ook wij zijn, hoeveel genade ook wij nodig hebben. Dan valt het ons gemakkelijker om ook genadig te zijn voor een ander. Volgens de wet van Mozes had de overspelige vrouw inderdaad moeten worden gedood. Maar Jezus sprak haar vrij. En vandaag wil Hij ook ons vrijspreken.

Laten wij daarom vol geloof, hoop en liefde, opkijken naar de Gekruisigde. Proberen wij met heel ons hart dankbaar te zijn en belijden wij, dat wij inderdaad gered zijn en dat ons het eeuwige leven is beloofd. En als wij een steen naar een ander zouden willen gooien, ook al verdient hij het, proberen wij het los te laten, wetend, dat Jezus nooit een steen naar ons zal gooien.

Ik kan me niet voorstellen, dat er iemand in de kerk is, die het niet een schitterende actie van Jezus vindt, dat Hij die overspelige vrouw uit de handen van die al te wettische gelovigen wist te redden. Maar hoe barmhartig zijn wij tegenover boosdoeners? Hangend aan het kruis zegt Jezus tegen de goede moordenaar, dat hij nog deze dag met Jezus in het paradijs zal zijn! Sommige ouders stonden onlangs ook voor een grote uitdaging: in Zwolle schoot een moordenaar in de Mac Donalds – in het bijzijn van kinderen – twee mannen dood. Ga dat maar eens vergeven. Dat hoef je niet binnen vijf minuten te kunnen, daar mag je naar toegroeien. Gelukkig gaat het bij ons meestal om kleinere zaken, die wij moeten vergeven: iemand was alweer te laat, heef zich alweer niet aan zijn belofte gehouden, heeft weer zo’n pijnlijke grap gemaakt, enz.

Jezus’ liefde is een liefde tot een uiterste. Ook is Hij rechtvaardig, zal op het einde van de wereld komen om te oordelen, de levenden en de doden, maar vooral is Hij barmhartig voor iedereen, die ervoor openstaat. Wij willen toch allemaal vrede! Zijn ook wij dan – zonder het kwade goed te keuren – barmhartig voor iedereen. Amen.