Begroeting

Beste medegelovigen, welkom in deze Woord- en Communieviering op de 7e zondag door het jaar. We hebben dit weekend weer mooie lezingen.

In de eerste lezing uit het boek Leviticus, lezen we dat God aan Mozes zegt, dat, als de Israëlieten het beloofde land willen bereiken, zij zich aan de voorschriften, die God aan Mozes geeft, moeten houden.

Samengevat zei God: “Bemin uw naaste als uzelf, ik ben de Heer”.

In het Evangelie geeft Jezus ons een nieuw gebod, een uitgebreider gebod. “Heb elkander lief om Mijnentwil”.

En één facet van dit gebod maakt Hij vandaag heel concreet:

“Bemin uw vijanden en wees barmhartig zoals uw hemelse Vader is.”

Ook al hebben we begrepen wat Jezus hiermee van ons vraagt, dat we met ons zelf en onze medemens moeten omgaan zoals Jezus het zou doen, toch denken we dat dit voor ons mensen onmogelijk is.

We vergeten echter dat God ons steeds nabij is en telkens weer, als het ons niet gelukt is, met ons op weg blijft gaan. Als we dicht bij God blijven kunnen we leven zoals God het bedoeld.

Omdat we nog vaak tekort schieten, in ons vertrouwen in Gods aanwezigheid in ons leven, willen we dit belijden aan God en elkaar, om de heilige Communie waardig te kunnen ontvangen.

Overweging

Dierbare medegelovigen, lieve medemensen, de Bijbelverhalen van vandaag gaan over, hoe Jezus vindt dat we moeten omgaan met mensen die ons onrecht of pijn hebben gedaan. En als we eerlijk zijn moeten we toegeven dat we zelf ook wel eens een meningsverschil hebben waarin we kwetsende woorden uitspreken. De meeste mensen hebben een hekel aan conflicten, en schamen zich ervoor. Dergelijke voorvallen passen niet bij ons ideale levensverhaal. We hebben er zo’n hekel aan dat we deze voorvallen vaak toedekken met: “Het valt allemaal wel mee” .

Het is de vraag of het wel allemaal meevalt. Het komt vaak voor dat er in een familie een conflict hardnekkig blijft sluimeren, er wordt niet overgesproken maar je voelt dat er iets is. Ogen ontwijken elkaar. Er wordt ongemakkelijk of helemaal niet gegroet. Er is geen verbondenheid.

In het lied: “Licht dat ons aanstoot in de morgen” staat een regel “dat we niet uit elkaars genade vallen”. We zingen het, omdat het ook bij ons voorkomt, “dat we uit elkaars genade vallen”. Dat we ons niet meer met elkaar verbonden voelen.

De Vader in de hemel laat het regenen over rechtvaardigen en onrechtvaardigen. Hij laat de zon schijnen over goeden en slechten. We zouden als gelovigen zo goed, zo heilig als God moeten zijn, maar zijn we dat ook in onze dagelijkse omgang met elkaar?

Laten we eens nadenken over, hoe we zelf omgaan met conflicten. Gaan we er in mee en denken we: ” ik laat niet met me sollen, ik ben wel goed maar niet gek, ik hoef toch niet altijd het onderspit te delven!!

Als je zo denkt en doet verdedigd je je recht en je eer, soms ten koste van veel verdriet.

Of kunnen we denken zoals we vaak van Jezus horen, dat we nederig moeten zijn, en de ander in zijn recht moeten laten. Zo negeer je eigenlijk het gebeurde. Je kunt denken de tijd heelt alles en dan is het over. Maar in ons onderbewustzijn blijft het knagen.

In het evangelie van Matteüs van vandaag, wijst Jezus ons een betere manier. Op deze weg wordt het conflict niet ontweken, maar stap je op de tegenstander af met een woord en gebaar. Je stelt je kwetsbaar en je verrast de ander ermee. Degene aan wie je je andere wang toekeert zal zich zelf afvragen, waar ben ik mee bezig, en zal beschaamd zijn over zijn actie. Het je kwetsbaar opstellen is een gebaar van vertrouwen in jezelf, en je wilt, door terug te slaan, je niet verlagen tot het gedrag van de ander.

Als toch iedereen maar zo dacht dan zou er geen oorlog, onvrede zijn.

We komen het dichtst bij de draagwijdte van deze teksten van het evangelie, als we er een aansporing in lezen om onze houding niet te laten bepalen door het gedrag van onze tegenstander, van onze medemens.
Jezus spoort ons aan, als kinderen van het Rijk van God, te handelen zoals Jezus zou handelen in zo’n situatie. Dat is dus, niet terugslaan, niet een kwetsend opmerking uitspreken, maar je vrij voelen in Gods liefdevolle aanwezigheid. Je kunt, je moet die persoon zien als ook een geliefd kind van onze hemelse Vader.

Door zo te handelen ontstaat er iets nieuws. Zelf weet je je geliefd door God, en door ons handelen zoals Jezus het bedoelt, zal de ander gaan nadenken en hopelijk iets van die liefde ervaren. Het is mooi om te ontdekken dat, met een groot geloof en vertrouwen in God er conflicten / meningsverschillen kunnen veranderen in liefde en respect voor elkaar.
Als we zo proberen met onszelf en de ander om te gaan, wanneer er een conflict / meningsverschil is. Als we er naar proberen te kijken met de Liefde en de ogen van Jezus,
Kunnen we het kwaad, de boosheid en de onvrede, de liefde van God overwinnen.
Dat Gods Geest ons verstand mag verlichten, en ons die wijsheid mag geven, vandaag en alle dagen. Amen.